Sana bağımlı olan bir tek ruhum olacak...

17 Eylül 2010 Cuma

Sana bağımlı olan bir tek ruhum olacak...

5 Ağustos günü ben de, o da gözlerimizi dünyaya açmış olduk.O hiç tanımadığı bir dünyada var oluyordu, bense varolduğum bir dünyada yeniden doğuyordum.

Kıskançlık mıydı? Kendimden kıskanacak kadardı belki, tıpkı şarkıdaki gibi.

Bağımlılık mıydı? Nefes gibi, su gibiydi...

Korumacılık, bir aslan kesilmiştim onun yanında.

Sorumlu hissetme, emanetti herşeyden önce.

Benim dedim mi? Diyemedim yine de, diyemezdim biliyordum.

Benim değil, benim bir parçam.Aslında babasının da.

Hayatına giren her insanın hakkı olacak onda.Halasının, dedesinin, anneannesinin, arkadaşlarının,eşinin...Ondan zaman isteyecekler, ilgi bekleyecekler, arttıracaklar, bazıları eksiltecekler.

Peki bir itiraf; ben bunları ancak 2 yaşına basarken farkediyorum.Parkta arkadaş edindiğini gördüğümde, halanla markete gitme talebinde bulunduğunda vs.

Ve şimdi söz veriyorum oğluma, onu kendime bağımlı bir insan haline dönüştürmeyeceğim, ben de ona bağımlı kalmayacağım.Bedenlerimizin, yaşamlarımızın bağlılığından bahsediyorum.

Sana bağımlı olan bir tek ruhum olacak, o da hiç ölmeyecek...

*Resim*