8 Ocak 2011 Cumartesi
Tak çantayı koluna, haydi ElfAna yoluna!
Tam da geçen sene bu zamanlar aynı konuya el atmışım. Çanta teke düştü, çok mutluyum. Sabah okula girip de akşam dışarı çıktığımız için oldu bu hafifleme. Evet evet, yoksa bu çantayı sadece kısa gezinti çantası olarak kullanmaya devam edecektim.
O kadar bunalmışım ki dev çantalarla gezmekten; bulabildiğim en hafif ve detaysız çantaya sığındım. Özel eşyalarımın çoğu okulda yedekli. O yüzden artık taşımama gerek yok. Alpi' nin de kendine ait bir çantası olduğundan; onunkiler de orada. Ahh asıl o çantanın içini göstermeliymişim! Islak mendil, yedek kıyafetler, her telden oyuncak, atkı, bere, eldiven... Yine de acil durumlar için benim çantamda bulundurduğum oyuncaklar var. Fotoğraf makinasız olmuyor. Sonradan pişman olmaktansa, her yere taşıyorum. Bir de çok seviyorum ben fotoğraf çekmeyi. Çantasız evden fırlasam bile, makinam boynumda olur. Kış itibariyle kağıt mendil, dudak koruyucusu, şemsiye ve el kremi çantadan çantaya aktarılanlardan. Bu sene itibariyle cüzdana elveda dedim. Nüfus cüzdanı ve az miktarda para işimi görüyor. Dezenfektan hep vardı. Geriye bir tek çanta kilidi kalıyor. O çantanın içinde ne iş arıyor, ben de bilmiyorum.
Aradan 1 sene geçmiş ve sonuç: Gitgide benim çantamda bana ait eşyalar azalıyor; Alpi' nin ıvır zıvırları açık ara farkla önde gidiyor!
0 yorum:
Yorum Gönder