Bir Minik Meleğe...

7 Eylül 2010 Salı

Bir Minik Meleğe...

İlla tanımak gerekir mi birini sevmek, önemsemek için?
İlla ellerinden tutmak, gözlerine bakmak gerekir mi?
Hele bu biri, sadece 3.5 yaşında bir melekse...
Biz seni çok sevdik
Annen kadar olmasa da, bir anne gibi sevip senin için endişelendik,
Dua ettik hiç tanımadan.
Hepimiz inandık sırf sevgimizle seni hayatta tutacağımıza
Ölüme inat...
Olmadı
Başaramadık
Yetmedi gücümüz... Affet bizi...
Şimdi boğazımızda kocaman bir yumru
Gözümüzün kıyısında her an akmaya hazır bir damla
İçimizde kocaman bir çaresizlik
Sana veda ediyoruz...
Ama biz bile bu kadar zorlanırken
Kim bilir annen ne halde?
Teselli edilebilir mi evladını kollarında yitirip toprağa veren bir anne..
Ah meleğim
Biliyorum sen, şimdi her şeyin ötesinde
Tüm o acılardan, düş kırıklıklarından azade
Bizlere bakıp o minik ellerini sallıyorsun...
Güle güle bebeğim
Yattığın yer nur olsun
Huzur içinde uyu
Güle güle