tag:blogger.com,1999:blog-77783962111017491602024-03-06T01:13:22.151+03:00Annelerin DünyasıBirbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.comBlogger559125tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-63834765199372833882011-03-03T13:41:00.007+02:002011-03-03T17:13:40.385+02:00Annelerin Dünyası Taşınmıştır...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzwIGDlOO5kO2h9C21DQg1l97n3-w03rtjGIRh0vDuQKaAgqjpwVMi9Y9NW8r8mDH8TTHgY61ZxFj0vMDysgXGW09w-jImA6lNTZ4Oo0oRUDS2cNL2EsbtYb90oj5wXRmSH-4RRVaQmIg/s1600/move.bmp"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; DISPLAY: block; HEIGHT: 302px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5579819674888962642" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzwIGDlOO5kO2h9C21DQg1l97n3-w03rtjGIRh0vDuQKaAgqjpwVMi9Y9NW8r8mDH8TTHgY61ZxFj0vMDysgXGW09w-jImA6lNTZ4Oo0oRUDS2cNL2EsbtYb90oj5wXRmSH-4RRVaQmIg/s320/move.bmp" /></a><br /><div style="TEXT-ALIGN: center">Blogspot'u açabilen sayılı şanslı insanlardan olup da yeni yazı girilmiş mi acaba diye sitemizi ziyaret eden izleyicilerimize bir haberimiz var... </div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div><div style="TEXT-ALIGN: center">Malum can sıkıcı gelişmeler nedeniyle, sizlere daha iyi ve kesintisiz hizmet verebilmek için TAŞINDIK...</div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center">Lütfen alıcılarınızın ayarları ile oynayınız..</div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center">Yeni adresimiz <b><span class="Apple-style-span" style="font-size:130%;color:#ff0000;">www.annelerindunyasi.wordpress.com</span></b> oldu.. </div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center">Eğer bizi halihazırda <strong><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">www.annelerindunyasi.com</span></strong> adresinden takip ediyor iseniz zaten yeni yüzümüzle karşılaşmışsınızdır.</div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center">Şimdilik koliler ortada, ortalık karışık gibi görünüyor ama el birliğiyle en kısa zamanda en yerleşik düzenimize de geçeceğiz efendim... </div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center">İşte o zaman mutfağımızdan gelen mis gibi portakal kokulu kurabiyeler eşliğinde çaya da bekleriz...</div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center">Sevgiler...</div><div style="TEXT-ALIGN: center">Annelerin Dünyası ekibi adına Filiz...</div><div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><div style="TEXT-ALIGN: center"></div></div>Unknownnoreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-3593280083158098112011-03-02T15:38:00.002+02:002011-03-02T15:41:38.746+02:00Sadece Güldü!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP0D5RU4wRVuWrXbV3j-hR58BRX58h2mlo0iGwBxZxG0esU-GH5CI9W8aku5SAR1-g8cfFlZk6Ek3bVnBhDJ9LZqqfYfVLbYLJScjA5WSP4VWS79E3PhB2dyssJ-zPM_y7RJy22WOdQ3AA/s1600/drawings-2dpencil-2d19.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5579476975649391954" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 390px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP0D5RU4wRVuWrXbV3j-hR58BRX58h2mlo0iGwBxZxG0esU-GH5CI9W8aku5SAR1-g8cfFlZk6Ek3bVnBhDJ9LZqqfYfVLbYLJScjA5WSP4VWS79E3PhB2dyssJ-zPM_y7RJy22WOdQ3AA/s400/drawings-2dpencil-2d19.jpg" border="0" /></a><br /><div><div><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Güldüm,güldü…Sonra ben gözlerinin içine baktım,güldük,güldüm.</span></div><div><span style="font-family:Trebuchet MS;"></span><span style="font-family:trebuchet ms;"><br />İçimden o gülünce sıcaklara göç ederken huzme huzme oynaşan kuşlar geçti, iki yana açıldı bir komedi oyununun tiyatrosu ve kapandı iki göz kapağının arasından ışıklar saçarak!</div><div><br />Gülüş aynı gülüş değildi o zaman diliminden herhangi birininkinin. Lakin daldığında içine tebessümden kaçmak söz konusu bile değildi.</div><div><br />En olmadık anda döken yağmur gibi sakinleştiren, en zirvesindeyken harbi zihni sinirimin beni ehlileştiren, onun hayata bakış açısıydı.</div><div><br />Nereye gidersem gideyim cebime attığım şekerlemeler gibi en dibe vurduğumda yüreğimi tatlandırırdı. </div><div><br />Ve belki de bazen onun en gülünmeyecek bulduğu paydada ben gülerdim hayata . Çünkü komedileştirmişti zamanı, en alakasız bir münazaraya bir bakışla ve ya bir anlayışla birkaç kelime de kahkahalar ekletmişti, bir kelime ile beni, bir ahval ile alemi gülücüklere boğmuştu ve arkasını yürüyüp gitmişti. </div><div><br />Bense dudaklarımı bir kelam için kımıldatamayacak kadar tebessümden yoksun olduğum anda bile onun bir oyuncağını yere düşürdüğü dakikada anlamsız masum, şartsız gülüşlerine asla kayıtsız kalamıyordum.Açılıyordu gökyüzüm, güneş geliyordu sarıdan turanja ,<br />Dönüyordu dünya ,gülüyordu dünya! </div><div><br />Ney miydi sebep bu anlara en çok? Çocukluk! </div><div><br />Damarlarına iliklerine kadar boyama kalemleri ile çizilmiş ,<br />iki çim yeşili dağdan akan turkuaz nehrin üstünde, buz mavisi gökyüzünün hemen altında,sirk gibi hareketli,herkesin eğlendiği, kötülüklerden arınmış çocuksu bakış açısı!<br /><br />Aklımın bazen mukayyet olmakta bile zorlanacak kadar geniş olduğunu düşündüğüm sırada minnacık bir detaya muazzam bir hayal gücü ile masallar indiren neredeyse 14 aylık dimağıydı sebep! </div><div><br />Belki çizgi filmde aptalca dağdan aşağı yuvarlanan tilki, belki kolu bir anda koparak elinde kalan oyuncak kamyon şoförü veya pijamasının sağ ayağından elimi uzatarak yüzüne dokunduğum andaki basit ahenk kahkahalara boğardı onu! </div><div><br />Ve bana da ve sıcağı ile ısıttığı o yuvaya da baharlar doğardı berrak! </div><div><br />Çünkü tertemizdi yüreği, her karede bir komedi bulacak, her kareye bir kelime ile komedi konduracak kadar temiz, bardağın dolu tarafında, siyahı beyaz gören bir masumlukla!<br /></div><div>Ve güldük tekrar, güldü,güldüm! </div><div><br />Gözlerinde hep güldüğü yarınları, hep çocuk kaldığı anları görmek istedim , Gördüm!<br />Tıpkı onun hayatı istediği gibi görüp te istediği kadar güldüğü ve güldürdüğü gibi…. </div><div><br />Sevgiler </div><div><br />Ebru Başköylü</div><div></span> </div></div></div>Ebru Başköylühttp://www.blogger.com/profile/05018616113142965944noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-35799854552472961672011-03-01T14:09:00.005+02:002011-03-01T14:15:26.767+02:00Çocukluğumun Komik Anıları<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0DUOo-DAPWpIXQ23XRVGBf6SnRhHYKb_swxeYvwJOGykSk_FI0BcRI4KGKYHzTt6q6KwAKLQPfMpybRPGYgl6RvEEjhsnOn0kjrwLO5ZIjTvneLBj7jmFUU0o5AhuLJg7YTRtGyeJH4s/s1600/caperucita-roja.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; FLOAT: right; HEIGHT: 254px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5579081808549515938" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0DUOo-DAPWpIXQ23XRVGBf6SnRhHYKb_swxeYvwJOGykSk_FI0BcRI4KGKYHzTt6q6KwAKLQPfMpybRPGYgl6RvEEjhsnOn0kjrwLO5ZIjTvneLBj7jmFUU0o5AhuLJg7YTRtGyeJH4s/s320/caperucita-roja.jpg" /></a><span style="font-size:130%;">-Kırmızı başlıklı kız masalından çok etkilenmiştim. Masaldaki kurdun elmadan çıkan kurtla aynı olduğunu zanneder, elmamdan kurt çıkarsa feryat figan kaçardım. </span><br /><div><br /><span style="font-size:130%;">-Sarı saçlı, sakar ve çok düşen bir çocuktum. "Sarıdır sarkar düşeceğim diye korkar (ayva) " bilmecesini "ben, ben!" diye yanıtlardım. </span></div><div><br /><span style="font-size:130%;">-İlkokula başlayana kadar yalancı emzik emdim. İlkokulun ilk günlerinde kalemimi bilerek sıranın altına atar, onu almak bahanesiyle cebimdeki emziği emerdim. </span></div><div><br /><span style="font-size:130%;">-Yemekten sonra söylenen "sofrayı kuran kaldırsın" sözündeki "kuran" ın, duvarda asılı duran Kuran-ı Kerim olduğunu zannederdim. </span></div><div><br /><span style="font-size:130%;">-Kedi gibiydim, banyo yaptırmak için 4 kişi gerekirdi, 3 ü tutar 1 i yıkardı. </span></div><div><br /><span style="font-size:130%;">-Bir gece rüyamda kör olmuştum. Uyandım ve ışıkları yaktım ama her yer hala zifiri karanlıktı. Çığlık çığlığa annemleri uyandırdım, meğer elektrikler kesilmiş. </span></div><div><br /><span style="font-size:130%;">-Ablam çapak konusunda, uyuyunca uyku böceklerinin gelip gözleri çapakla kapatmaya başladığını, eğer çok uyursam gözlerimi tamamen kapatacaklarını söylemişti. Günlerce korkudan uyuyamamıştım. </span></div><div><br /><span style="font-size:130%;">-Kardeşime "ben senin ablan değilim, içime kötü ruh girdi" diyerek ödünü koparırdım. Sonra bu oyuna kendim de inanır, içime ruh girdiğini sanırdım. </span></div><div><span style="font-size:130%;"></span></div><br /><div><span style="font-size:130%;">Kendi çocukluğumla ilgili aklıma gelen ve komik bulduğum anılarımı yazdım. Düşündükçe daha da çıkar belki... Zaten sadece çocuk olmak yeterli değil midir komik olmak için. Uçsuz bucaksız bir saflıkla sorulan sorular, yanlış anlamalar, yanlış anlatmalar, hemen kanmalar... Ne kolaydır bir çocuk yüreğini aldatmak, ne çabuk inanırlar en olmadık şeylere, hemen üzülür, hemen sevinirler, çokça şaşırır, bolca güldürürler... </span></div><br /><div><span style="font-size:130%;"></span></div><div><span style="font-size:130%;">Bugün içimdeki çocuk oyun oynuyor çocuklarımla, birlikte yerde yuvarlanıp, şarkı söylüyorlar. Anılarımdan çıkıp bana gülümsediğinde, seviniyorum onu henüz kaybetmemiş olduğuma... Çocuk yanınızın, hep yanıbaşınızda olmasını diliyorum...</span></div><br /><div></div><a href="http://www.3ayak.org/yazi/fotograflarla-masallar"><span style="font-family:trebuchet ms;font-size:85%;"><em>fotoğraf</em></span></a><br /><div></div><div></div>anne kalemindenhttp://www.blogger.com/profile/08457535748832176627noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-64779085330572854612011-03-01T09:06:00.000+02:002011-03-01T09:06:17.818+02:00Misafir Anne - Çocuk komiktir, komik çocuk…Gülmek… hayatın en değerli iki anından biri bence, diğeri ağlamak. Ağlayana kadar güldüğüm anlarla, ağlarken bile güldüğüm anlar en tatlı anlarım. İçinde garip bir duyguyu barındırıyor, hani böyle aşk gibi ama aynı zamanda uçmak gibi, belki de böyle hızla bir şeylerden kaçmak gibi hatta belki saklanmak gibi. <br />
<br />
<br />
Kızımdan sonra içimdeki ben sanki tamamlandı. Her gözyaşım peşi sıra gelen bir gülümsemeyle sonlandı. Onun beni güldürdüğü kadar hiçbir şey güldürmemişti beni böylesi içten. Eğer bir insan anneyse en sinirli, asabi hatta çekilmez anın peşi sıra gelen bir kahkaha atabilecek potansiyele sahiptir. Çünkü çocuk demek zaten gözlerinin içinden mutluluk veren bir enerji saçan yavru insan demektir. Çocuk demek her daim gülen yüz demektir. Onun olmadığı ama aslında o yokken de mutlu olduğun anların tadı bile yavan gelir kimi zaman. Bütün duygular sanki o geldikten sonra gerçeklik kazanmıştır anne ruhunda. O yüzdendir ki anne bir çocuk için sığınılacak en güvenli limandır. <br />
<br />
