10 Ekim 2010 Pazar
Misafir Anne - En büyük keşkem...
Beni buralara getiren benim şimdi şuan bunları yazıyor olmamı sağlayan asıl konudur emzirmek, emzirememek...
İnterneti doğru düzgün kullanmayan hatta hamileyken iş dışında pcye yaklaşmayan biri olarak sürüyordu yaşam...
Önce anne oldum ardından yoğun postpartum depresyon...Önceki iki hamileliğimin kötü sonuçlanmasının birikimleriydi elbet; bebeğime bişey olacak endişeleri beraberliğinde...Emzirmeye çalışıyordum emzirdiğimi sanarak... Etrafımda yığınla doktor... ebe arkadaşım anlatmaya lüzüm bile görmemişti zaten biliyordum ki...Onca alınan anne sütü emzirme eğitimi...
3. gün bebeğimde aşırı sıvı kaybıyla başlayan beslenememeye bağlı dehidratasyon ateşi sonrası dank etmeye başladı kafa... süt yok tu ki...var sanıyorduk... annem ıhlamur neden vermiyoruz diye zırlamıştı da hani lafı ağzına tıkmıştım ben...
Stresteydim...Süt gelmiyordu...Çocuk doktorunun mama vereceğiz cevabına sevinen kayınvalidem biberon sorusunu sordu hemen ...Gerekirse evet...
Hayır bu olmamalıydı... Gelirdi bekleseydik başka çözüm yokmuydu... Kızkardeşimin '' ben emzirebilirmiyim '' demesiyle aydınlandı gün... Ateş düştü...
Biraz emzirme problemleydik ama zar zor 4 ay ettik...Etrafın sütün yetmiyorları sinirlerimi alt üst etmesine rağmen kulak vermiyordum...En rahat pozisyonda hatta memeyi kendim sıkarak hatta hiçbir şekilde bebeğim emzirmeye çaba göstermemesine rağmen...
Ve birden meme reddi başladı...Ne yapsan çığlığı basıyordu yavru...
süt bitti gitti derken bu sefer sağmalarım başladı durmaksızın takviyeler...ve elbet sütü annemin istediği gibi biberonla veriyorduk...
Ve ben onca bilgiye rağmen bilmiyordum bebeklerin nedensiz geçici bir süre özelikle 3-4 aylar arası aniden memeyi reddetmelerini...Okuduğum bir kitapta çok sonraları küçücük bir paragrafta görmüştüm... o kadar sık bir durumduki aslında adını bile koymuştu işte tıp...
Tam 6. ay civarındaydı bebek siteleriyle tanışmam... O anda benim gibi olan bir yığın anneyle karşılaşmak...Eğer ki 4. ay civarı gelseymişim buralara kesinlikle emziriyor olurdum bir hafta açda kalsa...Hep memelerimde anomali olduğunu düşündüm süt kanallarımda anatomik bozukluk??? 8. ay civarı küçük yeğeni şakır şakır emzirdiğimde derin bir ohhh çekmiştim...
Bu sefer bu kadarlıktı... Son günler 10 cc bile anca çıkan sütümü sağarken eşim vazgeç artık bu sevdadan derken durmaksızın ağlama krizlerindeydim...
Hala en büyük pişmanlığımdır hayatımdaki bu entellektüel cahillik...
---Nihal---
http://kucukprensuras.blogspot.com/
4 yorum:
canım benim,demek içinde kalan buydu,kıyamam sana,uras kuzum yinede almış ama anne sütü canım,bu kadar üzülme,,,
10 Ekim 2010 16:48kızkardeşin süt vermiş,sen elinden geleni yapmışsın,
hayat işte,,şu an zıpır,zeki,ve çook tatlı bir urasın var
gurur duy bununla
sarı şekerimide senide çok öptümm
nihalcim epey bir emzirmişsin, emziremedim deme bence. biraz da nasip olarak bakıyorum ben bu işe.
11 Ekim 2010 09:54bu emzirme konusu ne cok insan icin bir yara artik biliyorsundur ama annelik emzirmekten ibaret degil ki..
15 Ekim 2010 00:17bu emzirme konusu ne cok insan icin bir yara artik biliyorsundur ama annelik emzirmekten ibaret degil ki..
15 Ekim 2010 00:18Yorum Gönder