Sevgilim misin?

23 Şubat 2010 Salı

Sevgilim misin?

Bu hafta sevgilim, eşim, arkadaşım olan adamla röportaj yaptım. Aslında bu soruları şimdiye kadar birbirimize yöneltmemiş olduğumuzu farkettim. Evli çiftlerin zamanla birbirlerine sorular yöneltmeden de o sorulara çoktan cevap bulmuş olduğunu anladim. Açıkçası hoşuma gitti bu yeni durum.

-Sevgiliydik, evlendik ne değişti?
Karşılıklı sorumluluklar arttı. Hayatın anlamı ve ona bakış açısı tamamen değişti. Ayrı evleri olan yetişkinlerdik, aynı evde aynı alanı paylaşmak zaman zaman sorunlara yol açtıysa da böyle böyle aslında birbirimizi tanıdık. Onca sene tanıdığını düsündügün insanın aslında ne ince ayrıntılara takılabileceğini öğrendim (kikirdeşmeler). Mutluluğun sadece gülmekten ibaret olmadığını kırgınlıkların da bu mutluluğun büyümesinde ne kadar büyük payı olduğunu öğrendik. Paylaşımlarımız arttı.

-Evliydik, çoçuğumuz oldu ne değişti?
Ne değişmedi ki, nerden başlamalı ? Zamanımızın planını kızımız yapar oldu. Başbaşa geçirilen zamanlar kızım uykuya daldıktan sonralardan ibaret. Her şeyi üç kişi olarak planlamaya başladık. Bunda yakın çevremizde ailelerimizin olmaması da etkili tabii. Uyku düzenimiz değişti, pazar sabahları uzun uykular yok hayatımızda mesela.(Gülüşmeler). Mutluluğumuz üce katlandı.

-Anne olduktan sonra değiştiğimi düşünüyor musun?
Her kadının anne olduktan sonra ruhen değişebileceği kadar değiştin sende. Kızımız doğmandan önce tek önceliğin bendim, iyi şımartmişsin beni bunu kızımdan sonra anladım ben. Pabucum dama atıldı sanki. (Sevgiliye not: olur mu öyle şey, benim iki bebeğim var diyince kızıyordun , şimdi sen itiraf ettin bak. Koca bebek senin yerin bambaşka)

-Sence bebeğimiz olduktan sonra, gözüm hiç birşeyi görmez mi oldu?
Yok tam öyle değil aslında. Kişilere güven kavramın değiştiğinden doğal olarak kızıma karşı davranışların da dışarıya öyle yansıyor.

-Anneliğim konusunda ne düşünüyorsun?
Annenin kötü olanı var midir? Kimisi kendi haline bırakır " Böyle de çocuk büyür " diyerekten, kimisi de araştirir her seyi, çocuğuna daha fazla yararlı olmak için, her gün yeni bir şeyler öğrenir, bunları uygular bence sen o kategoridesin... Çok sık pes ettiğin zamanlar oldu ben iyi anne olamayacağım dediğin, ama bana sormadın hiç nasıl bir anneyim ben diye. Sen kızımın sahip olabileceği en iyi annesin.

-Senin annen gibi bir anne olmamı ister misin?
Hayır, isteseydim söylerdim.

-Beni sevgili olarak mı anne olarak mı görmek daha güzel?
Sen benim hala sevgilimsin. Ama anne yanını yaşayıp görmek senin çok farklı yönlerini görmemi sağladı. Tanıyorum dediğim kadını bir kere daha ama farklı bir açıdan tanımış oldum.

-Çalışıyor/çalışmıyor olmamı nasıl karşılıyorsun?
İş , okul, ev daha ne olsun... Senin hiçbir zaman evde oturmanı istemedim ben zaten. Bakıcı anne bulalım diyen de ilk bendim hatırlarsan.

-Baba olmaktan korktuğun oldu mu? Olduktan sonra ne düşündün?
Hiçbir zaman. Kızımı kollarıma aldığım ilk ani tek bir cümleyle ifade edemem. Mutlukluk, huzur ve gözyaşı.

-Eskisi gibi olamamak seni sıkıyor mu?
Eski hayatımı hiç özlemiyorum desem, şu an olmak istediğim yerdeyim. Kızımın büyüdügünü görmek, hergün yeni birşeyler öğrenip, öğretmek sıkıcı olabilir mi hic?

-Gelecek kaygısı yaşıyor musun?
Gelecek kaygısını maddi anlamda taşımıyorum, ikimizde sağlıklıyız ve çalışabiliyoruz.Kızımıza her imkanı sağlayabiliyoruz. Ama manevi yönlerden kaygılarım var elbette, özellikle senin Türkiyeye dönme isteğin karşısında kaygılanmıyorum desem yalan söylemiş olurum.