Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

8 Mayıs 2010 Cumartesi

Misafir Anne - Nasıl Bir Anneyim?

216+170 günlük anneyim ben.


Önce 216 günlük aday annelik yaptım, oğlumu doğurup asil listeye geçtim.

170 günlük anneyim henüz. Çiçeği burnunda mı denir.

Burnumdaki çiçekten çok sızıyı biliyorum ben.

.....................

Tek cümleyle anne olmak nedir?

Bence anne olmak; insanın canını çok acıtan birşey..

Hep burnunda bir sızıyla gezmek, yüreğinin pır pır etmekten acıması demek..

Ne zaman anne oldum ben. Bebeğim rahmime düştüğünde mi, ilk tekmeleri hissettiğimde mi, doğduğu anda mı?

Doğduktan 5 gün sonra ilk defa dokunduğum da mı, 32 günlükken ilk defa emzirdiğimde mi; yoksa 38 gün sonra ilk defa sarıldığımda mı??

Yavaş yavaş oldum ben. Dokuncukça büyüttüm bebeğimi kalbimde.

Tensel temasımız arttıkça, birbirimizi tanıdıkça aşık olduk.

Doğumla beraber ilahi bir annelik yerleşmedi benim kalbime.

Çok şey öğretiyoruz birbirimize; her anne-çocuk gibi.

Bencillikten arınmayı, başkasını kendinden çok sevmeyi, soğukkanlılığı, ağlamamayı öğretiyor bana bebeğim.

Yaşama azmini öğretti bana..

Ben ona yaşamayı; o bana yaşatılmayı öğretiyor.

.........................

Anne olunca anladım ki; bir kadının bir ayak parmağına aşık olması için anne olması gerekirmiş..

Anne olunca anladım ki; kakanın renginden konuşmanın saçma olmadığına inanmak için anne olmak gerekirmiş.

Anne olunca anladım ki; anneliğin kitaptan öğrenilecek zerrece bir yanı yokmuş.

Anne olunca anladım ki; anne kelimesinin tam anlamının öğrenilmesi için anne olmak gerekirmiş..

.........................

Annelik ne kadar gurur verici de olsa; anneler gününe karşıyım ben.

Anne olmadan önce de karşıydım, şimdi daha da karşıyım.

Anneler gününü kutlamak için bir mezar taşına, gününü kutlatmak için evladının yanına giden anne o günde gözyaşı döküyor.

Acısı bin kere daha yüreğine işliyor.

Hergün ağladığından bilmemkaç kat daha fazla ağlıyor.

Üzülüyorum, çok üzülüyorum..

........................

Annelik bana ilerde ne gururlar yaşatacak diye düşünüyorum.

İlk diploma, ilk sevgiliyle tanışma, evlilik....

Hepsinden gurur duyacağımı biliyorum; ama ben oğlum askere gitti diye gurur değil endişe duyacağım.

Ben evlatlarını kaybedip vatan sağolsun diyenleri anlamayan bir insanım.

Ben evladımı şerefsiz bir mayında, çapraz ateşte, hain bir karakol saldırısında kaybedersem eğer; kimse sağolmasın derim.

Benim evladım pisi pisine girerse toprak altına; değil vatan dünya batsa umrumda olmaz.

Hiç kimse kusura bakmasın..

..........................

Anneyim ama kadınım ben hala.

Hala cüzdanımdaki parayla oğluma bir tane daha badi mi; saçıma fön mü diye düşündüğümde, saçıma fönü seçebiliyorum. Az mı anneyim hala?

Oğlumla akşamları 15 dk fazla vakit geçirmek yerine, onu 15 dk önce yatırıp kocamla başbaşa kalmak istiyorum. Bencil anne miyim yoksa?

Gece oğlum vakitsizce uyanırsa; yatağından alıp beslemek yerine emzik verip uyutuyorum bazen. Vicdansız anne miyim acaba?

Nasıl bir anneyim bilmiyorum ama tek bildiğim mutlu bir anneyim ben..

---Burcu Duysak---
http://www.ayazbulut.blogspot.com/

0 yorum: