1 Aralık 2010 Çarşamba
köyümüze geri dönsek
Teyzemin kedisi ceylan. Her kediyi çağrışımda teyzemin niye ona bu ismi verdiğini düşünürdüm. Şarkıcı Ceylan vardiya o zamanlar .Öyle mahsun mahsun bakardı kedi ceylanda. belkide ondan adı ceylandı derdim,belki sırtındaki ala renklerinden. Severdim ben kedi ceylani. Tencereden yemek yürütmüslüğüm,şampuanlarımı onun için hibe etmişliğim,birkaç çırmak yemişliğim bile vardı. Benim zamanımda köyde ninesi-dedesi olmak böyle birşeydi.Birkaç kez ödün kopardı ayaklarının dibinde havlayan köpekten sonra kendini köpeğin peşinden koşarken bulurdun. Ördeklerin seslerini dinlerdin,paytak paytak yürüyüşlerine kahkahalarla gülerdin. Geçen yaz hani şu ellerinle beslediğin minik yavru koskocaman olmuş bu sene diye gurur duyardin kendinle. Bir torba yemin peşinde koşan tavuklardan bir süre sonra kaçmaya başlardin arkana bakmadan, bir kaç gaga yememek için. Sabah öten çilli horoza teşekkürle başlardin güne. Gün gelirdi solucanlara ev bile yapardın. Akşamları evin duvarlarında koşuşan kertenkeleleri gözlemekle geçerdi..Anneannemin kerpiçten evinin yere kadar inen minicik penceresinin içine minderden ev yapıp her yağmurda şarkı söyleyen kurbağacıkları cam dibinde izleyebilmek... Ne şanslı çocuklarmışız biz. Şimdi köyde büyüğü olan şanslı sayar oldu kendini. Yılda bir köyüne memleketine değen, kümesten taze yumurta yiyebilen çok şanslı hisseder oldu kendini.
Şimdi kendi çocukluğuma bakıp hüzünle doluyor içim.Balkon çocukları oldu bizim zamanımızın sokak çocukları.Sokaktaki kediden köpekten korkar oldu çocuklarımız. İçinde büyüdüğümüz kümeslerdeki tavuklar marketlerde soğuk poşetlere sarıldı. Kuş cıvıltısı horoz ötüşü bunları duyabilen kentli çocuk çok şanslı hissetti kendini. Elektrik direklerine yuva yapan leyleklerin laklak sesleri yok artık,artık kuşlar bile göç etmiyor bu diyardan sanki.Çocuklar artık hayvanatbahçelerinin ardından görüyor. Sanki hep yarım kalıyor kalplerinde birşeyleri.Bahçelerinde tavşanların koştuğu,ağaçlarında sincapların dolaştığı,renk renk kuşların otuştuğu bir yerde yaşadığı için çocuğum mutluyken, aklım kalbi yarım, balkondan arabaları seyreden çocuklarda...
0 yorum:
Yorum Gönder