25 Kasım 2010 Perşembe
Şimdi Çocukluğuna İniyoruz..
Her anne-baba çocuğu doğduğu zaman ona en iysini vermeye çalışır mutlaka ki.
Ama çocuk yetiştirirken -bence- kendi yetişme tarzımızın da önemi çok büyüktür..
Şimdiye kadar sürekli TV karşısında oturmuş ve başka meşgalesi olmayan anneye, TV'nin çocuklara verdiği hasarı-zararı anlatmak kimi zaman mümkün değildir. Onlara göre çocuk eğleniyordur, oyalanıyordır, o da işini yapıyordur..
Çocukken oyuncak silahla, savaş oyuncaklarıyla oynayan baba da çocuğuna oyuncak silah almaktan çekinmez hiç. Hatta oğlu o silahı kendisine doğrultup sıktığında şakacıktan ölür ve oğlu hedefi tutturduğundan dolayı gurur da duyar..
Çocuğu ağladığında eline lolipop veren anne; anlayamaz diğerinin neden çocuğuna hiç şeker yedirmemiş olduğunu..
Çocuk büyüdüğünde okulda verilen ödevi kendisi yaparak çocuğunun dinlendiğini düşünür; ya da yardım ettiğini..
Çocuğunu kendine bağlı değil bağımlı yetiştirerek ona nasıl zarar verdiğini farkedemez..
Öyle ya da böyle büyüyecektir çocuk nasıl olsa. Ama bazen anne-babalar bilmezler-anlamazlar ki psiyatrların neden "Çocukluğa inmek" istediklerini...
4 yorum:
Burcucum adan zye katılyorum sana..
25 Kasım 2010 12:52Sevgiler,
burcu çok güzel olmuş, işin öz bu işte, ellerine sağlık...
25 Kasım 2010 13:44her tanık olduğunda uyarmalı,
25 Kasım 2010 17:43tutmayın kendinizi,
karısılmak gerekiyorsa karısılmalı.
insanlar degisirler,
eger cocuk zarar görüyorsa kimin kuzusu olursa olsun,
kimseyi oldugu gibi kabul etmemek gerek.
Anneliğin öğrenilecek birşey olduğunu bile bilmez çoğu...
26 Kasım 2010 11:40Yorum Gönder