Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

12 Ocak 2010 Salı

İyi Adamlar, Baba Olduklarında Daha da İyi Olurlar

Sevgili Kızım



Sen büyüyünce belki konuşacağız bunları ama unutmadan sana babanla ilgili bir kaç şey yazayım dedim.
Bundan 10 yıl önce bir sonbahar günü o zamanki en iyi arkadaşımla buluşup Kuğulu Park’a yürürken demiştim ki ona: “Ben seni seviyorum. Bir arkadaştan çok daha öte…” 24 Eylül’leri bu yüzden kutlarız biz. O gün, kendi sevgilimi seçerken, senin babanı seçtiğimin farkında değildim. İyi ki o da beni bir arkadaştan öte seviyormuş:)


Baban ağlayamaz. Sebebi duygusal mı, fizyolojik mi bilmiyorum, yapamaz işte. Gözleri kızarır en fazla. Sonra bir gün ağladı baban. Sen doğduktan hemen sonra göğüslerim yara olduğu için seni emziremiyordum ve çok üzgündüm. Eve geldiğimiz gündü. Ben yatağın ucunda oturmuş, ümitsizce ağlarken kapıda durdu; bana baktı; gözleri doldu; sonra gelip yanıma oturdu; bana sarıldı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. O arada bir şeyler söylüyordu ağlarken ama şimdi hatırlamıyorum. Birbirimize sıkıca sarıldık. Dünyada başka kimsemiz yokmuş gibi. Biz yeterince sıkı sarılırsak her şey düzelirmiş gibi sarıldık. O an acım ve üzüntüm hafiflemedi belki ama kendimi güvende hissettim. “Böyle süremez ya” dedim. “Düzelir…”
Babana baktığımda, bu duyguyu sana çokça yaşatacağını düşünüyorum. “Düzelir” duygusu. Onunla konuşmak hep iyi geldi bana. Sana da iyi gelecek. Allah ömür verirse, sırtını dayayıp dinlenmek istediğinde baban bir ağaç gölgesi gibi hep orada olacak. Kolları, sen kanatlanıp uçana kadar seni sarıp sarmalayan bir koza olacak.

Geçen hafta ona bir çocuk kitabı hediye ettim: “Babam Bir Dev”. Çocukça ışıldadı gözleri. Sen şimdi küçüksün, hayal ettiği gibi tadını çıkaramıyor sana kitap okumanın ama onu asıl sevindiren kitabın adıydı bence. Senin için bir dev olma fikri. Senin ona hayran olman… Baban, her hediyeye içtenlikle sevinen biridir ama ilk kez bu kadar kocaman sevindiğini gördüm. Çünkü bu onun babalıkla ilgili ilk hediyesiydi.

Baban, oyun arkadaşın, aşçın, şoförün, muhasebecin, şarkıcın, palyaçon, fotoğrafçın veya “altını değiştirebilen” bir adam olacaktır olmasına, hem de hakkını vererek hepsinin. Ama en önemlisi ben hayata veda edersem (anneler hep düşünür ya:) sana en iyi bakacak kişi olacaktır. Merhametli, duygulu, sıcak… Güzel adamdır senin baban… Bir babanın çocuğuna vereceği en güzel hediye, çocuğunun annesini sevmesidir. Benim için hep çok iyi bir sevgiliydi. Bu yüzden iyi bir baba olacak senin için. Şimdi iki kişi olduk onun güzel kalbinde. Ve ben şunu öğrendim sen doğunca: İyi adamlar, baba olduklarında daha da iyi olurlar.

Fotoğrafta: Ayşe babasının omzundan dünyaya bakıyor. Küçük bir kız için ne kadar korunaklı bir yer...

16 yorum:

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

hilal dağıttın beni yaa...eline sağlık. benim de emzirme sürecim aynen seninki gibiydi ve bana da en çok desteği eşim vermişti.

