20 Ekim 2010 Çarşamba
En bi anne bilogır
Bilog yazan kişi diye bir yaşam formu vardır. Bu kişi bir iç yönlendirmeyle veya köşe yazarlarından ne eksiğim var diyerek belki, yazmaya karar vermiş ve çok değerli düşün ve sanat eserlerini internetin sonsuz boşluğuna bırakmaya başlamıştır. Böyle böyle seneşer geçmiş bilog yazan kişi bu akış içerisinde okuyorsa mezun olmuş, mezunsa iş bulmuş, çalışıyorsa terfi etmiş, bekarsa evlenmiş, evliyse aaa çocuklanıvermiştir.
İşte anne bilogırın hikayesi burada başlar.
O belki bebeğinden önce yazmıyordu, belki de bebeğiyle birlikte bilogu format değiştirdi.
Ne olursa olsun o artık bir anneydi ve bilog camiası bu iç güdüsel merasimden payını almalıydı.
İster paylaşım densin, ister merak, isterse annelikten gelen o bütün çocukları koruyup kollama ve hepsini kendi evladın gibi sevme dürtüsü... Nedeni ne olursa olsun anne olunca bilogırın yazım tarzı, kelimeleri, konuları, çiziktirdikleri, kısacası herşey başkalaşım geçirecekti. Tıpkı hayatı gibi. Açıkçası, bunun önüne geçmek de pek mümkğün olacak bir iş değildir.
Neden?
Bir kere anneliğin ilk günleri gerçekten bunaltıcıdır. Bütün deneyimleri solda sıfır bırakır. Modern çağda artık toplaşıp dedikodu yapılacak mahalle çeşmeleri de olmadığından anne kişisi internette sanal çeşme başı arayışına girer. Bu çeşme başı tamamen genetik mirasla alakalı olduğundan bilinç altı onu bu yöne iletecektir. Kendisinin bu bilinçte olmadığını iddia etmesi bile bu gerçekliği değiştiremez. Sonunda aradığı çeşme başını edinip bir çok cici arkadaş sahibi olur. Evlatlar beraber büyür, anneler bir sevinir, bir üzülür.
Bilog yazan anne hiç tanımadığı insanlar adına sevinir diş çıkarmış bebesi diye, üzülür gazlıymışi kolikliymiş berikinin kuzusu diye. Başka bir sanal dosttan öğrendiği bisküvinin tarifini verirken arkadaşım der insanlara göğsünü gere gere, verdi bu tarifi bana.
Bilog yazan anne sabah yazma şuuruyla uyanan insandır ayrıca. Deneyimlerini paylaşmayı sever belki birilerinin işine yarar umuduyla. Dertleşmeyi sever, gelen desteklerden alır gazını. Sanatını, müziğini paylaşır, beğenilir, hatta bir bakmışsın ünlü olmuştur yahu :)Öğrendiklerini, düşündüklerini paylaşır, paylaşılanları alır, okur, düşünür ve bu şekilde çoğalır.
Bilog yazan anne olmak güzeldir çünkü saçınızı bile taramadan, gece yatarken giydiğiniz kalpli pembe şort pijamayla bile bu muhabbet ortamında bulunabilirsiniz. 3 vasıta değiştirmenize gerek kalmaz rahat bir ortamda yazıp çizmek, yani bizim dilimizle muhabbet etmek için. Güzeldir bebeğinizin doğu gününde farklı şehirlerden paketler gelmesi. O paketler aslında sevgi doludur içlerinde ne olursa olsun...
Bu sabah oğlum erken uyanmadı. Ben de gece onu uyutmaya çabalarken düşündüklerimi aklımdan uçup gitmeden yazabildim. Bu esnada sarmısaklı köfte yoğurdum, kahvaltı hazırladım, eşimi yolcu ettim. Ha unutmadan, bir de ıslattığım kuru fasülyeyi ocağa koydum. Ve oğlum uyandı ben kaçar... İşte klasik bir bilog yazarı anne :)
10 yorum:
:)seviyorum k.i.s.d bıloger seni..
20 Ekim 2010 12:42en güzeli de eleştirilmemek sanırım.. içinden geldiği gibi anlatıyorsun işte.. ve sonuç senin yazında bahsettiğin gibi oluyor..
anneler okuyor(dinliyor),yaşamlar farklı olsada annelik her yerde aynı oluyor..bazen sesli bazen sessiz destek oluyoruz birbirimize.
sevgiler tüm anne bilogerlara..
:)
en samimi bilog yazarı top tenimin tepesindeki isimsin be kisd. eksiği yok fazlası vardır bu yazdıklarının. iyi ki tanımışım seni de cevcev'ini de
20 Ekim 2010 13:42Anne:) Teşekkür ederim, tanışıyor muyuz ki?? Evet hakikaten bilog sessiz dinleyici, en gereklisi ve önemlisi... Yaşasın anne dayanışması.
20 Ekim 2010 14:36Hülyacan, ay bilmukabele (böyle mi denirdi?) efendim, ben de seni ve Tuniti tanıdığım için çok mutluyum. Herşey bir yorumla başladı, işte bizim hikayemiz:)
:)tanışmıyoruz hatta ilk kez bir yazına yorum yazdım,hatta en sessiz dinleyicilerindenim..
20 Ekim 2010 15:04ama sen ve bir kaç blog daha farkında olmadan annelik serüvenimin başlangıcında sessizce destek oldunuz bana ..
samimi olmak sanırım sevdiriyor öncelikle..
:)sevgiler
K.i.s.d senin yerin ayrı desem, şöyle tanımlasam: özgün, becerikli, dayanıklı :)
20 Ekim 2010 16:35okuduğum en güzel "blogcu" anne tanımı :o)))
20 Ekim 2010 20:53aynen aynen:)cok sevimli bir yazi olmus
20 Ekim 2010 22:17Bilogcu anne ne yazar ve kimdir diyenlere bu yazı okutulmalı :) Çok güzel anlatmışın :)
21 Ekim 2010 10:24En bi tatlı bilogır k.i.s.d.!
21 Ekim 2010 23:26Ay yorumlar harika, pozitif ötesi:) ne şımardııım ne şımardım. Çok sağolun arkideşler öpüyorum hepinizi
22 Ekim 2010 16:07Yorum Gönder