Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

28 Aralık 2009 Pazartesi

Bundan Sonra Ev Hanımı mı Olacağım

Ne iş yapıyorsunuz diye sorduklarında "ev hanımıyım" cevabı baki mi kalacak? İşte bu aralar sık sık sorduğum soru bu kendime. Hayatımın sonuna kadar ev hanımı olarak mı yaşayacağım? Üretmeyecek miyim, para kazanmayacak mıyım, maaş hesabım olmayacak mı? Oysa bu aralar içimdeki başarmak, üretmek duygusu o kadar yoğun ki.


Gazihan'a hamile kalmadan 2 ay önce işten ayrılmış, yeni iş arayışı içerisinde Gazihan'a hamile kalmıştım. Hamileyim diye de iş aramalarıma son vermiştim.



Çocuğumu doğuracak onu kreş çağına gelinceye kadar kendim yetiştirecektim. Herşey planladığım gibi gidiyordu ta ki Gazihan 15 aylık oluncaya kadar. Ne zaman 15 aylık oldu baktım ki sandığımdan hızlı büyüyor, öğreniyor, bir birey olma yolunda büyük adımlar atıyor, kendi kararlarını kendisi veriyor işte o zaman korkmaya ve yeniden çalışma hayatına dönme arzum ortaya çıkmaya başladı. Benim için ilaç sektörü sayfası hamile kaldığım zaman kapanmıştı ( ki sektörü bıraktığımda kariyerimin zirvesinde yönetici olarak çalışıyordum) bir daha o kadar yorucu ve hırslı bir iş yapmak istemiyorum demiştim. Evden nasıl para kazanabilirimi düşünmeye başlayınca son zamanların modası şeker hamurundan pasta yapma işine girdim. Evden oğluşdan ayrılmadan sipariş üzeri pasta yapmak fikri çok cazip geldi. Aman ben kendimi biliyorum hırslıyımdır bu bana yetmemeye başladı.


Evin altında küçük şirin bir dükkana gözümü diktim. Orayı tutacaktım. Yine oğluşa yakın istediğim zaman eve çıkabilecek istediği zaman yanıma gelebilecekti. Kafamda çok şirin butik çalışan bir pasta atölyesi hayal etmekle başladım işe. Sonra ruhsattı, tadilattı ,masaydı sandalyeydi, fiyat araştırması yapmaya başladım. Herşey kafamdaki toz pembesi hayale uymuyordu malesef. Hergün bir problem çıkıyor prosedürlere takılıyor takıldığım her prosedürün altından para çıkıyordu.Kısacası evdeki hesap çarşıya uymadı. 5-6 bin TL'ye çıkarım bu işin içinden dediğim iş ,15 bin TL yi geçmeye başlayınca hayalimdeki dükkanı açamadan kapattım. Neden mi? Küçük kenemden dolayı. Şu hayat şartlarında ekonomik krizin olduğu bir ülkede bu riski alamadım. Onun geleceği için, o daha iyi şartlarda yetişsin diye. Büyük bir meblağ değil gibi gözüküyor olabilir ama iş sadece onunla bitmiyormuş vergisi algısı masrafı... İşin içine girince daha iyi anladım. Ve yeni kariyerimi başlamadan bitirdim.


2 gün depresyona girdim. Şimdi ne olacak? Hiç bilmiyorum. Yaş 31. Sanırım bu ev hanımı kimliği yapıştı kaldı üzerime. Aslında memnunum halimden ama daha önce çalışma hayatını tatmamış, para kazanmanın zevkine varmamış olsaydım çok daha memnun olurdum. Ah bu Lidyaylılar yok mu hep onların yüzünden bu durumdayız :)

Şimdi ne mi olacak ? Yine evden pasta yapmaya devam. Beni tatmin etmeyecek ama bir çözüm bulana kadar idare edecek.

Ev Hanımı,

---Yasemin Aktuğ---

1 yorum:

ela selin dedi ki...

Belki dükkan acmadan, farkli pazarlama yollari bulabilirsin?? En etkili pazarlama yöntemlerinden biri "word of mouth" yani kulaktan kulaga...
Hayallerinin pesini birakmaman dilegiyle.

29 Aralık 2009 22:21