Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

6 Ekim 2010 Çarşamba

Misafir Anne - ANNELİK SORGULAMAM

Emzirmek,ahh emzirmek yada emzirememek mi demeli ?


İlk gün,hem tarifsiz mutluluk hem tarifsiz hayal kırıklığım...Bir damla sütü gelmez mi bir insanın,anne olunca gelmiyor muydu bu mucizevi denilen anne sütü,ben anne olamamış mıydım daha ? Seni dokuz ay taşımak,doğurmak yetmemiş miydi yoksa ?


Sen var gücünle çekiyordun çekiyordun ama yok gelmiyordu işte, sanki hiçte gelmeyecek gibiydi.O büyük elektrikli pompalardan denendi hastanede ve hemşirede şaşırdı sonuca,neredeyse kan gelecekti ama süt yoktu.Normal doğum yapmış bir annenin sütü gelmiyordu,yoktu sütü,eksikti o anne,daha tam anne olamamıştı...


Bir gün,iki gün,üç gün...Yok, hala yoktu,ve artık hiç gelmeyeceğine o kadar emindim ki...Yenilen helvalar,içilen kompostolarda bi işe yaramamıştı.Çevremde gördüğüm her anne emziriyordu ama,kimi az kimi çok.Hayvanlar bile emziriyordu yavrularını,sütü gelmeyen bir kedi var mıydı ki benim gibi ? Tıp tarihinde ilk ve tek gibi hissediyordum kendimi.Bir damla bile sütü gelmeyen dünyadaki tek doğuran bendim,anne bile diyemiyordum kendime.


Daha içimdeyken oysa bunun hayalini kurmamış mıydım aylarca,oyuncak bebeklerinle denemeler yapmamış mıydım,bundan mı ibaret olacaktı benim için "emzirme"duygusu.


Üç gün içinde sarılık olmuştun,mecburen besin alman gerekliydi,bu anne sütü olamıyorsa formül mama olacaktı elbette.Bu süreçte tek yaptığım hata sana biberon vermek oldu.Hep denemeye devam ettim yinede bi umut süt gelirse diye...Her gün düzenli emziriyordum güya,ya da sen çene jimnastiği yapıyordun diyeyim boşu boşuna.


Vee dördüncü gün,kolostrum dedikleri sarı süt gelmeye başladı, binlerce kez şükür olsun Allah'a.Gelmişti gelmesine ama sen o ilk günlerdeki gibi istekli emmiyordun artık beni,git gide zoraki emmelere döndü durum senin adına.Biberon ucu ağzına deyince kıtlıktan kopmuş gibi yapışıyor ama meme ucu deyince kafanı çeviriyor olmuştun.O zamanlar yaşadığım çöküntüyü anlatamam sana,ve büyüyünce de anlatmamalıyım.


Altı ay,sadece altı ay,kimi zaman uykuda durumu tam farketmeden,kimi zaman kucağımda evin içinde hem gezinip hem şarkı söyleyerek,bazende bin bir emekle sağdığım sütleri biberonda vererek geçti.Arada kusardın da emdiklerini nasıl içim sızlardı.Mama takviyeside vardı tabi.Ya da mamaya meme takviyesi demek daha uygun olur.Sen emmedikçe o çok nazlı gelen gururlu sütümde artmamaya hatta giderek azalmaya başladı.Ve artık seni emzirmenin mümkün olmadığı noktadada koptu aramızdaki bu cılız bağ.


Yinede azda olsa seni emzirebilmiş olmaktan dolayı çok mutlu bir yanım...Diğer yanımsa hep üzgün hep kırık.


Üç yaşına kadar süt emmiş bir annenin kendi çocuğunu doya doya emzirememiş olmasıda ne ironiktir.


---Ayşegül Genciz---
http://aysegulgenciz.blogspot.com/

11 yorum:

anne kaleminden dedi ki...

sorgulanacak neyin var ayşegül... elinden geleni yapmış olmanın vicdan rahatlığı olmalı sende. 4 gün kimin sütü gelmese mama verir diye düşünüyorum. yazı çok güzel ve anlamlı yüreğine sağlık...

6 Ekim 2010 14:51
Defne Kızın Anası dedi ki...

emzirme konusunda sıkıntı yaşayan biri olarak çok iyi anlıyorum seni canım. yazınla o kadar iyi ifade etmişsinki duygularını yüreğine sağlık.

6 Ekim 2010 15:01
ŞEKER dedi ki...

ah canım benim, emzirmek annelik değil ki. sen ona her sarılışında 4 yaşına kadar çocuğunu emzirmiş bir anneden daha annesin emin ol. bu bir ölçüt değil. anlıyorum içindeki hüznü ama şunu da bil; daha tanışmamış olsak da bence sen çok iyi bir annesin.
öpüyorum çok

6 Ekim 2010 15:25
elif-kayra dedi ki...

çok uğraşmışsın ayşegül, bence kendine hiç haksızlık etme,sonuçta az yada çok takviyede olsa emzirmişsin. Çok güzel bir yazı olmuş

6 Ekim 2010 16:17
iPeK dedi ki...

Bende doğumdan sonra aile içi bir kayıp yüzünden depresyona girdiğimden tak diye kesildi biranda sütüm...Ece'cik 6 ay anca emdi..anlıyorum seni

6 Ekim 2010 18:02
ayşegül dedi ki...

çok teşekkür ederim kızlar.
o dönem gerçekten çok zorlu bi süreçti benim adıma.o zaman hissettiğim eksiklikti,engel olamıyordum öyle düşünmeye.
emzirme konusu her geçtiğinde içim burkulur hala, ama şimdi daha iyiyim.kızımla aramızda başka bağlar kuruldukça,bu eksiklikten kurtuluyorum.

6 Ekim 2010 20:16
Burcu.. dedi ki...

anlıyorum, çok iyi anlıyorum seni. üzülme demiyorum, çünkü bende üzülüyorum..

7 Ekim 2010 10:05
Ömer Tuna dedi ki...

canım bu kadar sorgulaman üzülmen normal herhalde ama sen einden geleni yapmışsın en azından 6 aya kadar emmiş 2. ayda sütü kesilip mamaya geçenlerde var. yaşadıklarını çok güzel dile getirmişsin.

7 Ekim 2010 15:47
birdamlacıkyağmur dedi ki...

"evin içinde hem gezinip hem şarkı söyleyerek"
çok tatlı bir anne figürü :)
için rahat olsun diyeceğim ama anne vicdanı susmaz işte.
Ben yine de söylüyorum üstüne düşeni yapmışsın sen tatlı anne :)

7 Ekim 2010 22:14
Nihal M. dedi ki...

çok iyi anlıyorum seni tatlım bende doğru dürüst emziremeyen bir anne olarak...
sorgulama hiç boşuna bir sonraki anneliğinde yanındayız ve sonuna kadar emzireceğine inancım tam...
çok güzel yazmışsın ellerine sağlık

7 Ekim 2010 23:48
julyasia dedi ki...

sizi okuyunca kendimi görmüş gibi oldum. aynı şeyleri yaşamış aynı şeylerden dert yanmışız. bende normal doğum yapmama rağmen 4. gün sarı sütüm geldi. sonrasında hep mama takviyesi yaptık.3 ayda artık mememi almadı. şu an 4,5 aylık ve işe başladığım için hepten emmeyi bıraktı.
ne yapalım kaderim bu desemde çocuğumu doya doya emzirememek içimde bir sızı olarak kalacak.

15 Ekim 2010 12:01