ASLA PES ETME...

9 Ekim 2010 Cumartesi

ASLA PES ETME...

Her insan bir fikirdir, her insan ayrı bir renk, ayrı bir düşünüş... Kimimiz kutuplarda, kimimiz ekvatorda, kimimiz Afrika'da. Dilimiz, rengimiz, inancımız farklıdır belki... Ama bazı gerçekler var ki, birleştirir hepimizi... Ana sütü gibi...

İlk onu tadarız, ilk onu tattırırız yavrularımıza. Tüm dünya kabul eder anne sütünün gizemini. Ve hala kimse çözemez, kimse bilemez nerden geldiğini... Ama gelir, ama besler, büyütür... Tadı damaklarda kalası bir besindir o...

Oğlum ilk doğduğu zaman, sezeryanla dünyaya geldiği için çok endişeliydim. Çünkü biliyordum ki sezeryan sonrası süt hemen gelmiyor çoğu zaman. Endişeliydim, çünkü emzirememe korkusu yaşıyordum. Henüz 2 günlük bebekti ilk doktora gidişimiz. Çişini yapmıyordu çünkü... Doktor baktı, mesanesi boş bu çocuğun dedi. Sütün gelmedi mi dedi, bilemedim. Bilemedim gelip gelmediğini, nasıl geliyordu anlamadım. Emiyordu ama süt gelmiyormuş, hemen doktora gittiğimiz günün sabahı anladım bunu. Süt nasıl geliyor, nasıl anlaşılıyor o gün anladım... Sonrasında başladım emzirmeye ama kolay olmadı. Eşim de seferber oldu, farklı farklı emzirme pozisyonlarını buldu internetten, hep çözümler sundu. Denedik ve sonunda sanırım öğrendim emzirmeyi. Birebir emzirmem tam 5.5 ay sürdü... İşe başlamamdan 2 ay sonra emmeyi bıraktı oğlum. Şaşırdım, dondum kaldım. Bilemedim ne yapacağımı. Çok denedim, uğraştım olmadı. O günden sonra da gece gündüz sürekli pompa ile gezdim. Şehir dışına da gitsem, arkadaş ortamına da gitsem, işe de gitsem her daim çantamda oldu. Her gün oğlumun emdiği saatlerde mutlaka sütü sağdım. Evet çok uğraştım, belki sohbetin en koyu yerinde kalkıp ara verdim. Yeri geldi toplantıdan çıktım. Bazen sıkıldığım da oldu, üşendiğim de, yeter dediğim de. Gece daha geç yatıp, sabah daha erken kalktığım da. Ama devam ettim, eşi benzeri olmadığını bildiğim için devam ettim, başka böyle bir fırsatı olamayacağını bildiğim için devam ettim. Tam 6.5 ay devam ettim pompayla kardeşliğime...

Emzirmekte sıkıntı yaşayan varsa, diyorum ki asla pes etmeyin. Bu doğuştan gelen bir yetenek, içimizde var. Belki başlarda telaşlanıyoruz, bilemiyoruz usulünü. Ama içimizde var o cevher inanın.

Tüm çocuklar doyasıya anne sütü ile büyüsün diyorum ve EMZİRME REFORMUNA YÜKSEK SESLE DESTEK OLUYORUM... Eğer hala destek olmadıysanız, mutlaka bir yorum da siz bırakın olmaz mı?