18 Ocak 2011 Salı
Misafir Anne - Çocuk Sevme Adabı
Özellikle kızım Ceylin bir bebekken, en nefret ettiğim şeylerden biriydi çocukların hırpalanarak sevilmesi. Hatta izinsiz dokunulması. Önleyebildiklerimi her fırsatta savuşturmaya çalıştım ancak hazırlıksız yakalandığım ani müdaheleler de çok oldu. Kimisine tepkimi belli ettim, çekti gitti, kimisi “aaa ne kıymetli çocuğu var, şuna bak, hanım hanım senin çocuğuna kalmadık biz tamam mıııı...” dedi ya da der gibi baktı. Kimisine tek laf bile edemeden öylece kalakaldım ve içim içimi yedi. Ama hep sordum neden diye?
Neden bir insan adını bile bilmediği, hiçbir bağı olmayan bir çocuğu sorgusuz, sualsiz, sırf o anki egosunu tatmin etmek için ve sırf kendi hoşlandığı şekilde sevmeye kalkar ki?
Neden çocuğun ne istediği, ne hissettiği yada sağlık durumu bu kadar göz ardı edilir ki?
Neden herkes kendisinin en az bir ameliyathane personeli kadar temiz ve hijyenik olduğu düşüncesine ve rahatlığına sahiptir ki?
Şimdi şunu hayal edin; yolda yürüyorsunuz birden nerden çıktığını bile bilemediğiniz, daha önce yüzünü bile hiç görmediğiniz, iri yarı, saçı sakalı birbirine karışmış biri gelip sizi kolunuzdan ısırıyor ve sevdim zannedip sırıtarak uzaklaşıyor. Ne yaparsınız? Herhalde bir sapıkla karşı karşıya olduğunuzu düşünüp ya hemen ordan uzaklaşırsınız ya da bir güvenlik birimine başvurursunuz değil mi? Sonuçta ortada senin iraden dışında gerçekleşen bir saldırı yani suç söz konusu. Ama bu bahsettiğim olay bir çocuğun başına gelince hiç kimse kendini bir suçlu gibi görmüyor, hatta sevimli bile buluyorlar.
Bir de bu tip insanların sözle taciz edenleri var “ gel yoksa ısırırım bak” , “ biz seni çok sevdik gel sen bizim çocuğumuz ol” , “ anneni alıp götürelim bize, bizim annemiz olsun”. Nasıl da bir çocuğun kulaklarıyla duyunca dehşete düşürücü gelmiyorlar mı size de? Peki bu empati yoksunu sevgi insanları kızımın “ anne sen beni kimseye verme tamam mı?” sorularıyla kaç gece hüzünlendiğimizi biliyorlar mı?
Peki ya siz, siz çocuğunuzun incecik narin tenine dokunurken bile ürperirken, yolunda yürüyüp giderken bir an bile düşünmeksizin ve hatta belki az önce hapşırırken ağzını kapattığını bile hatırlamadığı elin, çocuğunuzun yüzüne uzatırken ne hissediyorsunuz?
---Berna Yavuzdugan---
3 yorum:
Gerçektende en nefret ettiğim şeydir ,sokaktaki bir insanın çocuğuma dokunması.Konuşabilir ama dokunamaz.Elini yıkarmı yıkamaz mı , hasta mı sağlıklı mı.İn mi cin mi ? Nereden bileceğim.Bu yüzden baya kişinin kalbini kırdım ama pişman değilim.Ama çok tepkiyle karşılaşmadım, elimden geldiğince sebebini söyleyerek izin vermedim.Ama bir anım var ki ne yapacağımı bilemedim.Arkadaşımın düğünü için kuaföre gittik.Kuzum da 10 aylıkdı.Damadın kuzeni anaokulu öğretmeniydi.saçım yapılırken oğlumla ilgilendi saolsun.Ama oyunu abarttı ve bir anda Yağız ın tüm elini ağzına soktu.Ben şoka girdim.Tepki de veremedim ama içim parçalandı , bölündü ve haykırdı.Çaresizce saçımın bitmesini bekledim.renkten renge girdim.Bir an bahane bulup aldım kucağından hemen yıkadım elini.ıslak mendille sildim ve bir daha kucağına vermedim.İçimden dua ettim ,inşallah elini ağzına götürmez , götürmesin allahım diye.Akıl edemedi o an herhalde.Ağzındaki mikropları düşünemedi.Sonuç itibariyle , bilinçli olmasına rağmen yaptığı şey hoş değildi.Sevgilerimle
18 Ocak 2011 15:25Bende anlamam bu göstermelik, düşüncesiz,gereksiz çocuk sevmeleri.
18 Ocak 2011 15:27En kızdığım şeyir benimde, başımada geldi en az 4 kez yavrum dikkat çekiyo sarışın beyaz tenli kız bebek 7,5 aylık. Yağmurlu havada dışarda durmuşken 30 lu yaşlarda bi kadın benim bebek arabasının üstündeki yağmurluğu kaldırmaya kalktı. Sevecek guya inmi cinmi bilmiyousn en kızdığım şeydir benimde bu. Aşıda olmuştuk o gün, hayır yapmayın aşı olduk diye birden yüksek sesle çıktı ağzımdan kadın bıraktı gitti! Bi başka sefer yine bu sefer pazarcı bi adam kaldırmaya kalktı (erken gittim kimse yoktu pazarda ama bu seferde ondan kurtulamadık). Yine aynı şekilde hayır yapmayın diye söyledim. Bıraktı. Off sinir ya. Kayınvalidem dahi severken ben dikkat ederken, elin yabancısı gelsin senin çocuğuna dokunmaya kalksın, anlayamıyorum bunları ben...
18 Ocak 2011 17:24Yorum Gönder