Ben hep kızım beni en kızdırdığı anlarda gülerim aslında. Mesela ben giydirmeye çalıştıkça kaçan hali… Pijamaya sağdaki bacağını soktuktan sonra soldakini sokarken sağdakini çıkaran hali hatta bunun 2-3 döngü devam edişi. Altını değiştirirken bezini takmama izin vermeyip sağa sola dönen bol neşeli kahkahalı hali… Uyusun diye gözünün içine bakarken aradan geçen 1 saatin ardından uyumamakla birlikte o karanlıkta gözlerimin içinin içine bakıp gözünde bin damla uykuyla gülen hali… Mamasını yedirmek için bir kaşık hadi bir kaşık daha diye uğraşırken kaşığa bir şaplak atıp her şeyi etrafa saçmakla beraber bundan deli gibi keyif alan hali… Oyuncak verince ağlayan kumanda verince sevinçten dört köşe olan hali…<br />
<br />
Aslında ben onu izlerken çoğu zaman yüzümde aptal bir gülümsemeyle buluyorum kendimi. Çocuk gülümsemektir, mutluluktur. Çocuk sevdirir, eğlendirir. Çocuk komiktir ve komik çocuktur. İyi ki vardır çocuk kirlenmiş dünyada saf olan tek şeydir, kirlense de kirlenmeyendir çocuk. <br />
<br />
<strong><em>Nurefşan ın Annesi</em></strong> <br />
<a href="http://www.benkizimindelisiyim.blogspot.com/">http://www.benkizimindelisiyim.blogspot.com/</a>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-41273334627464859542011-03-01T09:04:00.001+02:002011-03-01T09:05:37.895+02:00Güldüren Anlar<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp0NuFUg0j2oxxhgXGj-TpT1lVKmnqj4RdQ4gMcMwa0wn14FqRGfMmvMeqk3RuLE6G50ct51mj7eXNMXYOc31UlXkQxxg2fy249gJmZBYftbERUW3I_UUcvnGS2xzRpEHfrqpaET5yqpw/s1600/smile_by_bethel1113.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" l6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp0NuFUg0j2oxxhgXGj-TpT1lVKmnqj4RdQ4gMcMwa0wn14FqRGfMmvMeqk3RuLE6G50ct51mj7eXNMXYOc31UlXkQxxg2fy249gJmZBYftbERUW3I_UUcvnGS2xzRpEHfrqpaET5yqpw/s320/smile_by_bethel1113.jpg" width="302" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">Bir arkadaşım oğlum için "<em>annesinin serveti</em>" tanımını yaptı geçenlerde.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">Evet servetim benim oğlum.Mutluluk kaynağım ve mutluluk da bu hayatta sahip olabileceğim en büyük servet olsa gerek.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div>Güldüren anlarımızı not alıyoruz bu hafta.Çocuklarımızın komik hallerini, eğlenceli söylemlerini...<br />
<br />
Ben bir tanesini, hiç unutmamak için buraya not alıp, sözü diğer annelere bırakmak istiyorum.<br />
<br />
<strong><em>Ben:</em></strong> Oğlum senin adın nedir?<br />
<strong><em>A.A:</em></strong> Asım Alp<br />
<strong><em>Ben:</em></strong> Benim adım nedir peki?<br />
<strong><em>A.A:</em></strong> Anne Alp :)<br />
<br />
İyi Haftalar...Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-56033694532825293562011-02-25T12:39:00.000+02:002011-02-25T12:39:02.170+02:00Sonsuza Kadar Genç Kalmak İstiyorum<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFP3DLGqPF1IZn3q8JB5vMZfobD_BKk24xmwhKh93xzN3HWWn0k0GyGymcWyyGxxrbwplFohPhNNfyRS8N6xG6ToM7CKUDYLsdVb2LdiXOPRvBxz-s3G76PYG0jixzv2HxEKV2qvxSScc/s1600/ForeverYoung580.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="152" l6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFP3DLGqPF1IZn3q8JB5vMZfobD_BKk24xmwhKh93xzN3HWWn0k0GyGymcWyyGxxrbwplFohPhNNfyRS8N6xG6ToM7CKUDYLsdVb2LdiXOPRvBxz-s3G76PYG0jixzv2HxEKV2qvxSScc/s200/ForeverYoung580.jpg" width="200" /></a></div><div style="text-align: justify;">Bu hafta hep bu konuyla ilgili yazmak istedim ve düşündüm durdum. Gençlik sadece fiziksel yaşlanmayla mı kaybolur yoksa yaşananlarla, hayat boyu başa gelenlerle mi diye kararsız kaldım. Belki de her ikisi birden. Fiziksel yaşlanmanın önüne geçmek çok kolay değil ama insan günü, teknolojiyi ve hızla akıp giden hayatı yakalayabilirse daha genç kalabilir ve çocuklarıyla iletişiminde daha başarılı olabilir diye düşünüyorum.</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Bu düşünceler içindeyken 1.5 senedir eve kapanıp kalmış olan ben birden bire kendimi 18-19 yaşındaki gençlere üniversitede hocalık yaparken buluverdim bu hafta. Üniversitedeki ilk dersime girdim, 60 küsür tane meraklı göz karşısında onlara nasıl hitap etmem gerektiğini çok fazla kestiremeyerek ve oldukça heyecan dolu. Onların dünyasını keşfe çıkmaya hazırlanıyorum ve bu deneyimin bana kazandıracakları için mutluyum. Kendi üniversite yıllarımı hatırladım ve o zamanlar ağzımdan dökülen bir cümleyi hatırladım.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">“Bir gün öğretmenlik yaparsam nasıl bir öğretmen <strong>olacağımı</strong> bilmiyorum ama nasıl bir öğretmen <strong>olmayacağımı</strong> çok iyi biliyorum” demiştim, tavırları ve üsluplarıyla bana rahatsızlık veren hocalarımı gördükçe. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Gençlerle iletişim kurmayı başaramayan, onların dünyasını anlayamayan ve onlarla ayrı diller konuşan bir hoca olmak istemiyorum. Aynı şekilde çocuklarımı yetiştirirken de onların hayata bakışlarını, arzularını, heyecanlarını ve sıkıntılarını anlamaya çalışmak en büyük gayem olacak sanıyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Benim gençliğim nerede kaldı diye sorarsanız, ben de 35 yaşımdan günler alırken 20 li yaşlardaki hayatımı hatırlamaya çalışıyorum. Üniversite, dil kursu, yurtdışı seyahatleri, gezip tozmalar, çalışma hayatı ve gece hayatının birarada yürütebildiğim ve yorulmadığım zamanlardı onlar. Şimdi ise çocuklardan fırsat bulup dışarıya çıktığımız bir geceden sonra 2 gün kendimize gelemediğimizi farkettik eşimle, herhalde yaşlanmak da böyle bir şey en basit haliyle. Yorulmak, ya da daha çabuk yorulmak, bazı şeylerden özellikle insanlardan daha çabuk sıkılmak bu süreçte farkettiğim şeyler.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Son bölüm çok karamsar oldu gibi gelebilir size ama yine de kendimi yaşlı görmeyi reddediyorum. İkiz annesi olmanın verdiği bir yorgunluk ve kendimle ilgilenememe halim var ama şimdi yavaş yavaş bundan sıyrılıyorum ve çocuklarım için enerji topluyorum. Onlar büyürken ben gençleşmeyi düşünüyorum, bedenen olmasa da ruhen beni besleyeceklerine inancım sonsuz.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Bu inançla bedenen olmasa da ruhen sonsuza kadar genç kalmak istiyorum.</div>IŞIK ÖRSEL İMİRhttp://www.blogger.com/profile/02792309104388227228noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-39704472211287483632011-02-24T20:37:00.000+02:002011-02-24T20:37:52.049+02:00Gençlik Başımda Duman...<span style="font-family: Tahoma;"></span><br />
<div style="padding-left: 72pt; text-indent: -72pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Pekala millet, bir konuyu açıklığa kavuşturalım önce: Ben hala gencim tamam mı dostlarım?</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Her ne kadar:</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yaşım 35' e gelse de</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sabah 8 akşam 18 bir fabrikaya tıkılıp çalışıyor olmaktan mütevellit, içim bıkkınlıkla dolu olsa da</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Artık dünyayı değiştirecek bir buluş yapacağıma yönelik en ufak bir ümidim olmasa da</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nazik neticemi kaldırıp şuradan Taksim'e gezmeye gidecek enerjiyi artık yılda bir kere bulabilsem de</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ayna karşısında geçirdiğim yıllık toplam zaman, 20 yıl öncenin sadece 1 gününe eşit olsa da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Dinleyip de beni hayallere sürükleyen bir şarkı artık olmasa da</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Kolay kolay heyecanlanmasam da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Film aktörlerine, şarkıcılara aşık olmasam da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Geleceğe yönelik olarak kendimle ilgili inanılmaz hayaller beslemesem de…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Hoşlandığım çocuk" artık benim eşim olsa da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">" Ben bunu çocuklarıma yapmayacağım" dediğim şeyleri bir bir çocuklarıma yapsam da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Herşeyi bildiğini zannedip ahkam kesen yeni yetmelere müstehzi bir ifadeyle uzaktan gülümsesem de…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Müstehzi" ve "mütevellit" kelimelerini hala cümle içinde kullanıyor olsam da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bilmem kaç yıldır sinemaya sadece çocuk filmi seyretmek için gitmiş olsam da…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Tanıdığım en genç rock'çı Metallica ve Bon Jovi olsa da...</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Anne ve babamın yaptığı herşeyi şahsıma ve özgürlüğüme yönelik saldırı olarak algılamasam da...</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Popüler olmak ya da olmamak artık o kadar da umurumda olmasa da</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Bir kız arkadaşımla bir araya gelince en son trendler yerine iş, güç, çocuklar hakkında konuşsak da..</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ben hala genç olduğuma inanmak istiyorum. Yaşlanmaya hazır değilim daha…O yüzden de çocuklarım hayırlısıyla ergenliğe geçtiklerinde onlara karşı nasıl davranacağıma ilişkin şu anda kesin yargılarda bulunmak istemiyorum. Bu tamamen</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> o zamanki çevresel etmenlere, çocuklarımın bu ergenlik hadisesinden ne derece ve nasıl etkilendiklerine, benim ruhsal olgunlaşma sürecimin ne kadarını tamamladığıma ve de eşimin sabır seviyesinin ne kadarını muhafaza edebildiğine bağlı. Ayrıca ne zaman büyük büyük laflar etsem paşa paşa yemek zorunda kaldığım için şimdi ahkam kesmeyeceğim. Sadece çocuklarımı boğmadan ve farkettirmemeye çalışarak takip edeceğimi, belli bir disiplin seviyesini korumaya çalışacağımı ve onları her zaman çok seveceğimi ve anlamaya çalışacağımı söyleyebilirim. Elimden geldiği kadar…Çünkü ben hala büyüyorum, çocuklarımla beraber...</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sevgilerimle</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div>neselihallerhttp://www.blogger.com/profile/17268242621815001193noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-41390037067532725062011-02-24T09:24:00.000+02:002011-02-24T09:24:57.892+02:00Misafir Anne - Gençlik,bekli de algıda geçlik<strong>Gençlik,bekli de algıda geçlik </strong><br />
<br />
<br />
Bu sabah benden çokça genç bir arkadaşla lakırtı ederken hatırladım…Gençliği…<br />
<br />
Bilmem daha 28’ ler de seyrimden mi yoksa 40 ı müteala yapmak için kendimce milat belirlememden mi gençliğimin neresinde duruyorum çıkaramadım.<br />
<br />
Ki bu sabaha kadar da son 10 gündür mütemadiyen afyonumla haşır neşir saatlerde bir yorgunluk,bir derinlik evet muazzam bir derinlik hissediyorum.<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDUwmlzhbuFDX_alKbjAhZxGhrGzx9H-ToN4h-NwUReiZy6WLoxpmVz2yjVPHNpx9ESlcQSNuRZ124XiP_j7P-D_9TsfJmfhGxGRvx0-M_qNHNSCe5_5PsixvSBkTGHsU6h9PUIddFv2s/s1600/ads%25C4%25B1z1.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" j6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDUwmlzhbuFDX_alKbjAhZxGhrGzx9H-ToN4h-NwUReiZy6WLoxpmVz2yjVPHNpx9ESlcQSNuRZ124XiP_j7P-D_9TsfJmfhGxGRvx0-M_qNHNSCe5_5PsixvSBkTGHsU6h9PUIddFv2s/s1600/ads%25C4%25B1z1.bmp" /></a></div><br />
