Eskiden annemin sık sık hatırlattığı anne ve baba figürüyle büyüyebilen şanslı bir çocuk olduğum konusu, o zamanlar oldukça sıradan gelse de, şimdi bunun önemini çok iyi anlıyorum. Bir çocuğun gelişiminde hem annenin hem babanın farklı rolleri olduğunu ve ikisinin de vazgeçilmez, boşluğu doldurulamaz olduğunu düşünüyorum.
Babalığın başladığı noktayı görebilmek için bebeğin doğumundan daha gerilere hatta hamilelikten önce bebek planının yapıldığı günlere gitmek gerekiyor belki. Hamilelikte eşine tam destek verebilen, gebelik takibini eşiyle birlikte yapan, doğumla beraber lohusa annenin tüm depresif hallerini, endişelerini bertaraf edebilen, bebeğin bakımına elinden geldiğince yardımcı olmaya çalışan bir eş iyi bir baba olmaya adaydır bence.
İyi bir baba;
+İlgili olmalı, çocuklarını tanımaya çalışmalı, sevgisini gösterebilmelidir.
+Eğlenceli oyunlar bulabilmeli, çocuklarıyla birebir vakit geçirmekten keyif alabilmelidir.
+Çocuklarına güven verebilmeli, güvenli aile yaşantısını anneyle birlikte sağlamaya çalışmalıdır.
+İhtiyaç duyulduğunda hemen gelebilmeli, zor anlarda destek olmalıdır.
+Kriz anlarında iyi bir kriz yönetimi uygulamalı, gerektiğinde hoşgörü gösterip gerektiğinde ceza verebilmelidir.
+Alışkanlık değiştirme dönemlerinde (kendi kendine uyuma, tuvalet eğitimi, kreşe başlama vb) anne babalar genellikle birbirlerini suçlamaya meyilli olsalar da soğukkanlılığını koruyabilmelidir.
+Annenin hatalı tutumlarını olay mahalinde değil sonra sakince konuşabilmelidir.
+Çocukların bakımında yemek yeme, alt değişme, uyku, temizlik sürece dahil olmalıdır.
+Çocukların eğitimleri, hobileri, gezileri, tatiller gibi konularda ailesiyle iletişim halinde ve araştırmacı olmalıdır.
+Anneyle her açıdan işbirliği içinde olmaya çalışmalıdır.
+Bazen yufka yürekli bazen katı disiplin içinde olmamalı, tutarlı davranmalıdır.
+Çocukların kendini koruma, sorun çözme, fikir üretme konularında becerilerini geliştirmeye çalışmalıdır.
+Yardımseverlik, saygılı olma, hakkını savunma, farklı çocuklara tutumlar, paylaşma, empati kurma,merhamet gibi konularda çocukların kişilik geliştirmelerine yardımcı olmaya çalışmalıdır.
Herşeyden önce iyi bir baba bireysel sorunlarını büyük ölçüde çözmüş, yaşantısıyla ilgili önemli çelişkileri olmayan, kendisini ve ailesini seven, hayatın eğlenceli yönünü yakalayabilen, mutlu bir birey olmalıdır.
Eskiden annemin sık sık hatırlattığı anne ve baba figürüyle büyüyebilen şanslı bir çocuk olduğum konusu, o zamanlar oldukça sıradan gelse de, şimdi bunun önemini çok iyi anlıyorum. Bir çocuğun gelişiminde hem annenin hem babanın farklı rolleri olduğunu ve ikisinin de vazgeçilmez, boşluğu doldurulamaz olduğunu düşünüyorum. 
3 yorum:
Çok iyi tespitler, çok çok beğendim
11 Ağustos 2010 22:35birgün ihtiyacım olursa çıkış alıp vericem baba adayına...
12 Ağustos 2010 14:59Hepsi yerinde hepsi doğru ama yapan babalar varmıdır acaba bunları,
27 Ağustos 2010 09:59ben bunları eşime okutmayı çook isterdim şahsen
Yorum Gönder