15 Ekim 2010 Cuma
Misafir Anne - ESKİYE ÖZLEM DE NEYMİŞ..YENİSİ KADAR GÜZEL BİR ŞEY YOK
Yazılarının tümünde çocuklarımızdan başka önemli bir şey olmadığını yazmış değerli anneler, bende de öyle tabii, dünya yansa arkama bakmam.
Ne kadar güçlü bir duygu annelik.En önemli hayat tecrübem. İyi ki anne olmuşum.
Eskiye dönük özlemlerim var mı? Var elbet..
Geçen akşam Işıklarda dolaşmaya çıktık. Kardeşim, nişanlısı, ben.Kuzum da yanımızda tabi ki.Arabasını aldık kuzunun,ama binmiyor, kardeşim özlemiş, ben ilgileneyim sen mağazalara bak, boş dolaş biraz dedi.
Tamam dedim.1 dk. geçmedi ki çok büyük bir boşluk hissettim,elimi kolumu nereye koyacağımı şaşırdım,bebek arabasını ittirmeye öyle alışmışım.Düşecek gibi oldum yolun ortasında.
26,5 aydır 7/24 birlikte olduğum bir canlı var. Bana karşılık veren ,bana muhtaç bir canlı..
Bunu düşündüm ve biraz dur bakayım, sına kendini dedim.Çzlem duyduğum şeyleri hiç düşünmemiştim o ana kadar.
Düşünmeye bile fırsat yok yani o kadar:))
Tesadüf ki karşımdan eski arkadaşlarım geldi, evli bile değiller.Yiğit'i sevdiler.Nereye gittiklerini bile bilmiyorlarmış.Plansız çıkmışlar.Bir kafeye gidip okey filan oynayalım dedi birisi,bir diğeri sinemaya gidelim dedi, yok yok dolaşalım amaçsızca dedi birisi de.Aralarında olmak istedim bir an.Şunlara bak tam da özlem duyduğum şeyleri düşünürken çıkmışlardı karşıma.
Kendime baktım,evden dışarı sadece ekmek almak, kuaföre gitmek (o da yarım saat) için çıkmıştım son 2 yılda.Sinemaya bir defa gittim.Onda da bin bir olay yaşayarak geri döndüm.Kuzuyu düşünmekten filmi de anlamadım, beğenmedim de zaten..
Eskiden olsa gece dolmuş kalmayana kadar kale içindeki yerlere gider, dolmuş parası kalmayasıya kadar paramızı harcar ve eve ya da yurda yürüyerek dönerdik.Sabah bir damla uykusuz işe ya da okula giderdik.Sabaha kadar oturup sohbet ederdik, gülme krizlerine girerdik.Anlatmakla bitmez.
Birde teyzesinin koşarak bile yetişemediği kuzuma baktım bu düşüncelerin arasında.Hayatta en doğru yaptığım şey oğlumu doğurmak oldu diye geçirdim içimden.
Amaçsızca sokakta dolaşmakta neymiş.Acıktı şimdi kuzu hemen mutfağa koş, yemek yap, yalvar yakar yedir.Oyun oyna, at-eşek ol.Kitap oku, uyusun da büyüsün diye gözüne bak.Bir kelime daha öğrensin diye kafa patlat.....
Bunların arasında ANNELİK ÇOK GÜZEL AMA...
2 yaşına kadar gecede on kere uyanmış olsam da, ağlama sesinden sinirlerim gerilmekten kopmaya yaklaşsa da, memeler günde saysız kere ortaya dökülse,evde kurcalanmadık yer, girilmemiş delik, bozulmadık elektronik alet kalmasa da ben kuzumu hiç bir eski özlemime değişmem.
Onunla hayatım çok değişti, arkadaş ortamım, zevklerim, giyim tarzım, yeme içme tarzım.......ama çok da güzel oldu:) Bir kokla, bütün eskiye özlemleri unut..
---Ayşe ARSLAN---
http://ayseyigitarslan.blogspot.com/
1 yorum:
:))
15 Ekim 2010 15:31ayşem demin zırlayan sen değilmiydin postunda :))
çok güzel yazı olmuş tatlım...
bende yazarken bunalıma gircem diye özlem
kalemine sağlık tatlım...
Yorum Gönder