Yaş henüz kağıt üzerinde rakamsal olarak olgunluktan az önce gençlikten az sonrayı gösteriyor ama nedense uzun zamandır ben kendimi genç hissetmiyorum. Ya hissetmek istemiyorum ya da bayağıdır o genç diyerek sonu iki sessiz harfle doruğa ulaşır gibi biten niteleme sıfatının içeriğini hatırlamıyorum.<br />
<br />
Peki en son nerede bırakmıştım aklıma geliyor mu?Ne yapınca genç oluyordum bir fikrim oluyor mu?Hayır<br />
<br />
Aynaya mı bakarak diyordum ne kadar taze ve gencim diye yada gözlerimde ki ışık mı iksiriydi gençliğimin?Hayır<br />
<br />
Böyle sahneler indiremiyorum dimağımdan.Çoktan silinmiş,yada hiç yazılmamışlar belki…<br />
<br />
Şimdi haftanın konusu sayesinde uzun zamandır üstünde düşünmediğim bir mevzu kocaman manşetler attırıyor bana mesajları bayağı sert ve soruları irdeleyici olan.<br />
<br />
Çıkarımlar bir bir dökülüveriyor ve o an beklide en kestirmeden gençliği yaşayamadığımdan çok ben ne olduğunu pek anlamadım yanıtı geliyor.<br />
<br />
İçindeyim aslında matematiksel basamakta genç zamanların,belki takviminde ruhen sonuna, bedenen ortalarında bir yerdeyim.Ama hala oralarda bir yerdeyim.<br />
<br />
Kendimi tanıyorum, gözümün önüne geliyorum,Yaş belki 40 işte belki 45,o sabah çok daha yorgun kalkmışım biyolojiken,güne başlamaya halim veya başkalarının programlarına dahil olmaya eskisi kadar mecalim yok.Vücudum birkaç adım geri düşmüş hemen birkaç sene öncesinden…<br />
<br />
Telaffuzu gönderiyorum kendime o an,böyle miydim ben bundan belki 5 sene evvel? Bir günde ne kadar çok karpuzu taşıyıp indiriyordum, kendimi nasıl boş anda boşluğa düşecek gibi koşturuyordum dört nala…<br />
<br />
Gençlik işte diyorum o an Gençlik!!!!<br />
<br />
Hatırlıyorum işte şimdi gün gibi ama Gençlikten çok daha fazla gerice kalmış bir Geçlik hissi yayılıyor o an hücrelerime…<br />
<br />
O kadar şimdi gibi ki bu an, sahne o kadar ben ki,bir çıkarım daha atıyorum göğe !<br />
<br />
<strong>Kendini tanıyan kendinin kahinidir aslında!</strong><br />
<br />
Şimdi hasta olmayacak gibi yaşayıp, hastayken bile vücudumu umursamadığım, kendimi dağ taş toprak , en luzumsuz fıtrat için deli gibi parçaladığım,oğlumun 5,5. ayından sonra her gelişimine ikinci ağızdan şahit olarak en iyisinden bir çalışan anne ve geri kalan paydada okuyan anne,eş anne,bilen anne,gezen anne,doğru anne,arkadaş anne ama hep sonunda ruhumda dibine kadar anne olmak için yaşadığım fazlası dumanı gibi üstünde günlerim geliyor aklıma…<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhphwPcUWQwhaO53M8Uo3HGx1WKDtoGDNc6Py-o-yMovP8rNeOy_8ehsv9xrbkpz6OaPnGZkCCxERtAbXEDMt1jbi9kkpFe7LbwkyrPkmATrv70AeSV7WleB2Ij6KoJaQWETtNJQcTC8JA/s1600/2.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" j6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhphwPcUWQwhaO53M8Uo3HGx1WKDtoGDNc6Py-o-yMovP8rNeOy_8ehsv9xrbkpz6OaPnGZkCCxERtAbXEDMt1jbi9kkpFe7LbwkyrPkmATrv70AeSV7WleB2Ij6KoJaQWETtNJQcTC8JA/s320/2.bmp" width="320" /></a></div><br />
Akıp giden,ileriye iten ,gençliği,dayanıklılığını hor kullanmak zanneden günlerim…<br />
<br />
Evet gençliğim tüm sislerin ardından şimdi çerçeveleniyor,yaşlanmaya ramak kala bir yaşımda…<br />
<br />
Halbuki o kadar keyiflidir ki ansızın zıplayıvermek,belki seslice mekan algısız bir şarkı söylemek,denize kaçmak,soğuk havada koşmak…<br />
<br />
Ve ne kadarda özgür ve korunmacıdır o tılsım,en coşkulu muzipliğinizi gençlik işte! diyen insanların etrafında dolaşmak…<br />
<br />
Çocuk kalamadıysan bile genç bir yüreğe itina ederek yaşlanmak…<br />
<br />
Bu cebelleşme ile sarılıyorum tekrar kendime, gençliğime o deliliği de doluluğu da layığı ile bir bedene yakıştıran ve sahibi olduğum yekpare ömre…<br />
<br />
<br />
<br />
Genç ruhlu kalmanız ümidi ile…<br />
<br />
<strong>Ebru BAŞKÖYLÜ</strong><br />
<a href="http://ruzgarin-oglu.blogspot.com/">http://ruzgarin-oglu.blogspot.com/</a>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-52002443488879010842011-02-23T19:40:00.000+02:002011-02-23T19:40:35.649+02:00500<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYUzB4LmE4_qLbZuZuVAYQkqWzweTAfLvwqVCrhM_FhnMwOyKnh7QC5vhm2oS6P56UXrvuURIh66ty1ySHKYTkIIFWfL3FBamnRS8FyrzMLUdBbKlGJJgsopyvxtSnLeAGHHEiotq-tUE/s1600/fish.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="101" j6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYUzB4LmE4_qLbZuZuVAYQkqWzweTAfLvwqVCrhM_FhnMwOyKnh7QC5vhm2oS6P56UXrvuURIh66ty1ySHKYTkIIFWfL3FBamnRS8FyrzMLUdBbKlGJJgsopyvxtSnLeAGHHEiotq-tUE/s200/fish.jpg" width="200" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Sevgili, </span><a href="http://cilginmevdos.blogspot.com/"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Çılgın Mevdoş</span></a><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">!</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">500.kişimiz olarak bizi ne kadar mutlu ettin biliyormusun?</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Sen ve senin dışında kalan 499 annenin ve nice annelerin bizim için ne kadar önemli olduğunu hatırlattın.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Bu blogu, sadece kaliteli yazılar okumaya gelen, anneliğin teknik bilgiden öte, kalple yürüdüğünü hatırlattığımız 500.kişisin.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Umarız bu 500 özel insan sayımız katlanarak artacak ve çok sayıda annenin hislerine tercüman olacağız.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Sana ve tüm okuyucularımıza sonsuz sevgilerimizi yolluyoruz.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif; font-size: large;">Nice, nice 500, 501, 502'lere...</span>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-7992949404357636012011-02-23T13:35:00.000+02:002011-02-23T13:35:22.408+02:00Gençliğimden pay biçip korkmak....İnsan, şöyle bir geriye dönüp baktığında, toyluğu aklına geldiğinde, -hele de anne olmuşsan- ne kadar korkuyor...<br />
Meğer, ailenin söylediği şeyler ne kadar da doğruymuş ama bizim bir kulağımızdan girip, diğer kulağımızdan çıkarmış o günlerde...<br />
Uçarı, özgür, söz dinlemezmiş insan...<br />
En uslu çocuk bile olsan, ergenliğini en olaysız atlatan biri bile olsan, en doğrusuymuş meğer kendi bildiğin...<br />
Karşıdan bakıldığında, ne kadar çocuksu hareketlermiş, nasıl hoş görünümsüz şeylermiş...<br />
Ama her insan yaşamalı sanırım aynı dönemleri, yaşamadan anlaşılamıyormuş meğer...<br />
Aklın bir karış havadeyken, ayakların yere basmazken bilemiyormuş insan..<br />
<br />
Olsun bilmesin...<br />
<br />
Bize düşen; çocuklarımızın bu dönemlerinde gözümüzü üstlerinden ayırmamak bence...Çok farkettirmeden ama hissettirerek...<br />
<br />
İnsan, gençliğin şimdiki durumundan ziyade, kendi geçmişine baktığında gözünün ne kadar kara olabileceğini bildiğinden dolayı korkuyor çocuğunun geleceğinden....<br />
<br />
Her insan aynı yollardan geçecek,çaresi yok....<br />
<br />
Büyük lokma ye büyük konuşma...<br />
Ahkam kesme, benim başıma gelmez deme...<br />
Ammaaa tedbiri asla elden bırakma... <br />
Benden söylemesi :)))ELİFhttp://www.blogger.com/profile/10413017321801810525noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-38536734858565041912011-02-23T08:09:00.003+02:002011-02-23T12:28:59.113+02:00Bütün çocukların annesi olmakOğlumu götürdüğüm parka gençler de geliyor. 12-14 yaş grubu gençlerin içinde bir kız var. Kıyafetleri saçları o kadar acayip ki. Nasıl tarif etsem bilemiyorum. Saçları uzun ve her yerine çılgın krepeler yapılmış ve sonra düzeltilmemiş gibi karmaşık ve kabarık ve o oluşumun üstünde acayip renkli kurdeleler, tokalar taçlar takılı. Kıyafetleri de bu saça uygun ama tüm dünyaya aykırı olarak seçilmiş. Boyu da daha uzun tüm arkadaşlarından, belki yaşı da büyüktür. Çok acayip görünüyor ortalıkta koşturup dururken.<br /><br />Bugünlerde Sopranos dizisini izliyoruz. Mafya babası Tony Soprano'un oğlu. O da 12 yaşında yanlış hatırlamıyorsam. Okulda Camus- Yabancı'yı okudular. O günden beri taze beyninde öğütemedi varoluşçuluğu, kaldırmaya çalışıyor. 'Hayat anlamsız', 'tüm bunlar niye var ki', 'ölüm bu duruma bir anlam katardı' gibi yorumlarıyla ailesini çaresiz bir paniğe sürüklüyor. <br /><br />Etrafımızda çok görüyoruz. Tonlarca para verilen bir okula çocuğun başarıyla devam edebilmesi için özel derslerle dolduruluyor tüm boş vakitler. Sonuç? Değişken. Mutluluk? Zor bir soru...<br /><br />Kendi ergenliğimin bazı dönemlerini düşünüyorum. 'Sizi ben seçmedim ki, aile kurumu ne kadar saçma' 'Ben zaten bu şehirde çok mutsuzum, bir de yapmak istediklerime izin vermeyerek beni daha mutsuz etmeye ne hakkınız var' 'Beni rahatsız etmeyin, saatlerce odama kapanıp depresif müzikler dinleyip ağlamak istiyorum, size ne ki!'<br /><br />Alışveriş merkezinde bir aile gördüm. Ailenin son derece muhafazakar olduğu giyiminden belliydi. Yanlarında kızları vardı, dövmeleri, kıyafeti ve saçıyla her yerinden protest bir duruş akan. Ailede ne çatışmalar yaşandığını hayal etmeye çalıştım. Tabi bunun tam tersi görüntüler de var. Yani burada ailenin nasıl, çocuğun nasıl olduğu değil, çocuğun aileden tamamen zıt yönü seçmiş oluşu beni ilgilendiren. Bu durumu ailenin nasıl karşıladığı.<br /><br />Her haliyle örnek gösterilen gençler de var etrafımızda, uyuşturucu kullanan, evden kaçan, başkalarına zarar veren gençler de. Okuyoruz, görüyoruz, biliyoruz.<br /><br />Oğlum doğmadan önce teoriyi bilmenin pratiği de kurtaracağı yanılgısıyla okuduğum kitaplar sonucu uyku, beslenme gibi konularda hiçbir sorun yaşamayacağımıza emindim. 1,5 - 2 yaşına gelmiş hala geceleri uyanan bir bebeği çok acayip birşey sanır, anne babasını da bu kadar büyük hatalar yaptıkları için kınardım. Oysa şimdi ben de o annelerdenim.<br /><br />Dolayısıyla artık biliyorum ki, hayat her zaman beklediğin gibi olmuyor. Oğlumu en iyi şekilde yetiştirmek için elimden geleni yapacağım ama 'o, şu yukarıda anlattığım gençlerden hiçbiri gibi olmaz' demem, diyemem.<br /><br />O yüzden de, mafyaya çok uzak olsak da mafya babasının oğlu benim de oğlum. Acayip saçlı kız benim kızım, uyuşturucu kullanan gençler benim çocuklarım. Kendisini çok seven ve aslında kendisinin de çok sevdiği ailesine isyan eden kendi gençliğim de benim kızım. Artık şunu biliyorum ki, ancak onları benimseyerek, bağrıma basarak kendi oğlumun da annesi olabilirim.Banu Özçelikhttp://www.blogger.com/profile/13799548176821263011noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-61365192915014080962011-02-21T13:37:00.001+02:002011-02-21T13:39:25.003+02:00GençlikGenç olmak, mütemadiyen enerjik olmak demek sanki bende.Şimdiki halime bakınca keşke daha çok işler başarsaydım dediğim.<br />
<br />
Genç olmak, trip atacak veya mutlu olacak ufacık şeyler bulabilmek ve bunu ışın hızıyla yapmak gibiydi.<br />
<br />
Arkadaşlarla çevirilen geyiklerin, mantık sınırlarında olmamalarına rağmen güldürücü olmalarıydı.<br />
<br />
Hayallerin sonsuz, umutların yıkılmaz olduğuydu gençlik.<br />
<br />
"Ben gençken"le başlayan cümleler kurmaya başlar oldum, beni yaşlandıran 28 yaşında olmam değil tabi ki,yolun yarısına bile gelmedim ama "ev hanımı + iş kadını + anne " üçgeninde sıkışmamdan kaynaklı yaşlanmışlıklarım var.30'u görürsem muhtemelen "menopoz"un duygusal belirtileri ile karşı karşıya kalacağım.Ya da şimdiden kendime çeki düzen vermem gerekiyor.<br />