12 Ocak 2010 15:41
Birben dedi ki...

Hilal seninle tanıştığım ve aramıza katıldığın için bir kez daha mutlu oldum.Ağlattın beni,her yazında yapıyorsun bunu:)Umarım ben de seni güldürebiliyorumdur:)

12 Ocak 2010 16:09
a.c dedi ki...

Hülya, bilen bilir o günleri. Bir tek, o günler için bile sertifika vermeli:)
Birben, ben de çok mutluyum burada olduğum için. Tabi ki güldürüyorsun, enerji ve canlılık demeksin sen:)

12 Ocak 2010 17:56
Girno dedi ki...

Çok çok güzel olmuş,
Bir çocuğa verilebilecek bundan, bu yazıdan daha iyi bir hediye düşünemiyorum ben. Haa tabi bir de baba var ama o zaten hediyelerin hediyesi olmuş bile, yazı da çok güzeldi, boğazım düğüm düğüm ve her anı yaşayarak okudum, tebrikler....

12 Ocak 2010 21:26
Blogcu Anne dedi ki...

Gerçekten çok, çok güzel bir yazı...

12 Ocak 2010 22:45
aysema dedi ki...

Yorum yazmıştım, ama nedense çıkmamış. Blogerde bir tuhaflık var bugün...

Yazıyı ben de gözlerim dolu dolu okudum. Çok içten bir paylaşım olmuş. Sevginiz sonsuza dek sürsün.

13 Ocak 2010 00:45
R. Berin Tuncel dedi ki...

tabiki ben de ağladım..aylardır babasından uzak bir balığın annesi olmak kolay mı?..hiç değil.kalbine kuvvet Hilal'im..

13 Ocak 2010 00:48
Filiz Morkoç dedi ki...

Olmaz ama ya bu sayfalarda yazar olarak bulunmak istemiştim ben,kimse okuyacağım her yazıda birkaç damla gözyaşı dökeceğimden bahsetmemişti bana.. Hilalcim muhteşem bir hediye olmuş bence bu yazı, çok çok güzel.. yüreğine sağlık, ailenize sağlık...

13 Ocak 2010 11:11
a.c dedi ki...

Güzel yorumlar ve dilekler için çok teşekkürler. Aynı dilekler benden de size, sizin aileniz için geçerli.

13 Ocak 2010 11:47
Unknown dedi ki...

Hilal hüngür hüngür ağlattın inan. Uzun zamandır okuduğum en güzel yazıydı inan. Allah ailelerimizin mutluluğunu bozmasın, yavrularımızı ve bizi birbirimizden ayırmasın...

Bir de kalemine kuvvet versin, hep yaz:)

13 Ocak 2010 13:34
a.c dedi ki...

amanın dağlar kızı ağlattım mı? tüm dualara amin. Allah senin de ailene her daim mutluluk ve sağlık versin.

13 Ocak 2010 15:58
AycA dedi ki...

herkes yazmış ama ben de yazayım: ağladım..itiraf etmeliyim.. :=)

13 Ocak 2010 16:04
YENİ BİR HİKAYE BAŞLANGICI dedi ki...

ne kadar da güzel bir yazı eline sağlık insan eşini bukadar sever bravo allah bozmasın

13 Ocak 2010 16:18
İlknur dedi ki...

Hilal Birbene oylama teklif edecegim inanki. Blogu takip edenlerin gosyasi sagligi acisindan cikartalim seni bu gruptan :)

Cok cok guzel yaziyorsun ellerine aklina saglik.Bir dahaki yazi icin oyle duygusal kiyafetler falan secme rica edecegim ona bile aglamayi basarmiyalim.

14 Ocak 2010 14:50
a.c dedi ki...

yorum yazan herkese teşekkürler. İlknur, ağlamaklı bir kıyafet seçicem emin ol:). Zaten beni günlük kıyafetlerimle görseniz de ağlarsınız, yazık buna, bir insan bu kadar mı zevksiz giyinebilir diye:)

14 Ocak 2010 16:07
Hilal dedi ki...

çok ama çok duygulandım Hilal...
başka da diyecek birşey bulamadım...

22 Şubat 2010 11:53