15 Mart 2010 Pazartesi
Ya dışındasındır çemberin...
Ya da içinde yer alacaksın
Kendin içindeyken
Kafam dışındaysa...
Benim gibi yanmışsın
Çünkü annelik bir takım döngüler barındırır içinde.
Gerçi döngüsüz hayat var mı ki?
Ofis insanı da bir rutini izler, bir çemberi çevirir durur.
Okul insanı da...
Eğer rutini olmayan biri olmak isteseydim... Her halde ayyaş olurdum.
Bebekler büyüdükçe düzenleri değişiyor. Uzunca bir süredir 6:00 gibi uyanan oğlumuz bir kaç gündür 8:00den sonra kalkmaya başladı. Bu benim hiç işime gelmiyor. Çünkü normalde çocukların dışarı çıktığı saatte biz de çıkardık. Şimdi o saatte Cevdet günün ilk uykusuna yatmış oluyor ve çocukların bağırışlarından illa ki uyanıyor.
Düzen değişmesin diye yarın sabah 7:00 gibi kendim uyandırmaya karar verdim.
Günler hep aynı neredeyse... Kimin değil ki? Dediğim gibi dünyanın yörüngesinde hareketi gibi biz de kendi yörüngelerimizde boyuna daireler çizerek yaşıyoruz. Dönüyoruz, çemberler çize çize... Çemberleri izleye izleye...
Baktım ki günümün farklı bir tarafı yok. Bir şema ile özetlemeye çalıştım. Akşam en geç 9:30da uyuyor bebeğim. O saate kadar anne zamanları hariç onun mülküyüm ben. Paylaşılmazıyım, kıymetlisiyim. O saatten sonra da posası çıkmış bir varlığım. Yatağa düşen, kalkamayanım.
Cevdet zamanı= Cevdetle oynanır, tüm ilgi ona verilir. O oynarken yanında sessiz de olsa oturulur, en kötü kitap okunabilir. İş yapmaya kalkarsanız asla izin vermez , ağlar çünkü. Oğlum bana yapıştı bu günlerde. Halimiz yaman. Hava güzelse (ki artık harika bir hava var buralarda, bahar geldi) bahçeye çıkılır ve bıkana kadar yürünür. Annesinin ellerini bırakan miniş her an düşme ihtimali olduğunu bilmenin heyecanıyla taşların üstünden seke seke yürür. Kapşonu annesinin elinde...
Anne zamanı= Cevdet uyumuş, yemek var. Hemen kahvaltı çayı ısıtılır. Güzel bir müzik açılır kulaklıkta. Tek odada yaşamanın dezavantajıdır yüksek sesle müzik dinleyememek. İnternetle ilgili işler bu sırada halledilir. Kitap okunur veya resim yapılır günün getirdiği renge göre. Anne zamanı annenin hayal dükkanıdır. Alır verir kimseyi yenemez.
Tüm annelere sabır diliyorum.
3 yorum:
Yapılmışı var:
15 Mart 2010 18:05http://3.bp.blogspot.com/_CZvo4eJlWzk/SeYeWoaQrvI/AAAAAAAAAKI/L1eSEiOpogE/s1600-h/babyflowchart-1.png
Sevgiler...:):)))
Öpüyorum
Hiç sevmemiştim ben bu dersi.Ama hoca beni sevdiği için geçirmişti.Seninkisi daha sempatik olmuş.Dön dön nereye kadar diyor insan, bir bakıyor ki aslında herşey dönüyor...Sevgimle.
15 Mart 2010 19:17Son bir iki haftadır ben de ayşeyle yapışık yaşıyorum. çok güzel yanları var :P mesela tüm gereksiz işlerden koruyor seni. akşama yemek yok, "e napıyım çocuk bırakmadı ki:))"
19 Mart 2010 01:14Ev temiz değil, yerde bazı toz yumakları:) "e ama insan hangi birine yetişsin ki..." böyle işte. ben senin her gününün aynı geçtiğine inanmıyorum, bi yerlere yeni bi lale boyamıyosan ben de hilal değilim:))
Yorum Gönder