<br />
Hadi düşünelim.Biz gençken nasıl vakit geçirirdik.Şimdi neyi yapmıyoruz? <br />
Ya da şimdiki gençlik neyi yapmıyor da mutsuz?<br />
<br />
-Bir kere fazla yemiyordum.Yapacak onca aktivitem varken yemek amaç değil, araçtı.Kötü beslendiğim olsa bile miktarının azlığı sorun teşkil etmiyordu.Fast food'a para vermek yerine simit-kaşar daha ekonomik ve pratikti.Şimdi bu mekanlardan çıkmıyor gençler ve o 5.557 kez kızartılmış yağda pişen patatesleri yiyorlar.Iyk!<br />
<br />
-İşe gitmiyordum ama okulum vardı.Servis değil otobüs kullanıyordum ve gün boyu yaşanan "iett kaç-genç yakala" oyunu gereğinden fazla kalori yakmama sebep oluyordu.Ühüh evet formum yerindeydi ve sağlıklıydım.O zamanlar diyet yapmak bu kadar da moda değildi.En azından 0 bedenler ilahlaştırılmamıştı.Kendimle barışıktım.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPCkXixsrtbAcq1VRUua8tPjjPiKZPirnb1SKy4-rPEJdbC3xNuKE_WGMXrLnXFFYocH0r1jooaa4l8TGbnbApYdad1IkcHKJbaSWGDvxQLWjqlrZ7kEXNwKywOgo8WhIbLipI0RTi-bs/s1600/teenage_wasteland_by_phatpuppy-d324fs8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" j6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPCkXixsrtbAcq1VRUua8tPjjPiKZPirnb1SKy4-rPEJdbC3xNuKE_WGMXrLnXFFYocH0r1jooaa4l8TGbnbApYdad1IkcHKJbaSWGDvxQLWjqlrZ7kEXNwKywOgo8WhIbLipI0RTi-bs/s320/teenage_wasteland_by_phatpuppy-d324fs8.jpg" width="284" /></a></div>-Kendimle barışıktım demişken, özgüvenim o kadar tavan yapmıştı ki, dünya gelse yıkamazdı beni.Gelecek 5 senemi planlamış, okulumda başarılı olmuş, taşı sıksam suyunu çıkaracak kıvama gelmiştim.Şimdiki gençlerde özgüven sorunu yüksek, sınavlarla heba olmuş beyinleriyle dondurulmuş balık gibi bakıyorlar etrafa:(<br />
<br />
-Param yoktu.Allah'ım param yoktu ve mutluydum.Hani bu kısma hala akıl sır erdiremesem de, paraya mahkum olmamış ruhumla özgürlüğün keyfini çıkarıyordum.Harçlıklar, burslar yetiyordu da artıyordu bile.Şimdilerde lükse düşkün olmayan dışlanıyor.<br />
<br />
-Malım yokru.Evim, arabam, son model cep telefonum falan yoktu.Kimseye hava atmıyordum, gerçek manada atmıyordum ama, atmaz gibi görünüp bıyık altı gülüşlerim yoktu.Eğitimli olmak, olmayı istemek yetiyordu.Şimdilerden bahsetmeyeceğim bile.<br />
<br />
Bu liste uzar gider böyle, dahasını annelerimiz anlatsın...<br />
<br />
Sevgiler.<br />
<br />
<strong><em>Birben</em></strong><br />
<br />
<a href="http://phatpuppy.deviantart.com/art/Teenage-Wasteland-184964840?q=boost%3Apopular%20teenage&qo=105"><span style="font-size: x-small;"><em>Fotoğraf</em></span></a>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-15374026077937322062011-02-18T14:46:00.002+02:002011-02-18T15:12:08.855+02:00Misafir Anne - Sevgiyle..."Sevgi güzellik ister, güzellik emek ister" demiş şair.<br />
<br />
<br />
Aslında baktığımız yerdeyiz hepimiz, nereye bakarsak yüzümüz, gönlümüz, ruhumuz o taraftadır hep. Baktığımız yönde- kendi içimizde ararız sevgiyi. Güzel bakan güzel görür misali baktığımız güzellikte buluruz sevgiyi. Çünkü insan severse güzelleşir herşey.<br />
<br />
İster bir eşe, bir evlada, bir anneye, bir köpeğe, bir çiçeğe vb.varlığa duyulsun bu sevgi farketmez. <br />
<br />
Sevmek; fedakar olmak demek,<br />
<br />
Sevmek; hoşgörülü omak demek,<br />
<br />
Sevmek; yürekli olmak demek,<br />
<br />
Sevmek; yanında olmak demek,<br />
<br />
Sevmek; İçinde olmak demek. <br />
<br />
Önce Yaradanı sevmek ve yarattığını sevmek lazım. Ben de böyle yaptım. Önce Rabbimi, Sonra kendimi, kendimden çok ailemi, sonra eşimi, en sonrasında da hayatıma Güneş gibi, sıcak bir yaz gecesi sabaha karşı giren ve hayatım boyunca içimde tarifi imkansız sevgi tufanları oluşturacak olan Ağustos Böceğim'i sevdim. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFON4NnBWcwajAyPNJYHD4kti9f3c1XEzGOb5RONl3N8-mVMOHd0WguvJwSNvPvp8uLFMd0v8hS0_LvCgjtn4TU6OkZgV8GPol9kX8bpFQOTDvBuP4A1SIe6yqriNwnHGqfvbfq00qt4Y/s1600/sevgi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="294" j6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFON4NnBWcwajAyPNJYHD4kti9f3c1XEzGOb5RONl3N8-mVMOHd0WguvJwSNvPvp8uLFMd0v8hS0_LvCgjtn4TU6OkZgV8GPol9kX8bpFQOTDvBuP4A1SIe6yqriNwnHGqfvbfq00qt4Y/s320/sevgi.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div>Sevgililer günü, doğum günü, evlilik, nişanlılık..... vb. günler uzar gider de bence kutlanması gereken en önemli gündür bu: Anne olduğum gün. Bunu bir çocuğumuz minik kelebeğimizin, tatlı tospamızın, güzel meleğimizin doğum günü diye adlandırırız. Ancak benim için daha da önemi Allah'ımın bana ANNE olmayı bahşettiği gündür. Ben her 22 Ağustos'ta kimse bilmese de kendi kendime kutluyorum artık. Binlerce şükrederek, sonsuz kere dualar ederek kendimi seviyor ve sevindiriyorum. <br />
<br />
Şimdi ise yavrumun beni sevdiğini görmek ve hissetmek duyguların en güzeli. Gelip de yanağımdan öptüğünde, koşa koşa gelip sarıldığında daha iyi anlıyorum kendi anne-babamı. Onların bizlere ne kadar emek verdiğini. Ben de verdiğim emeklerin karşılığını almaya başladığım için mutluyum en çok. Kelebeğimin büyüdüğünü görmek, sevgiyle nasıl şekillendiğini hissetmek, yanıbaşında olabilmek, ona sarılabilmek, "Anne" deyişini duyabilmek dünyadaki hiçbir sevgiyle değişilmez ve ölçülemez diye düşünüyorum. <br />
<br />
Her zaman ve herkese yavrularını Sevgiyle büyütebilmelerini dilerim. Aslolan budur. Sevgi, Sevmek, Sevilmek...Gerisi teferruat...<br />
<br />
Dua ve Sevgilerimle...<br />
<br />
<strong>Esra...</strong><br />
<a href="http://www.eymenim-oglusumm.blogspot.com/">http://www.eymenim-oglusumm.blogspot.com/</a>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-84720640453352120562011-02-18T11:13:00.004+02:002011-02-18T11:21:03.990+02:00Sevgi...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOWj5CMLZtR6vnNheoG88bI8AMv051OsFGqT7V65-JNHLMuVEPeSR-fk114kPtI6WqAP5IlNSEBo9EUpPLQKnhpQBJXD8bkFOuNtQORpREOV3dUZIz78Kf3qi-H570ZqDqn7Y0kwWm9KI/s1600/imagesCA86FPAK.jpg"><span style="font-size:130%;"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 251px; FLOAT: left; HEIGHT: 201px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5574954109300056274" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOWj5CMLZtR6vnNheoG88bI8AMv051OsFGqT7V65-JNHLMuVEPeSR-fk114kPtI6WqAP5IlNSEBo9EUpPLQKnhpQBJXD8bkFOuNtQORpREOV3dUZIz78Kf3qi-H570ZqDqn7Y0kwWm9KI/s400/imagesCA86FPAK.jpg" /></span></a><span style="font-size:130%;"> Sevgi neydi... Sevgi iyilikti, dostluktu... Sevgi emekti... demişti Asya, Selvi Boylum Al Yazmalım filminin unutulmaz son sahnesinde. Dünyanın tartışmasız en büyük sevgisi olduğu kabul edilen evlat sevgisini düşündüğümde, bunun aksini kimse iddia edemez diyorum. Anne babanın yeni doğmuş bebeği, bir yetişkin haline getirene kadar verdiği emeği, dünya yüzünde hiç bir canlı başka bir canlı için vermiyor çünkü... İlk görüşte bebeğine aşık olduğunu söyleyen annelerin sevgisi aylar geçip, verilen emek büyüdükçe daha bir katmerlenip, çoğalıyor. yaşanmışlıklar, birliktelikler arttıkça, çekilen cefalar, alınan hazlar oldukça, bezler değiştirilip, uykusuz geçirilen saatler, fedakarlıklar çoğaldıkça sevgi de gün be gün büyüyüp, çoğalıyor.<br /><br />Emek ile elde edilen mutluluklar daha kalıcı oluyor. Çaba göstermeden, fedakarlık yapmadan, istediğimiz anda elde ettiğimiz mutluluklar ise uçup gidiyor, bünyede asimile oluyor, unutuluyor. Eğer mutluluk, aldığımız bir çift ayakkabı ya da verdiğimiz iki kilodaysa, tek taşlı bir yüzüğe sonsuz sevgi anlamını yükleyebiliriz. Ama paylaşımla, emekle, fedakarlıkla, bazen alttan almakla, bazen sabırla harmanlanan bir sevgiyse inandığımız, o zaman günler yeter mi yaşamaya, hediyelere sığar mı acaba...<br /><br />Sizi filmin son repliğiyle başbaşa bırakırken, düşünüzdeki sevginin hep yanıbaşınızda olmasını diliyorum...<br /></span><div><br /><span style="font-size:130%;">İlyas: Asyam.. Al yazmalım..<br />Asya: Samet baba demişti.. Onu babalığa seçmişti.. Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi emekti..<br />İlyas: Asya..<br />Asya: Durursam bir daha kurtulamam..<br />İlyas: Ziyanı yok, gülüşü yeter bize..<br />Asya: Yüreğim kaydıysa günah mı?<br />İlyas: Çamura saplansam yardıma gelir misin?<br />Asya: Elini tuttum.. Sıcacıktı.. Yüreği elimdeymiş gibi..<br />İlyas: Elinden tutuversem benimle gelir mi?<br />Asya: Seninim işte.. Alıp götürsene beni... </span></div>anne kalemindenhttp://www.blogger.com/profile/08457535748832176627noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-14707871027025004482011-02-15T20:14:00.004+02:002011-02-15T20:21:20.189+02:00sevda kuşun kanadında<div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;">Hiçbir zaman bir fikrin tamamıyla karşısında olmak istememişimdir. Yani her fikrin kendi içerisinde oturmuş bir mantık yapısı vardır. Buna hep saygı duymuşumdur. En azından olgunlaştıktan sonra :) </div><div style="text-align: center;">Örneğin hiç bir zaman çok inançlı olmamışımdır ama içki sofralarında heyecanla karşısındakine inancını -ya da inançsızlığını- empoze etmeye çalışan ateist arkadaşları da anlamamışımdır. </div><div style="text-align: center;">Ya da yeni yılın "rakip inancın" bir kutlama ritüeli olduğundan inancımıza göre özel olmadığından, eski yılın güzel anılarını yad edip, kötü deneyimlerini geride bırakıp temiz bir sayfa açmanın umuduna sahip çıkmayı ve bu başlangıcı kutlamayı reddetmek benim tarzım olamamıştır hiç.</div><div style="text-align: center;">Ya da sevginin hüküm sürdüğü kıyılarımı köşelerimi tekrar keşfedip, </div><div style="text-align: center;">sevmenin ve sevilmenin güzelliğini akıp giden günlük tempodan bir an sıyrılıp </div><div style="text-align: center;">görebilmenin fırsatını veren sevgililer gününü kutlamayı da reddetmek benim tarzım olmamıştır hiç.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTBk-dkKyw8j6CyU32Y8fp5PCRD-HO2ZA7F7rwK4BLt-oEAOV5DRjOxaF-GFpL59fNcw2bYzSMaSmool9OkbgGToI6AKdNzoN2Amz4eic5G-_emBTIkwf9Xq3vekbrONzxiOXu-E374vY/s1600/Love3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" h5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTBk-dkKyw8j6CyU32Y8fp5PCRD-HO2ZA7F7rwK4BLt-oEAOV5DRjOxaF-GFpL59fNcw2bYzSMaSmool9OkbgGToI6AKdNzoN2Amz4eic5G-_emBTIkwf9Xq3vekbrONzxiOXu-E374vY/s1600/Love3.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Yani özel günleri önemsemişimdir ben. Ancak özelliklerini yitirecek kadar değil. </div><div style="text-align: center;">Adı üstünde özel ya hani o zaman sevgililer gününde herkesin yediği menüyü, </div><div style="text-align: center;">dinlediği müziği, seri üretimden çıkmış gülleri, kalpleri, süslemeleri </div><div style="text-align: center;">ve eğlenceyi de özel bulmuyorum haliyle. </div><div style="text-align: center;">Ancak şunu da demiyorum ki sevgililer günü ticari bir tuzaktır, sığlıktır, kutlamayınız!</div><div style="text-align: center;"> Sevginin kelimelere dökülmesine sebep olan her şey kutsaldır bence.