10 Kasım 2010 Çarşamba
Güler yüzle özlemek...
Çok özlenilesi birşey değil mi?
Herkesin çocukluğu bir başka hikaye...Yazsam sayfalarca sürer özlediklerim....
Anneannemin yayıkta yaptığı tereyağından tutun da, babamla Veli Efendi' de gittiğimiz at yarışlarına kadar ,hepsi ayrı bir mutluluk....
İnsan beceremiyor, yapamıyor, ufak bir çocuğun yerine koyamıyor kendini...
Ya çok bozuyor hayat insanı, ya da insan ikame yapmakta güçlük çekiyor...
Kızımında çocukluğu özlenilesi olsun...
Ama büyüdüğündeki yaşantısı öyle güzel olsun ki, çocukluğunu güler yüzle ansın, hüzünle değil...
Bu şarkı da benden size olsun,
Sevgilerle...
Tüm çocuklara ve çocukluğunu yaşayanlara...
1 yorum:
Son Sardunyalar Sezen Aksudan ah canım cok tesekkurler : ))
10 Kasım 2010 17:36Benımde aklıma ılk cocuklugumdan ozledıklerımı dusundugum zaman yakındakı bakkal amcanın unlu helvası gelır : ))
Yorum Gönder