13 Aralık 2009 Pazar
Anne olunca anlamak....
Herkese merhaba!
Kendi blogumda yazmayı çok tercih etmediğim annelik deneyimlerime zaman zaman burada yer vereceğim. Çok güzel bir düşünceyle hayata geçen bu blog, umuyorum işe yarar bilgilerin paylaşıldığı güzel bir buluşma noktası olur. Fikir “ana”sı Birben’e tekrar teşekkürler.
Bu haftaki konu başlığımız: “ANNE OLUNCA ANLADIM”
Annemden gençliğimde milyon kez duydum bu söz öbeğini. Yıllarca “valla haklıymışsın. anne olunca anladım ne demek istediğini” itirafını duymak için sabırsızca bekledi yazık. Duydu da.
Pek çok şey sebep oldu bunu söylememe. Tek tek saymaya gerek yok, hepsi bildiğiniz şeyler.
Gün geçtikçe yenileri ekleniyor bu listeye. Ben tam “hah! artık kıdemli anne oldum” derken, ağzımı açık bırakacak deneyimlerin ortasında buluyorum kendimi. Onlar büyüdükçe ben öğreniyorum.
Birken iki, iki iken üç insan oldum sanki çocuklarım doğduğunda. Çoğaldım, kıymetlendim, zenginleştim, güçlendim, arttım. İçimde, kalbimde onlar için birer yer açtım..
İşte sanırım en çok bundan dolayı anlıyorum annemi.
Ne kadar büyürse büyüsün evlat, annesinin kalbindeki o yer de onunla büyüyor. Üzerine titrediği, gözünden sakındığı, bağrına bastığı o yavru, o yerde hep “çocuk” kalıyor.
---OİP---
0 yorum:
Yorum Gönder