21 Ekim 2010 Perşembe
blog annesi olmak demek;
Söyleyecek şeyleri olmak demek,
Çocuğunun ilklerini yaşarken hissettiği şeylerin içine sığdıramayacağı kadar çok güzel ve paylaşılası olduğunu düşünmek,
Yaşanan kötü deneyimlerle ilgili yalnız olmadığını bilmek demek.
Hayatındaki her kareye blogger gözüyle bakmak,
Duyduğu her şeyi bu gözle taramak demek.
Kendisi gibilerin varlığını özümsemek ve onların işine yarayacak informasyonları paylaşmaktan keyif almak demek.
Yazarak düşünmek ve bu sayede bilinçlenmek,
Diğerlerini okuyarak düşünmek ve bu sayede bilgilenmek demek.
Bloğundan bir süre uzak kalınca hayatında bir şeylerin eksik olduğunu hissetmek,
Fotoğraf makinası yanında değilse kendini biraz çıplak hissetmek demek.
Kendi hayatınla tekrar yüzleşmek,
Samimiyetini tekrar test etmek demek.
Yüzünü bile görmediği ama hayatlarını tanıdığı ve yıllardır tanışıyormuş gibi hissettiği bir sürü arkadaş,
Demet demet geçmiş olsun, iyiki doğdun, başın sağolsun, tebrikler demek.
Blogunun tasarımını evini dekore etmenin heyecanına benzer duygularla yapmak,
Yazacak çok şeyin olmasına karşın zamanının olmaması demek.
Okuduğun her posta yorum yazmak istemek ancak bunu hiç başaramamak demek.
Yazmak için uyku zamanlarını seçmek ve O uyuduğunda da onun için bir şeyler yapıyor olmak,
"Bir gün bunları okurken ne hissedecek acaba?" sorusunu durmadan sormak demek.
Sanki herkes seni izliyormuş gibi işini ciddiye almak,
Sanki kimse okumuyormuş gibi açık yüreklilikle içini dökmek demek.
4 yorum:
bende bir anneyim ama anlatamıyorum kızımı mucizemi... sanki kelimeler düğümleniyor, sözcükler bir araya gelmiyor:)))
21 Ekim 2010 09:11Çok güzel anlatmışın..
21 Ekim 2010 10:17ne güzel anlatmışsın, ortak hisler hep. klavyene sağlık
21 Ekim 2010 10:26yasemin kale,
22 Ekim 2010 00:06mucizeleri yaşamak da güzel
tadını çıkar.
burcu,
teşekkür ederim.
füsun,
hoşgeldin,
teşekkür ederim.
Yorum Gönder