Emre ile bir gün...

19 Mart 2010 Cuma

Emre ile bir gün...

Sabah saat 07:30 gibi gözlerimi açarım, evet sabah olmuş, gece gitmiş.. Önce biraz kendi kendime mırıldanma, sayılar saymaca, çoraplarımı çıkarmaca.. Sonra anne ve babayı çağırmaca.. Eğer hemen duyup gelmezlerse sesimi de yumuşatıp şirinlik yaparım hemen…

Annnneeeesiiiiiiiiiiii
Kadııııııınnnnnnnn
Gelllllllllllllllll
Babaaaasııııııııııııııı
Gelllllllllllllllll

İşte geldi annem. Gün başlıyor yaşasın.. Eğer annem beni salona götürüyorsa babam işe gitmiş demektir, yatak odasına gidiyorsak babam evdedir.. O da ne salona gidiyoruz. Hay Allah babam yok demekki.

Önce annemin kucağından inmek istemiyorum. Uyanınca böyle yumoş yumoş sarılmak hoşuma gidiyor.. sonra soyunmaca, giyinmece..Ve oyun zamanı. Annem bambam’a (babaanneye) gidelim mi diyor. Gidelim tabi.. Orada dedem var, bambam var, eğlence var yani.. annem de bizimle geliyor, sonra hemen çıkıyor, işe gidicem ama akşama dönücem diyor. El sallıyoruz anneme bambamla birlikte..

(Anne kişisi gayet normalmiş gibi kapıyı kapatıp dışarı çıkıyor ama kapının dibinden hemen ayrılamıyor, içerden ağlama mızlama sesi geliyor mu diye kulak kabartıyor biraz.. En ufak bir seste yüreği sızlıyor, hele kuzusu hastacıksa biraz o da ağlamaklı bırakıyor onu. İşe gidene kadar bin kere bu hem çocuk hem kariyer günlerinin hesabını yapıyor.. Hep beyni galip geliyor ama kalbi de hep buruklaşıyor)

Akşama kadar bambam ile vur patlasın çal oynasın bir tempo ile evdeyiz… Bambam ne istersen veriyor, ne istersem yapıyor.. Bazen annem ve babam telefonla arıyorlar, seslerini duyuyorum. Ama onlar hava karanlık olunca geliyorlar hep.

Sonra mutlu saatler başlıyor, genelde önce annem geliyor, onu görünce bir şımarma bir naz bir niyaz bende.. Koşup sarılıyorum, annem da bana sarılıyor sımsıkı.. Bazen “bıyakkkkkk”
Diye uyarıyorum öyle çok sarılıp öpüyor beni. Ama artık ben de sarılınca pat pat sırtına vurmayı ve “össledimmmm” demeyi öğrendim. Böyle söyleyince annem olacak kadın iyice yapışıyor bana.. İlk söylediğimde gözleri bile yaşarmıştı ne demekse...

Sonra oyunlar, oyunlar.. Ben ne istersem onu oynuyoruz, babam geç gelmeyecek ise annemle yemek hazırlıyoruz. Kendi çatalımı kaşığımı kendim taşıyorum. Babam geliyor, kapı sesini duyunca anlıyorum onun geldiğini. Koşarak gidiyorum yanına, ama annem ve babam tuhaf yetişkinler, kapıdan girer girmez sarılmıyorlar bana önce ellerini yıkayıp üstlerini değiştirmeleri gerekiyormuş. Ne gerek varsa artık..

Annemle ve babamla yemek faslı çok zevkli, ama asıl zevkli olan kendi mama sandalyemden inip babamın kucağına geçip masayı karıştırmak.

Sonra yine oyunlar oyunlar. En çok babamla kovalamaca oynamaktan ve annemin beni babamdan sakladığı oyundan hoşlanıyorum. Sonra ise günün en sevdiğim saatleri geliyor. Babamla küvette bıcı bıcı yapıcaz. Babam matrak adam.. Küveti göğsüme kadar doldurup, kendide yanıma geliyor, elime de duş başlığını alınca değmeyin keyfime..

Sonrasında annemle son sevişmeler, üzerimi giydirirken her yerimi öpüyor bu kadın.. Son seans diş fırçalama üzerine.. Pijalamalarımızı giyip, lambaya, televizyona, kuşlara ve babaya iyi geceler dileyip doğru yatmaya gidiyoruz. Babam sütümü ve suyumu getiriyor odama. Sütümü ve suyumu içip uyku pozisyonuna geçiyorum, annem önceleri “dandini” söylerdi bana.. Şimdiki favorim “hu hu”

Ben gözlerimi kapatıyorum, annem başlıyor tekerlemeyi huşu içinde tekrarlamaya…

Huuuu huuuuu
Komşu komşuuuuu
Oğlun geldi mi ? Geeelllldiiii
Ne getirdi ? İnciiii boncuuuukkk
Kime kime ? Sannnnaaaa bannnnaaaa
Başka kime? Kara kediiiiyeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee……
….
….