Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

15 Ekim 2010 Cuma

Kafamın içinde bir tek bu var desem?

Alpi, an itibariyle; 4 yıl, 4 ay ve 4 günlük! Ve ben bu 4 yıl, 4 ay, 4 gündür bir şeyi yapmanın hayalini yaşıyorum: Kulaklıkla müzik dinlemek! Ne büyük bir dert değil mi? Değil tabii ki, kabul. Bununla birlikte Alpi' den önce ev dışında hep kulaklıklaydım. Otobüste, yolda, parkta, sırada, kitap okurken, gece uyurken..

İlk 2 sene aklıma ara sıra geldiyse de; son 2 senedir aklımdan hiç çıkmıyor. Alpi' nin değişken müzik zevki sayesinde de evde bir dinlediğimi bir kez daha dinleyebilmem biraz zor.
"Anne, bunu sevmedim."
"Anne,biraz önce dinlediğimizi 10 kere; yok yok20 kere daha dinleyelim mi? Lütfeeen!"
"Ama çizgi filmimi duyamıyorum!"
"Anne, oyun oynarken bu müzik iyi olmuyor. Hadi benimkini dinleyelim:)"

Birey ya, O' nun da zevklerine saygı gösterilecek ya. Oda köşelerinde, bilgisayar başında, kısık sesle, pek de durumumdan hoşnut olmayarak müzik dinlemeye çalışıyordum. Eşlik etme çabalarıma hiç girmeyeyim!!! Anlayacağınız kulağımda sadece Alpi' nin sesi.

Bir iki denemem olmuştu bebek arabasında uyuyorken. Çok kısık seste veya tek kulaklıkla yürüyüşe çıkmıştım. Her korna sesinde "Bana mı acaba?" stresinden vazgeçmiştim.

Görmesini de istemiyordum öte yandan. "Ben de! Ben de!" diye istekler sıralanacaktı. Hala da aynı düşüncedeyim. Yüksek ses, hele ki kulaklıkla olacak; henüz çok erken.

Derken hafta başında özlemimi giderebildim. 2 hafta önce; ben tekrar çalışma hayatına, Alpi de okul hayatına dönmüş bulunmakta. Okula beraber gidiyoruz, okuldan beraber dönüyoruz. Son 4 günü hasta olarak anneannesinde dinlenerek geçiriyordu ve ben de 4 gün boyunca geliş gidişlerde; elimde kitabım, kulaklarımda kulaklık; "sabah okul, dönüşte Alpi' yi ziyaret, oradan ev" şeklinde özlemimi giderdim. Giderdim de mutlu son mu? Hayır. Müzik çalarken, gözlerim kitabın satırlarında gezinirken; aklım hasta olan oğlumda, gözlerimin önünde "Yarın yine erken gelir misin anne?" deyişi ve kulaklarımdaysa içimi parçalayan öksürüğü!
Biraz daha büyüsün; bir kulaklık onda diğeri ben de müzik dinleyeceğimiz günlerdir yeni hayalim :)

4 yorum:

k.i.s.d. dedi ki...

:) Ne diyeceğimi bilemiyorum. Bence anne olmamış insanlar buraları okumalı. Bu kadar basit birşeyin bile özlenebileceğini fark etmek zor. Detay ama nasıl detay... Kulaklıklara kavuşmana çok sevindim:)

15 Ekim 2010 14:06
Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

insan ne tuhaf şeyleri özlüyormuş yahu? ben de sabaha kadar içmeyi, sabaha karşı corbacıda ayılmayı özledim. hadi sen gene özlemini giderdin de benim tunayla birlikte sabahlamak için en az 16 sene daha beklemem gerekecek

15 Ekim 2010 16:21
ElfAna dedi ki...

kisd,
Anne olunca bir sure askiya aliyorsun ya herseyi; sonradan cikiyorlar boye iste detaylar su yuzune:) Okusunlar tabii ki.

15 Ekim 2010 20:31
ElfAna dedi ki...

Hulya,
Onumuzdeki yaza hazirlan sen bence. Unutma; 3 buyulu yas:)))

15 Ekim 2010 20:32