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Elbette sevgini göstermenin tek yolu değildir bu günün kutlanması. Bu sadece bir fırsattır ifade etmek için. </div><div style="text-align: center;">Çünkü sevgi;</div><div style="text-align: center;">bir bakışta, bir bebekte, çocukta, </div><div style="text-align: center;">bir satır içten kaleme alınmış yazıda, </div><div style="text-align: center;">ya da birlikte bakılan basit ama aynı hislerle anımsanan bir manzarada, </div><div style="text-align: center;">bir gece karanlık ve ıssız tali bir yolda otomobilin loş ışığında, </div><div style="text-align: center;">arabada kontak kapalıyken yağmurun çıkardığı o muhteşem seste, </div><div style="text-align: center;">gün doğumunda (ben uykucu olduğum için pek denk gelemedim buna :), </div><div style="text-align: center;">Yunan zamanından kalmış bir tapınakta verilen kokteylde gün batımında üzerinde oturduğu minderleri nasıl yürüteceğini düşünen öğrencilerin aklında, </div><div style="text-align: center;">bir çadırda, uyku tulumunda, açık havada uyumadan önce gördüğün yıldızlar rüyasında, </div><div style="text-align: center;">rüzgarın dayanılmaz hafifliğinde, karın sessiz beyazlığında, </div><div style="text-align: center;">terk edilmiş tarihi bir köyün karanlığında, yollarda yollarda yollarda, </div><div style="text-align: center;">çenen ağrıyana kadar konuşmakta, karnın kasılana kadar gülmekte,</div><div style="text-align: center;">yemeğin daha iyi yerini onun yemesi için yapılan baskılarda, </div><div style="text-align: center;">üzerindekini çıkarmaması için üşümemiş gibi yapmaya çalışmakta, </div><div style="text-align: center;">ellerinle yaptığın bir yemekte, güzel olmayan bir yemeğe yapılan övgülerde,</div><div style="text-align: center;">bir meyve yarımında, bir kadeh şarabın kızıllığında, </div><div style="text-align: center;">bir filmde, her filmde, bir melodide, bir seste, bir sözde, </div><div style="text-align: center;">bir çift elin birleştiği anda, bir çift gözün birleştiği atmosferde, </div><div style="text-align: center;">bir bekleyişte, bir özleyişte, bir kavuşmada, bir ayrılmada, </div><div style="text-align: center;">bir hastane odasında, bir nikah masasında, </div><div style="text-align: center;">bir resimde, bir fotoğrafta </div><div style="text-align: center;">ve bazen sadece anılardadır.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">Ama her zaman kıymetini bilmek gerekir sevginin.</div><div style="text-align: center;">Çünkü Cem Karaca'nın deyimiyle ve benim 'sevgi'limin alıntısıyla;</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;">"Sevda kuşun kanadında </div><div style="text-align: center;">Ürkütürsen tutamazsın</div><div style="text-align: center;">Ökse ile sapanla </div><div style="text-align: center;">Vurursun da saramazsın"</div>birdamlacıkyağmurhttp://www.blogger.com/profile/04961945821744617493noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-80202429254051984742011-02-14T14:12:00.002+02:002011-02-14T14:32:29.013+02:00Sevgililer Günü<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOE8Vm_i_ciyRvLmiEhPDTdKuf93SNJ43A1P3c4AnD4j3jk3Pk5Io3j6R9pYx94N8Cdc4o1sXY2_1QeRrTld95XuoJd_VUSzAf_3tR082X8xw1OhFy6QGSutDmnwcPSsxDwAY-pi0NiW0/s1600/Love_by_ahermin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" h5="true" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOE8Vm_i_ciyRvLmiEhPDTdKuf93SNJ43A1P3c4AnD4j3jk3Pk5Io3j6R9pYx94N8Cdc4o1sXY2_1QeRrTld95XuoJd_VUSzAf_3tR082X8xw1OhFy6QGSutDmnwcPSsxDwAY-pi0NiW0/s320/Love_by_ahermin.jpg" width="320" /></a></div>14 Şubat, yer gök kırmızı, etrafta gül demetleri ve gül kokusu efekti verilen parfümlü çiçek kokuları, ofiste kime gül gelmiş, kime gelmemiş dedikoduları, imrenenler, kıskananlar ve üzerimize yüklenmeye çalışılan "harcama" etiketi.<br />
<br />
Cebimizdeki parayı da, kolumuzdaki bileziği de, kalbimizde var olan sevgiyi de harcama çabaları.<br />
<br />
Bunlar artık bilinen ilüzyonlar.Hoooppp, civciv çıkacak, kuş çıkacak.Biz de öyyyle bakıp kalacağız.Olan varolan birikimimize, bir türlü birikemeyen birikim hayallerimize ve "sevgi" zannettiğimiz o etiketi cafcaflı şeye oluyor.<br />
<br />
Gerçekten sevenler, bugün çocuğuna, eşine, ailesine ve dostlarına sarılacaktır.Hiç olmadığı biri gibi değil, her zaman olması gereken gibi davranacaktır.Sevginin herhangi bir değerle ölçülemeyeceğini hissettirecekler.<br />
<br />
Ayrıca bugününün Mevlid Kandili olması sebebiyle sevgiler kat kat artacaktır.<br />
<br />
Sevgililer gününüz ve Kandiliniz kutlu olsun.<br />
<br />
Sevgiler.<br />
<br />
<strong><em>Birben</em></strong><br />
<br />
<em><a href="http://ahermin.deviantart.com/art/Love-45479720?q=boost%3Apopular%20love&qo=124"><span style="font-size: x-small;">Kaynak</span></a></em>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-55474801539661125212011-02-12T17:32:00.003+02:002011-02-12T17:40:55.867+02:00Yavrularıma...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgofSftfylbLmd9wx_hGAPIkM8bc9OhmLsqhKttvJW0vIRDVUaXyjEqdGxS90ER9Z5k3Gc-EOrP3IrjkM1MIBTF69bZzr0MF_qr41jJx140NGlWwHcDCVd3BL_OOmnWGXjd4tix6wgS5Dug/s1600/New+Picture+%25283%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" h5="true" height="161" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgofSftfylbLmd9wx_hGAPIkM8bc9OhmLsqhKttvJW0vIRDVUaXyjEqdGxS90ER9Z5k3Gc-EOrP3IrjkM1MIBTF69bZzr0MF_qr41jJx140NGlWwHcDCVd3BL_OOmnWGXjd4tix6wgS5Dug/s200/New+Picture+%25283%2529.jpg" width="200" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Rudyard Kipling'in bu şiirini ben daha yeni ve asabi bir ergenken babam bana okutmuştu...20 yıldır hiç unutmadım. Ve şimdi, konumuz çocuklarımızın nasıl olmasını isterizken, bu şiiri kızıma ve oğluma armağan ediyorum. Onlar için önce sağlıklı, mutlu ve uzun ve güzel bir ömür diliyorum. Ve bu ömrü sürerlerken onlar için istediklerimi Kipling'in sözleriyle sunuyorum.</span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">EĞER</span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Eğer, bütün etrafındakiler panik içine düştüğü <br />
ve bunun sebebini senden bildikleri zaman <br />
sen başını dik tutabilir ve sağduyunu kaybetmezsen; <br />
<br />
Eğer sana kimse güvenmezken sen kendine güvenir <br />
ve onların güvenmemesini de haklı görebilirsen; <br />
<br />
Eğer beklemesini bilir ve beklemekten de yorulmazsan <br />
veya hakkında yalan söylenir de sen yalanla iş görmezsen, <br />
ya da senden nefret edilir de kendini nefrete kaptırmazsan, <br />
bütün bunlarla beraber ne çok iyi ne de çok akıllı görünmezsen; <br />
<br />
Eğer hayal edebilir de hayallerine esir olmazsan, <br />
<br />
Eğer düşünebilip de düşüncelerini amaç edinebilirsen, <br />
<br />
Eğer zafer ve yenilgi ile karşılaşır <br />
ve bu iki hokkabaza aynı şekilde davranabilirsen; <br />
<br />
Eğer ağzından çıkan bir gerçeğin bazı alçaklar tarafından <br />
ahmaklara tuzak kurmak için eğilip bükülmesine katlanabilirsen, <br />
ya da ömrünü verdiğin şeylerin bir gün başına yıkıldığını görür <br />
ve eğilip yıpranmış aletlerle onları yeniden yapabilirsen; <br />
<br />
Eğer bütün kazancını bir yığın yapabilir <br />
ve yazı-tura oyununda hepsini tehlikeye atabilirsen; <br />
ve kaybedip yeniden başlayabilir <br />
ve kaybın hakkında bir kerecik olsun bir şey söylemezsen; <br />
<br />
Eğer kalp, sinir ve kasların eskidikten çok sonra bile <br />
işine yaramaya zorlayabilirsen <br />
ve kendinde 'dayan' diyen bir iradeden <br />
başka bir güç kalmadığı zaman dayanabilirsen; <br />
<br />
Eğer kalabalıklarda konuşup onurunu koruyabilirsen, <br />
ya da krallarla gezip karakterini kaybetmezsen; <br />
<br />
Eğer ne düşmanların ne de sevgili dostların seni incitmezse; <br />
<br />
Eğer aşırıya kaçmadan tüm insanları sevebilirsen; <br />
<br />
Eğer bir daha dönmeyecek olan dakikayı, <br />
altmış saniyede koşarak doldurabilirsen; <br />
<br />
Yeryüzü ve üstündekiler senindir <br />
<br />
Ve dahası <br />
<br />
sen bir İNSAN olursun oğlum...</span><br />
<form action="http://www.siirbul.com/" method="post" name="arama" target="_blank"><b><a href="http://www.siirbul.com/?sayfa=sair&sair_id=12092&sair=Rudyard Kipling"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Rudyard Kipling</span></a></b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></form>neselihallerhttp://www.blogger.com/profile/17268242621815001193noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-7838547027852667332011-02-10T16:45:00.005+02:002011-02-10T17:01:33.288+02:00Aslolan mutluluktur...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUQ-0EI29DhCqJHHovTLuwLIQ1gHHo8xzRsNpvdQZMNB2butlV-HhrenT6XK7BCYPnqoJ7KbO771BzzH0eeZXBaR6G9DWydqbzBMzV6CF5Z_7QWYZYgauNZEPbVzCszLNLt9jZIwRZqAY/s1600/ress.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 318px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUQ-0EI29DhCqJHHovTLuwLIQ1gHHo8xzRsNpvdQZMNB2butlV-HhrenT6XK7BCYPnqoJ7KbO771BzzH0eeZXBaR6G9DWydqbzBMzV6CF5Z_7QWYZYgauNZEPbVzCszLNLt9jZIwRZqAY/s320/ress.bmp" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5572075857463527842" /></a><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span style="font-size:11.5pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:TR">Çocuklarımı nasıl yetiştirmem gerektiği konusuna henüz hamile iken kafa yormuş ve şimdi hatırlamadığım bir blogda yer alan aşağıdaki yazıyı <a href="http://filizmorkoc.blogspot.com/2007/11/bebeime.html">kendi bloğumda</a> da paylaşmıştım vakti zamanında.. Şimdi de benzer şeyler düşünüyorum tabi.. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; ">Tüm bu yazdıklarım ve hatta yazamadıklarım için ortak payda ise şu dünya üzerinde her ne yaparsan yap, aslolan mutlu olmaktır.. Bunu bilir, bunu söylerim...</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span style="font-size:11.5pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:TR">********</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span style="font-size:11.5pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:TR"></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; ">Yapabilirsem eğer, gözyaşlarını tutmamasını öğretmek isterim sana, acı çekmeden olgunlaşamayacağını... Kıskanmamayı, arkadaşının başarısından mutlu olmayı.. Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi de bilmeyi ve bunun seni daha da güçlendireceğini öğretmek isterim sana..</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; ">Her şeyin bir sonu olduğunu öğreteyim sana, sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini. Her şeyi tüketebileceğini, tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu dolayısıyla kitaplardan keyif almasını öğretmek istiyorum sana. Ders çalışmak istemiyorsan seni çok fazla zorlayamayacağımı bilmelisin ama okumayı sevmesin yine de… Kendi çapında bir kütüphanen olmalı, kitap kokusunu sevmelisin.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "></p><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 21px; ">Doğayı sevmelisin… Çıplak ayakla ıslak çimlerde gezmenin hazzını alabilmelisin. Hayvanlardan korkmaman gerektiğini öğreteceğim. Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptıklarını anlatacağım.. Yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almanı sağlayabilirim belki de.. Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğretmek istiyorum sana, kim bilir belki büyüdüğünde bir gece sevgiline bir ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirinize sarılırsınız sımsıkı..