Mucizeyi yeniden yaşamak ...

4 Mart 2010 Perşembe

Mucizeyi yeniden yaşamak ...

Yeniden yaşamak o mucizeyi; en güzelinden, mutlusundan, huzurlusundan


Kardeşsiz bırakmamak evladı ama peki gerisi…

Öyle güzel bir 9 ay geçirdim ki hamileliğimde bana hiçbir eziyeti, sıkıntısı olmadı kızımın son 15 güne kadar çalıştım bugünde hamile olsam gene çalışırım.

Daha çok spor yaparım, doyasıya içimdeki miniğin tadını çıkarırım tecrübeli olmak farklı bir şey işte.

Daha incelip hamile kalırım ki kilolarımı verebileyim.

Sezaryen la doğum yapmam ne olursa olsun ben normal doğum istiyorum derim.

Hastane odasında sadece eşimle ve bebeğimle olmak isterim. Onlarca insanla nefes alamadığım bir oda değil.

Yine yaz günü doğum yapmak isterim evladımı sere serpe büyütmek isterim.

Loğusa çıkmaz diyenlere o zaman sizde gelmeyin derim, daha ilk günden o yoğun ziyaret trafiğini istemem. Evet, bizim geleneklerimizde hasta ziyareti, doğum ziyaretleri pek bir makbuldür ama gerçekten yorucu oluyor.

Beni ağlatmalarına, üzmelerine fırsat vermem. Başkaları için kendimi ve ailemi üzmem, üzdürmem. Beşik başında ya da bir tuvalette saatlerce kendimi kapatıp ağlamam, sağlığımla oynamam.

Daha çok dinlenir dağılmış, dökülmüş, kirlenmiş, gelen gidene ikrammış düşünmem.

Bir daha anne olsam evladımla daha çok vakit geçirir 3 ay değil 6 ay evde kalırım.

Yazın tadını çıkarır onunla park bahçe dolaşırım.

Kendime değil etrafımdakilere kurallar koyarım.

Kızımın doğumunda bana yaşatılan acıları bir daha yaşamak istemem.

Yeniden anne olsam…