Sen büyüyünce...

24 Mart 2010 Çarşamba

Sen büyüyünce...

Anne her şeyin en iyisini, en güzelini ister çocuğu için. Besler, ninnilerle uyutur. İlk adımlarını öğretirken ona, düsekalka büyüyeceği upuzun bir ömrün onu beklediğini bilir.Önce sağlıklı olmasını sonra başarılı olmasını diler. İyi bir mesleği olmasını, ayakları üzerinde durabilmesini ister. Gün gelipte çocuğunun yanında olamadığında onun kendi basının çaresine bakabileceğinden emin olmak için ister tüm bunları.

Bende iste o annelerden bir tanesiyim. Gözümü kulağımı iyice açmış sana bakmaktayım. İlgi alanına nelerin daha çok girdiğini pür dikkat izlerken, ilgini çekebileceğini düsündügüm yenilikleri gösteriyorum. Çünkü biliyorum ki ne kadar çok anlarsam seni, zamanı geldiğinde seçeceğin yolda sana bugünkü tecrübelerimle daha çok yardımcı olabileceğim.

Sen doğmadan önce sana dair planlarım olmadı benim hiç. Mutlu olduğun insanlarla olman, sevdiğin işi yapman yeterliydi benim için. Senin doğumunla beraber kendi sevdiğim işi sorgulamaya başladim, cünkü ben seni isimden çok daha fazla sever oldum. O sevdiğim ise dönmek benim için her geçen gün daha da zorlaştı ve ben bugün acaba yanlış bir meslek seçimimi yaptım diyorum. Sana daha çok zaman ayırabilmek tek isteğim. Ama seçtiğim dala ihanet etmeden bunu başarabilmek gerçekten zor.



Hayvanları çok seviyorsun, kuşları, köpekleri, kedileri... Televizyonda çizgi filmlerden çok hayvanları anlatan belgeselleri izlemek istiyorsun. Veteriner olur belki diyorum.

Parmak boyalarının renklerini birbirine karıştırıp sevinçle bana gösteriyorsun. Kağıtlara boya yapmak yerine bizlerin eline, yüzüne boyalar sürmeyi tercih ediyorsun. Belkide resim öğretmeni olursun diyorum.

Sonra teknolojiyle aran iyi, hangi tuşları kombine ederek bilgisayarın ekranını ters çevirebildiğini cözebilmiş değilim hala.

Deden bana ne olmami istedigini hic söylemedi, bende hic sormadim. Ama anneannen bana öğretmenlik tam bir bayan mesleği derdi ve ben kızardım, neden bayan mesleği dersin sen suna diye. Hem çocuklarınla aynı zamanlı tatil yaparsın hem de yarım gün ne güzel iste, derdi. O zaman kızarak dinlediğim bu ögüt şimdi sanki haklıydı annem demelerine dönüstü. Ne dersin öğretmen olur musun bir gün?

Hangi alanda olursa olsun, öncelikle severek çalışacağın bir meslek olmalı. Bencil bir meslek olmamali. Hem kendine hem ailene ayırabileceğin zamanı zorlanmadan yaratabileceği bir meslek...