</span></div><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 15.75pt; "><o:p></o:p></span><p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "></p><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 21px; ">Şartlar çok zor olsa da yalan söylememen gerektiğini öğrenmen lazım ayrıca. Kazandığın elli liranın, piyangodan çıkan beş yüz milyondan çok daha keyifli olduğunu öğretmen lazım. Alın terine saygıyı öğrenmen gerektiği gibi.</span></div><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 15.75pt; "><o:p></o:p></span><p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; ">Aşk acısı çekmenin, hiç âşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu öğretmeliyim sana. Kendi doğruları üzerinden kimsenin seni yargılamasına izin vermemelisin ve başkalarını da kendi doğruların üzerinden yargılamamalısın... Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlatacağım sana ve hayatı sorgulamayı... Yapabildiğimce...</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span style="font-size:11.5pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:TR">B</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; ">ilginin en büyük güç olduğunu öğretmek istiyorum sana. Yapabilirsen bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendine saklaman gerektiğini öğretmeliyim sana. Haklı olduğun konuda sonuna kadar diretmeli ve haklıyken dik durmalısın herkese ve her şeye inat. Günün birinde yaptıkların değil, yapmadıkların için pişmanlık duyabilirsin ancak.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "></p><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 21px; ">Basit yaşaman gerekiyor, çay içmekten keyif almalı, yalnız kalabilmeyi de bilmelisin.. ‘İstemiyorum’, ‘hayır’ demeyi öğreteceğim sana, istediğinde ise ‘istiyorum’ , sevdiğinde ‘seni seviyorum’ diyebilmelisin çünkü.</span></div><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 15.75pt; "><o:p></o:p></span><p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "></p><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 21px; ">Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğretmek istiyorum sana. Temiz kokmasını... Sorgusuz sevmeyi... El yazısı ile notlar yazmayı... Lafı dolandırmamayı...</span></div><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 15.75pt; "><o:p></o:p></span><p></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "></p><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 21px; ">Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapman gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşılması gerektiğini de öğrenmen gerek . Umarım tıpkı baban gibi müzik ve resim konusunda doğuştan yetenekli olursun, sporla barışık yaşarsın..</span></div><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 15.75pt; "><o:p></o:p></span><p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 15px; ">Dünya işleri hiçbir zaman bitmez, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırmalısın...</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span style="font-size:11.5pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:TR">Ama en çok da kendini sevmelisin... Sen kendini sevmezsen kimse seni sevmez, sen kendine saygı duyup değer vermezsen, kimseden bekleyemezsin bunları…Hayattaki en önemli varlığın “sen” olduğunu öğreteceğim sana birtanem..</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span style="font-size:11.5pt;font-family:"Arial","sans-serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:TR">*********</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;margin-bottom: 0.0001pt; line-height: 15.75pt; "><span class="Apple-style-span" >Fotoğraf <a href="http://www.istockphoto.com">buradan..</a></span></p>Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-15883777545917802032011-02-10T15:54:00.002+02:002011-02-10T15:57:13.725+02:00İnsan Ol...<div class="separator" style="clear: both; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-7gkji_0bclQ/TVPpriq4GKI/AAAAAAAAC7A/25OU5nFolvk/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="162" src="http://1.bp.blogspot.com/-7gkji_0bclQ/TVPpriq4GKI/AAAAAAAAC7A/25OU5nFolvk/s200/images.jpg" width="200" /></a></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"></div><div style="background-color: #f4cccc; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">1 Yönün belli olsun. Gideceğin yönü iyi tayin et ve istikrarla yürü. Sınırlarını çiz ve nefsinle vicdanının muhasebesini iyi yap. Gideceğin yolu kendin belirle, kimsenin peşine düşme.</span></div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br />
</div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"></div><div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="background-color: #fff2cc; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"></div><div class="separator" style="background-color: #fff2cc; clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-nC0CDodiihw/TVPrnKCTuDI/AAAAAAAAC7M/MDsxi4e9QlM/s1600/adalet.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="http://4.bp.blogspot.com/-nC0CDodiihw/TVPrnKCTuDI/AAAAAAAAC7M/MDsxi4e9QlM/s200/adalet.jpg" width="200" /></a></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">2. Kendin ol. Kararlarını erirken başkalarının ne diyeceğine, ne düşüneceğine bakma. Adaleti ve hakkaniyeti sakın bir kenara atma. Babamın bana öğrettiği şu sözü unutma: </span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Derler</span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ne derler? </span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ne derlerde desinler...</span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Kime Ne???</span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: #fff2cc; color: black; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Hakkını savun, hakkın büyüğü küçüğü olmaz bunu unutma. Güçsüzü görürsen yardım et, zalimi görürsen yaptığının yanlış olduğunu söyle. Haksızlık karşısında asla susma. </span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-bxxT4AfmgaM/TVPrWtv4gEI/AAAAAAAAC7I/kKrTHf0k_zs/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="146" src="http://3.bp.blogspot.com/-bxxT4AfmgaM/TVPrWtv4gEI/AAAAAAAAC7I/kKrTHf0k_zs/s200/images.jpg" width="200" /></a></span></div><div style="background-color: #f4cccc; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: large;">3. Yumuşak huylu ol. İnsanlar kırılgandır. Düşünce yapıları, hayat tarzları, siyasi ve dini görüşleri ne olursa olsun, karşındaki muhattabının önce "insan" yönüyle ilgilen. İnsan olma çerçevesinde buluşabilirseniz, emin ol anlaşabileceksiniz. Hepimiz aynı yerden geliyoruz. Düşünce farklılıklarımız, sadece bizim renklerimizdir. Ve ne kadar çok renk bir araya gelirse, gökkuşağı o denli parlak olur, unutma...</span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-WUTmQH2Lmp4/TVPtIc7qf-I/AAAAAAAAC7Q/jHxPlT2FoPA/s1600/etbiad.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="137" src="http://4.bp.blogspot.com/-WUTmQH2Lmp4/TVPtIc7qf-I/AAAAAAAAC7Q/jHxPlT2FoPA/s200/etbiad.jpg" width="200" /></a></span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="background-color: #fff2cc; font-size: large;">4. Hayırlı işlerde hırslı, lüzumsuz işllerde ise çekingen ol. Yapacağın herşeyin bir gün sana mutlaka geri döneceğini unutma. Hiçbir şey yok olmuyor. Bu nedenle sarf ettiğin söze, yaptığın fiile dikkat et. Duygularında her zaman güzellik olsun ki işlerine de güzellikleri yansıtabilesin. Sevmeyi hiçbir zaman unutma. Her işini severek yap, sevmeyeceğin işlere de kalkışma ki seni güçten düşürmesin.</span></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-s43D2XNMtHE/TVPtexZmLgI/AAAAAAAAC7U/WMfQKL2eamU/s1600/21173.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://2.bp.blogspot.com/-s43D2XNMtHE/TVPtexZmLgI/AAAAAAAAC7U/WMfQKL2eamU/s200/21173.jpg" width="143" /></a></div><div style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><br />
</div><div style="background-color: #f4cccc; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">5. Ya olduğun gibi görün, </span></div><div style="background-color: #f4cccc; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"> Ya göründüğün gibi ol...</span><br />
</div><div style="background-color: #f4cccc; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span><span style="background-color: #f4cccc; font-size: large;">"Fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür" ol. Ne isen "o" ol. Nasılsan öyle yaşa. Dışına bakan içini görebilsin. Şeffaf ol.</span></div>Hilalhttp://www.blogger.com/profile/08720647757326297204noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-26319321496731218752011-02-07T12:04:00.001+02:002011-02-07T12:22:04.651+02:00Nasıl bir evlat?Anneliğin genel yanlarını konuşaduralım, bir de bize özel yanları var ki, genellemelerin dışında sadece bizim hayalini kurduğumuz...Nasıl çocuk yetiştirilir sorusu çocuktan çocuğa, anneden anneye ve hatta günümüzde farklı internet portallarına göre bile değişiyor.Hepimiz hem fikiriz tabii...Annelik serüveni göreceli ve bir o kadar da eğlenceli.<br />
<br />
5 özellikle sınırladık kendimizi bu hafta.Yoksa hem "anne" olup hem de çocuğumuzdan bahsettiğimiz yazılar destan olur, sığmaz buralara...<br />
<br />
<strong>Birrr...</strong> dedim ben kendi kendime..."Saf bir yüreği" olsun.Kirlenmemeye and içmiş.Yüreğinin güzelliği yüzüne vursun, sevsin, sevdirsin kendini her ortamda.Kötülük düşünmesin hiç, düşünmek aklından bile geçmesin.Aklı fikri hep iyilik yapmakta olsun, hem fiziksel hem ruhsal tüm yaşamı boyunca iyilik peşinde koşsun.İyilik yaptıkça da iyilik bulsun! Hep iyilerle karşılaştırsın hayat onu.<br />
<br />
<strong>İkiiii....</strong>Kalbi bu kadar temiz olanın mantığı yavaş işler, bu çok açık.O yüzden mantığını kullanmayı unutmasın.Parlak zekalı, hafızası kuvvetli, öngörüsü geniş bir insan olsun.İyiyi bilirken kötüyü de kaçırmasın.Ne kendine ne başkalarına zarar verecek şeylere boyun eğmesin, eğdirtmesin! Asım'ın nesli demiş ya M.Akif, işte ondan sebeptir koyduk adını biz de..Dizelerdeki gibi* ol diye...<br />
<br />
<em>“Âsım’ın nesli… diyordum ya… nesilmiş gerçek; </em><br />
<em></em><br />
<em>İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.” </em><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><strong>Üççç....</strong>Güçlü kuvvetli olsun.Sağlıklı olması ilk istektir tabi ama güçlü kuvvetli biraz daha farklı.Güçlü olsun ki, elinden her iş gelsin.Çabuk yorulan, yavaş hareket eden, üşengeç ve uykucu bir erkek olmasın.Çoğumuz böyle birine tahammül edemeyiz değil mi?:)</div><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><strong>Döörrrtt....</strong>Özgür olsun.Vicdanı hür, aklı hür olsun.Herhangi bir mahalle baskısına maruz kalmasın, kalırsa da boyun eğmesin.Doğru bildiğini, doğru şekilde yapsın.Sürü nereye gidiyorsa sorgusuz sualsiz takılmasın peşine.Her bildiğini akıl ve vicdan süzgecinden geçirsin.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><strong>Beeşşş....</strong>Mutlu olsun yavrum.Parası olsun ya da olmasın, hayatını onu mutlu edecek bir işle geçirsin.Güzel bir yuvası, boy boy uslu yavruları olsun.Anasınn babasının kıymetini bilsin, ilgisini hiç eksik etmesin.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-6VIbw5g4Foq0Ae5nJQtPYCxKZEvAbXPOesy4-3pmDK22phCjYouUCHrsjjq2njgzmMVyU3vKYbjQlJysL_l-b9XK_CX-jDas5doxx-WRzodBdYRS-FNyuJ3Dm3fcDr70q83SbM9iESc/s1600/Tricoti_tricota_by_germaine_en_tongs.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" h5="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-6VIbw5g4Foq0Ae5nJQtPYCxKZEvAbXPOesy4-3pmDK22phCjYouUCHrsjjq2njgzmMVyU3vKYbjQlJysL_l-b9XK_CX-jDas5doxx-WRzodBdYRS-FNyuJ3Dm3fcDr70q83SbM9iESc/s320/Tricoti_tricota_by_germaine_en_tongs.jpg" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br />
