Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

7 Ocak 2010 Perşembe

Annemle konuştuk öyle...

Yaralayıcı, etkileyici bir hikayesi var annemin.40 yaşında eşinden ayrıldı,2 çocukla yaşayacak yer,yiyecek ekmek telaşına düştü,kanser oldu,yılmadı, hayata tutundu.Ama ben size başka bir yönünü göstermeye çalışacağım.Biz annemle hep arkadaş gibiydik.Abla kardeş gibi.Onun yaşama tutkusu vardır hep,içindeki çocuğu hiç kaybetmemiştir.Onunla her zaman yaptığımız sohbetlerden birine davet ediyorum sizi.


Anne beni ne zaman dünyaya getirdin?


Annem:21 yaşında seni kucağıma aldım.
Ben:Aman Allah’ım ben o yaşta daha okul yollarındaydım.


Doğumum nasıldı?Kolay geldim mi şu zalim dünyaya?


Annem:Normal doğumdu.12 saat süren sancının ardından doğum esnasında "doğurmayacağım kalsın" dediğimi hatırlıyorum.Çok zorlanmıştım.Ama seni doktorun elinde gördüğüm anda çok farklı bir mutluluk yaşadım.Tüm acılarım dinmişti.Kuş gibi olmuştum.
Ben:Aaa..İstemedin beni yani:(
Annem:Konuyu saptırma.



Kucağına aldığında?

Annem: Yeniden doğdum, benim bir parçamdın.


Lohusalığın nasıl geçti?


Annem:Çok güzeldi.Kayınvalidem çok güzel baktı sana ve bana.Ben sadece seninle sevgi dolu saatler geçirdim.
Ben:Ohh kebap…Kafa da rahat tabi.


Lohusalık dönemine ilişkin tecrübelerinizden yararlanalım.


Annem:Üşütmesinler.Süt yapar diye her şeyi yemesinler.
Ben:Benim gibi…
Annem:Dengeli beslensinler.Biliyorsun ben hiç kilo sorunu yaşamadım,sen kime çektin anlamıyoum.
Ben:Sana çekmediğimi biliyorum.(ama keşke çekseydim,en azından bu konuda)

Neyse anneliğin konusunda hiç pişmanlık yaşadın mı?


Annem:Hayır.Çocuklarım benim hayatım oluştu, ben onlarla çok mutluydum.
Ben:Dum derken..Şimdi değil misin?
Annem:Şimdi Alp var.Pabucunuz damda:)
Ben:Sağol anne.





Beni yetiştirirken hangi konularda zorlandın?

Annem:Sen değil de kardeşin yüzünden çok uykusuz kalmıştım.Sen melek gibiydin.
Ben:Canım..Ne tatlıyım:)


En keyifli yanı?

Annem:Yeni öğrendiğin şeyleri anlatırken çok hoştun.Dotamis derdin domatese, çok gülerdik.
Ben:O ne ya?Çamaşır suyu markası gibi.


Sence çocuk hangi yaş döneminde anneyi daha çok zorlar?Daha neler göreceğiz yani?

Annem:1 ve 3 yaş arası zor.Atlattım mı tamam.
Ben:Eee,daha okulu var bunun,buluğ çağı,askerliği,evlenmesi…
Annem:Şimdiden stres yapma,hepsi hallolur.Yavaş yavaş tecrübe kazanıyor insan.


Senin döneminde anne olmakla benim dönemimde anne olmanın farklılıkları neler?


Annem:Bizim dönem zordu.Bezleri elde yıkar, kaynatır, ütülerdik.Sebze çorbalarını süzgeçlerden geçirirdik.Her gün taze yapardık.
Ben:Ne zaman kaybı ama.
Annem:O kadar koştururduk ki kilolar 3 ayda yok olurdu.
Ben:Mesajı aldım:(


Son olarak bizi okuyan annelere ne söylemek istersin?


Annem:Hamileyken kendilerini anneliğe hazırlasınlarki doğum sonrası keyifli geçsin, sana muhtaç olan tutunmaya çalışan minik eller, güzel bakan gözler var artık.
Ben:Anne ne anlamsız cümle oldu bu.
Annem:Tamam vazgeçtim.Tavsiyem; bu blogu okusunlar çok şey öğrenecekler zaten:)
Ben:Ooo bedava reklam.Yaşa!

5 yorum:

lülün dedi ki...

eheh yengeme bak:) fotoğraflar çok güzel ya daha önce görmemiştim bunları

7 Ocak 2010 14:42
nhn dedi ki...

baştan çok duygusal başladı ama gülümseyerek kapattık ropörtajı.. çok hoş olmuş diyaloglar :))

7 Ocak 2010 14:50
Adsız dedi ki...

Harika bir röportaj olmuş..Verdiği bilgiler için teşekkürler ediyorum anneciğine ve ellerinden öpüyorum..
Bu arada ne tatlı bebekliğin varmış,özellikle annenin bacağında yatarken resmin çok hoşuma gitti..

7 Ocak 2010 14:51
Birben dedi ki...

Lülünüm nasıl görmedin yaw:)Unutmuşsundur:)Bunları ararken senin bebekliğini de gördüm canım ne tatlıydın,seninle de röp. yapalım bir ara:)))

Nihan, bu konu duygusallaşmaya çok müsait.Her anne cesur bir yürek.Biraz gülümsetmek istedim.Başardım sanırım:)

Odil, teşekkürler.Ne tatlı bebeğim değil mi?ehehe
Benim oğlumun bacakları hiç o kadar tombul olmadı,babaya çekecek sanırımm.

7 Ocak 2010 15:12
Unknown dedi ki...

Çok güzel olmuş röportaj, eline sağlık. Resimler süpermiş, keşke ben de koysaymışım yazıya dedim okurken:)

7 Ocak 2010 22:33