</div>Ben de elimde örgüm, dizimde battaniyem torunlarımı bekleyeyim pembe panjurlu evimin gül kokulu bahçesinde.. Olmaz mı?<br />
<br />
Olur olur, neden olmasın:)...<br />
<br />
İyi Haftalar<br />
<br />
<strong><em>Birben</em></strong><br />
<br />
<em><strong>*<a href="http://asiminnesli.com/">Safahat - M.Akif Ersoy</a></strong></em><br />
<br />
<a href="http://germaine-en-tongs.deviantart.com/art/Tricoti-tricota-70234089?q=boost%3Apopular%20knitting%20grandma&qo=64"><em>Resim</em></a><br />
<br />
<strong><em></em></strong>Birbenhttp://www.blogger.com/profile/06758156135093639951noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-85561100533912744912011-02-03T15:17:00.005+02:002011-02-03T15:55:32.824+02:00Anne ninnisi...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcL-LcozXvnL7f1Qx2TqakhyMhM8uxNIU0Fa-4gLy1La5EzrjoxnlCv_hkrgB9wDsW9gl0Y8vl7EAkIjxSZjo8_MM1lm46ibJHKbiYJxnbbWt5j0-JoG9L855wS9JwfqYYbmHgB0GrP_E/s1600/besik.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 222px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcL-LcozXvnL7f1Qx2TqakhyMhM8uxNIU0Fa-4gLy1La5EzrjoxnlCv_hkrgB9wDsW9gl0Y8vl7EAkIjxSZjo8_MM1lm46ibJHKbiYJxnbbWt5j0-JoG9L855wS9JwfqYYbmHgB0GrP_E/s320/besik.bmp" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569457340193667522" /></a><br /><div style="text-align: justify;">Ülkemizin birbirinden çok farklı şehirlerinde, kasabalarında, köylerinde, birbirinden çok farklı ama ortak paydası "anne olmak" olan binlerce kadın belki yüzlerce yıldır aynı basit ama bilindik ninniyi söylerler bebelerine... </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hepimiz az çok biliriz birkaç kıtasını...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dandini dandini dastana diye başlar hani..</div><div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Büyük oğluma hamile kaldığımda cilt cilt okunan o çok bilmiş hamilelik-annelik-bebek merkezli kitaplar da söylenenlere uyup, aman bebeğim sakin mizaçlı olsun, müzik kulağı olsun, şöyle olsun böyle olsun diyerek gecelerce klasik müzik dinlemişliğim vardı.. Doğumdan sonra o müzikler hiçbir işe yaramazken, bebeğim sadece fön makinasının ve mutfaktaki aspiratörün sesi ile sakinleştiğinde, bir de bir gün annemin söylediği bu dandini dandini dastana ninnisini pür dikkat dinlediğinde buldum ben doğru yolu... Ne varsa eskilerde vardır derler ya hani benim gibi pek bir geleneksel takılanlar.. İşte ogün dört elle sarıldım önceden pek bi küçümsediğim bu ninniye...</div></div><div style="text-align: justify;">Tabi hemen akabinde bu dandini dandini diye başlayan ninninin tamamı nasıldır acaba? diye düşünmüş ve araştırmıştım biraz.. Ordan burdan, internetten, eşimin anneannesinden, kendi annemden, TRT'de yayınlanan Ninni belgeselinden duyduklarımdan toparladığım bu ninni şöyleydi :</div><div><br /></div><div style="text-align: center;">Dandini dandini dastana</div><div style="text-align: center;">Danalar girmiş bostana</div><div style="text-align: center;">Kov bostancı danayı</div><div style="text-align: center;">Yemesin lahanayı</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Dandini dandini danası var</div><div style="text-align: center;">Benim yavrumun uykusu var</div><div style="text-align: center;">Uyusun da büyüsün</div><div style="text-align: center;">Tıpış tıpış yürüsün</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Dandini danası danalı bebek</div><div style="text-align: center;">Elleri kolları kınalı bebek</div><div style="text-align: center;">Benim yavrum huri melek</div><div style="text-align: center;">Uyusun da büyüsün</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Dandini dandini danadan</div><div style="text-align: center;">Hoş yaratmış Yaradan</div><div style="text-align: center;">Anneden ve babadan</div><div style="text-align: center;">Korusun nazarlardan</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Dandini dandini danası</div><div style="text-align: center;">Nerede yavrumun babası</div><div style="text-align: center;">Alıp onu götürsün</div><div style="text-align: center;">Öpüp sevip getirsin</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Dandini dandini dan ister</div><div style="text-align: center;">Benim yavrum ne ister</div><div style="text-align: center;">Susamış da su ister</div><div style="text-align: center;">Uyusun da büyüsün</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Dallara kurdum salıncak</div><div style="text-align: center;">İçine de koydum oyuncak</div><div style="text-align: center;">Benim yavrum uyuyacak</div><div style="text-align: center;">Uyusun da büyüsün</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Hu hu hu Allah</div><div style="text-align: center;">Yavrum büyür inşallah</div><div style="text-align: center;">Okula da gider maşallah</div><div style="text-align: center;">Uyusun da büyüsün....</div><div style="text-align: center;">Eeee..Eeee..Eeee.....</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şimdilerde oğlum birlikte uyuyacağım zaman kendisi belirliyor ona ne söylememi istediğini.. Bazen babasının ona söylediği türkülerden birini istiyor, bazen bir masal anlatmamı istiyor.. Bazen de bu ninniyi istiyor benden, <b><span class="Apple-style-span">"anne ninnisi"</span></b> diyor buna üstelik... İçimi eritiyor bu tanımlama, hele ki oğlumun ağzından çıkıverdiğinde bir başka güzel geliyor kulağıma.. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Anne ninnisi bu... Oğlum büyüyünce de hatırlar mı acaba annesinin ona günler geceler boyunca bu ninniyi söylediğini ? </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kim bilir? Belki...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-6123056421547419372011-02-02T20:31:00.000+02:002011-02-02T20:31:16.788+02:00Müzik Ruhun Gıdasıdır Tamam Ama...<span style="font-family: Tahoma;"></span><br />
<div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Her anne adayı gibi ben de kızıma hamileyken bütün kitapları yaladım yuttum, "kızım sen içinden geleni yap" diyenlere kulak tıkayıp uzmanların dediklerini yapmaya çalıştım. Canım bol sarımsaklı tarifeden bir mantı çektiği zaman " aman, çocuğa pek bir faydası yok" deyip azıcık yedim ama bir tabak ıspanağı "ohh..bugünlük folik asit tamam" deyim mideye indirdim.</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Hamileyken klasik müzik dinleyen annenin bebeği acayip zeki olurmuş, şöyle yetenekli olurmuş, böyle dahi olurmuş diyenlere inanıp gidip 12 CD'den oluşan bir bebek klasik müzik seti aldım. 7 sene öncenin parasıyla 72 milyon TL bayıldım o sete…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yatak odamda başucuma koydum CD çaları..başladım sırayla klasik müzik CD'lerini dinlemeye ki aslında bir-iki parça dışında klasik müzik sevmem…İlk birkaç gün sıktım dişimi, gözmezden geldim ruhumun bayılan tarafını, dinledim. Gel gelelim cd çalıyor ama benim ruhum bayılıyor..Gıy gıy gıy, için tırmalanıyor…Olsun dedim, yavrum için dinlerim…Canımdan öte diyorum, iki müzik mi dinleyemeceğim…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ama sonra dayanamaz oldum..zaten hormonlarım tavan yapmış, içim sıkım sıkım sıkılıyor bir de üzerine klasik müzik, hiç çekemez oldum. En nihayetinde" ammmannn…dahi olmayıversin benimki…matematik zekası da olmasın ne olmuş…bende matematik zekası vardı da ne oldu?" dedim ve de attım CD'leri bir kenara…Koydum Frank Sinatra, Metallica, Garou...Hiç de bir şey olmadı…Kızımın maşallahı var, okuma yazmayı bile erkenden söktüğü için okula 1 sene erken başladı ve matematik zekası da gayet gelişmiş durumda…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Oğlanda hiç zorlamadım kendimi..Zaten o sırada İpek 1,5 yaşında olduğu için dinleyeceğimiz müzikleri İpek'in beğenisi belirliyordu. Oğlan karnımdayken neler dinlemedi ki: Burak Kut'un Komple Komple şarkısında İpek minicik poposunu sallaya sallaya harika dansediyor diye günde 10 posta bu şarkıyı dinlerdi…İpek " Delisin delisin" şarkısında harika yemek yiyor diye en az 3 posta da bunu dinledi…Yani bakarsanız bu teoriye göre benim oğlanın gerizekalı olmaması mucize…</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">O yüzden ben şimdi herkese öneriyorum. Bazı temel gerçeklerin dışında ( çocuğu kafa üstü düşürmeyin, bıngıldağı çökerse susuz kalmıştır gibi) çocuğunuzu nasıl yetiştireceğinizi siz zaten o karnınıza düştüğü anda doğal olarak biliyorsunuz. Kendinizi mutlu hissettiğiniz müziği dinleyin, sizin mutluluğunuz çocuğa akseder ve mutluluk kadar doğal bir ilaç da yoktur.</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Öptüm kocaman</span></div><div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div>neselihallerhttp://www.blogger.com/profile/17268242621815001193noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-60802004940225199522011-02-02T11:14:00.000+02:002011-02-02T11:14:33.190+02:00Herşeyin bir ritmi vardır!<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLxfIHRdTGFBrn9NtNCw9A4O7yH0Pem0tbbTh3R9h9VqJYMZCRczLGP0iI96SAoYPR4AgIQ2XOKzneraeQ5K_lIpPw1-UDJb9CfbYtQTDRmpw2pr8oQiLXWSxW3AWIB-fryUpzF4oOnU0/s1600/rb_t-shirt_rhythms-of-the-heart-leah-mcneir-2009-1.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLxfIHRdTGFBrn9NtNCw9A4O7yH0Pem0tbbTh3R9h9VqJYMZCRczLGP0iI96SAoYPR4AgIQ2XOKzneraeQ5K_lIpPw1-UDJb9CfbYtQTDRmpw2pr8oQiLXWSxW3AWIB-fryUpzF4oOnU0/s320/rb_t-shirt_rhythms-of-the-heart-leah-mcneir-2009-1.png" width="292" /></a>İlk çocuk ve ilk anneliğin getirdiği yüksek acemilik ve açgözlülük ile önüme gelen her bilgiye geçit verdim. Kolayca ve kibarca zihnime yerleştiler ve kolay ayrılmadılar oradan bir daha. Üstelik bu yerleşmeyi başlarda ben bilgelik sandım. Müzik ve şarkılar konusunda da yanıldım. Bebeğinize daha doğmadan şarkılar dinletin, siz de şarkılar söyleyin derdi bu kitaplar. Öyle ki bebek bu seslere ve şarkılara aşina olarak gelmeli dünyaya ve kendine de, anneye de rahat vermeli. Ve müzik dehası olmalı emeklerimiz karşılığında.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">İlk oğlumda koşulsuz kabullendim okuduklarımı, koşulsuz yerine getirdim. Klasik müzik dinlettim, en çok da ney dinlettim. Dinletirken de bir virtüöz yahut neyzen annesi olmayı hayal ettim. Bebeği sakinleştirmek gibi bir durumdan bihaber olduğumdan durumun gerçekliğinden epeyce uzakta, hayaller alemindeydim. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Kolik nedir bilmeden kolik bebekle kalakaldığımda derhal dinlediğim müziklere sarıldım. Lakin bir faydasını görmedim. Faydasını gördüğüm tek şey müzik değil salt gürültüden ibaret olan; saç kurutma makinasının sesiydi. İlerleyen zamanlarda da Baby Einstein dvd-lerini izlettim sürekli. Karşıma müzik dehası bir çocuk çıkmadı. Pek ilgisi olmadı müziğe oğlumun. İşin teknik kısmındaydı hep. İzlediği filmlerdeki müziği konularına göre ayırdı; korku, neşe müziği gibi yahut -Herşeyin bir ritmi vardır- gibi sosyal bir konu olarak algıladı müziği. Aldığım bilginin işe yaramadığının canlı şahidi idim vesselam.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">İkinci oğluma hamileyken hiçbir bilgiye tutunmadım. Bilakis hepsini berhava saydım ve zihnimden atmaya uğraştım. Kolay ayrılmadılar ama aldırmadım. Canımın istediği ne varsa dinledim bu sırada, hiç bir şeye takılmadım. İkinci oğlum kolik olmadı. Müziğe dayanmadım. Lakin 3 aylık iken ilk işareti verdi oğulcuk. Ritim duyduğu an ağlamayı kesti, tepki verdi, gülümsedi. Derken kimse inanmaz diye anlatmadım ama taklit ediyordu sesleri. 6.aya geldiğinde benim dışımda insanlar da tepkisine şahit oldu. Ve şimdi aniden müzik başlasa susuyor, yetmedi bir de el çırpıyor ve keyifle sallanıyor. Üstelik ne denli hırçın olursa olsun şarkı söyleyince susuyor ve gülümsüyor. Hele kendi uydurduğum -dım çıkı dım dım- ritmine ne durumda olursa olsun gülerek, el çırparak ve bir daha istediğini belirtecek her türlü hareketle karşılık veriyor.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Fıtratta varsa vardır, yoksa yoktur benim anladığım!</div>Unknownnoreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-45647185567507632672011-02-01T00:40:00.000+02:002011-02-01T00:40:58.557+02:00evimizin köçeği<div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJI6l27geHMQDAKqo31W3TWGFiXh3ZDhjThkeVlBr1FwseGc_TMfdhGHp0MeDiufNhshmIRiMxjtS_uTCvU_582ENWeA4m8iwRgRqBMFThiqdkjCjhVeiYhEURQNIJMw4r_ywpCYwCqG8/s1600/2_20090709111305_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="218" s5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJI6l27geHMQDAKqo31W3TWGFiXh3ZDhjThkeVlBr1FwseGc_TMfdhGHp0MeDiufNhshmIRiMxjtS_uTCvU_582ENWeA4m8iwRgRqBMFThiqdkjCjhVeiYhEURQNIJMw4r_ywpCYwCqG8/s320/2_20090709111305_.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Yağmur henüz 1yaşında. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Kişiliği, tercihleri ve yetenekleri ile ilgili çok da ahkam kesemem ancaaaak bir şey var ki o konuya meyilli ve yetenekli olduğunu anlamamak için kör-sağır-dilsiz olmak lazım.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Hani şu akıllı bebek cdleri var ya yeni nesil hamilesi olarak ben de bir adet edinmiş ve hamileliğim boyunca dön başa dön başa dinleyip durmuştum. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Acaba gerçekten işe yarıyor mu diye de düşünmeden edememiştim. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Henüz 20 günlük Yağmur bana işe yaradığını ispatlamıştı. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Yağmur'un annanesi TSM 'nin kadife seslilerinden, dedesi kemani, diğer dedesi usta yorumcu. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Yani alt yapı sağlam. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">3 aylıktı, annem bir gün bilenler bilir Türk Sanat Musikisinin nadide eserlerinden "Rüzgar söylüyor" u icra ederken -babam da eşlik ediyor kemanla-, Yağmur da geri kalmadı eşlik etti onlara. Ve bir bebekten beklenmeyecek kadar doğru notalarla. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Böyle diyorum ancak anne olduğum için güvenilirliğim azdır biliyorum, hani şu kuzgunla yavrusunun hikayesinden ötürü. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">O gün davetli olan konunun uzmanı dinozorlar da aynı yorumu yaptığı için içim rahat yazıyorum.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Doktor muayeneleri, aşılar, alt değiştirme, üst baş değiştirme mücadeleleri ve mama savaşlarında her zaman en çok tekerlemeler ve şarkılar işe yaradı. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">7 aylıktı tek kolunu havaya kaldırıp tempo tutmaya başladı söylediğim şarkılara. Sonra giderek geliştirdi figürlerini :) Şimdi bildiğiniz köçek!</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Herkesin çocuğunu jimnastik hareketleri spor vs. yapması için götürdüğü MyGym'de Yağmur sporu ima eden her türlü bedensel hareketlerde mız mız, ağlak ve huysuzken, müzik ve dansa gelince gözündeki yaş kurumadan civelek mi civelek neşeli mi neşeli bir yavruya dönüşüyor, herkesi şaşırtıyordu.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu9NnCVR3FoMschpbWMLWi20LuhoqQPc39grwKwzXnLF8BaRarn7gOloTqnXgGAa-ppGVjvZqDuYG8Y0XhXYa52VAvG4HHfhpru1C4PaJpFYPVobxeCnLz9LOf2h5aCAgLjOfcPZpcQ-k/s1600/3_20090709111330_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" s5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu9NnCVR3FoMschpbWMLWi20LuhoqQPc39grwKwzXnLF8BaRarn7gOloTqnXgGAa-ppGVjvZqDuYG8Y0XhXYa52VAvG4HHfhpru1C4PaJpFYPVobxeCnLz9LOf2h5aCAgLjOfcPZpcQ-k/s320/3_20090709111330_.jpg" style="cursor: move;" unselectable="on" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Şimdi istek şarkıda bile bulunuyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Örneğin MyGym'in "Goodbye goodbye bye bye" şarkısını bir elini havaya kaldırıp 'baıy baıy baıy' diyerek istiyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Ya da bestesini Barış Manço'nun yaptığı (Bugün bayram erken kalkın çocuklar) </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">güftesini annesinin "şimdi banyo zamanı geldi Yağmur" şeklinde değiştirdiği şarkıyı saçlarını yıkarmış gibi </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">elini kafasına götürüp saçlarına sürerek istiyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Bazen dalgınlığımıza gelir de yavaş ve acıklı bir şarkı mırıldanırsak hemen dudaklarını büzüp </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">"ağlarım ha!" moduna giriyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Öyle her şarkıyı beğenmiyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Bazen bizim şarkılarımızı da beğenmiyor, o zaman da cd playerı işaret ederek bağırıyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">O da olmadı gidiyor kendi açıyor hem oynuyor hem söylüyor. </div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Dalga geçmiyorum aaaaauuu diyerek gerçekten söylüyor.</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0XNDcb8BM5ad9c6fEATZ94rIIvxm8mw2AOrhU-0kq5_fFSs4pkBxBd_-PDDlgVHS7LY1gQTAfBov4EMY5jJlX11wt153AupjYY3C_F91RdoK4B7KSM_VZ7KCTB2XHUxJagMEvs2VsTC8/s1600/1_20090709111245_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="151" s5="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0XNDcb8BM5ad9c6fEATZ94rIIvxm8mw2AOrhU-0kq5_fFSs4pkBxBd_-PDDlgVHS7LY1gQTAfBov4EMY5jJlX11wt153AupjYY3C_F91RdoK4B7KSM_VZ7KCTB2XHUxJagMEvs2VsTC8/s320/1_20090709111245_.jpg" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;"><br />
</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: center;">Ben müziği de, müzikle uğraşan insanları da hep sevmişimdir. </div><div style="text-align: center;">Onların ruhları kabalığı kaldırmaz, ortak dilleri vardır herkesin anlayamayacağı, </div><div style="text-align: center;">onlar öylesine yaşayıp gidemezler, hissetmek, farkında olmak zorundadırlar, </div><div style="text-align: center;">onların ruhları sağlıklı, zihinleri berraktır, </div><div style="text-align: center;">gözlerinde farklı bir gözlük, dillerinde başka bir tat vardır onların. </div><div style="text-align: center;">Ben de dilerim ki; kızım da hayatı boyunca ister profesyonel olarak ister amatör olarak müzikle iç içe yaşasın ve mutlu olsun. </div><div style="text-align: center;">Bu yüzden mi bilmiyorum yeni başladığım piyano derslerini bu kadar ciddiye almam???</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><em><strong>***Fotolar bir reklam filminden alınmıştır.</strong></em></div>birdamlacıkyağmurhttp://www.blogger.com/profile/04961945821744617493noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7778396211101749160.post-53989242600704074002011-01-31T09:45:00.003+02:002011-01-31T09:46:22.630+02:00uyusun da büyüsün ninni<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5fog5CRWudrjCAJtmN2FGPTQqA_gL10ZJwXkcA92SPL6Q3f0XXszckYwTNQ0aDbnDbXhl8FztmTRWYPIACbpEMGsL_VlQbkCgRO8pxJAVK3ro5JXT64zQUfIW18KuIZ2rzu6JpXs5L_Y/s1600/imagesCAQN7SAG.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 233px; FLOAT: right; HEIGHT: 216px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5566863572469720226" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5fog5CRWudrjCAJtmN2FGPTQqA_gL10ZJwXkcA92SPL6Q3f0XXszckYwTNQ0aDbnDbXhl8FztmTRWYPIACbpEMGsL_VlQbkCgRO8pxJAVK3ro5JXT64zQUfIW18KuIZ2rzu6JpXs5L_Y/s320/imagesCAQN7SAG.jpg" /></a><span style="font-size:130%;">Hangi konuda kendinizi yeteneksiz bulursunuz diye sorsalar, hiç tereddüt etmeden müzikal alanda, diye cevaplarım bu soruyu. Öyle ki aynı odada 4 sene çalışıp, odadaki iki telefondan hangisinin çaldığını anlayamayacak kadar yeteneksizim ve tüm şarkıları aynı beste ile söyleyen babama çekmişim bu konuda... Anne olana kadar bu yönümle karşılaşmamak için ağzımı kapalı tutmam yeterliydi. Gel gör ki anne olunca ninni söylemek ya da melodimsi sesler çıkarmak elzem hale geliyor. Bazen kolikli bebeğimin ağlamasını durdurmak için şarkı söylerken, benim susmamla bebeğim susması aynı ana denk geldiğinde, biraz hevesim kırıldı ama pes etmedim :) </span><br /><br /><div><span style="font-size:130%;">1 numara : Annedir yüreği fazla dayanamaz, herkes bıksa benden annem bana doymaz....</span></div><div><span style="font-size:130%;">2 numara : Bana bir masal anlat baba, içinde tüm oyunlarım, kurtla kuzu olsun, şekerle bal...</span></div><div><span style="font-size:130%;">3 numara : Bir kıvılcım düşer önce, büyür yavaş yavaş, bir bakarsın volkan olmuş....</span></div><div><span style="font-size:130%;">4 numara : Tepedeki çimenlikte yalınayak dolaşarak, yemyeşille masmavinin ortasında...</span></div><div><span style="font-size:130%;">5 numara : Başın öne eğilmesin, aldırma gönül aldırma, ağladığın duyulmasın...</span></div><div><span style="font-size:130%;">6 numara : Deniz ve mehtap sordular seni neredesin, nasıl derim terketti...</span></div><div><span style="font-size:130%;">7 numara : Nasıl anlatsam, nerden başlasam, kaç kişiydik o zaman...</span></div><div><span style="font-size:130%;">8 numara : Elif dedim de dedim, kız ben sana ne dedim, kuş kanadı kalem olsa...</span></div><div><span style="font-size:130%;">9 numara : Hekimoğlu derler, benim aslıma, aynalı martin yaptırdım da narinim, kendi neslime...</span></div><div><span style="font-size:130%;">10 numara : Küçücükken başucumda, bana ninni söylerdin...</span></div><div></div><div><span style="font-size:130%;"></span></div><div><span style="font-size:130%;"><br />Çocuklarımı uyuturken onlara şarkı söylemeyi seviyorum. hem benim ruhuma iyi geliyor hem de onları sakinleştiriyor... Bu şarkıları yazmak bile benim uykumu getirdi, söylemenin etkisini görmek istiyorsanız mutlaka deneyin derim :)</span></div>anne kalemindenhttp://www.blogger.com/profile/08457535748832176627noreply@blogger.com0