Mutluluk...

8 Şubat 2010 Pazartesi

Mutluluk...

Kocaman bir bahçe içindeki evimiz aklıma geliyor, yaz kış bahçeden eve girmek istemezdik, ağaçlarımız vardı, kayısı, armut,kavak balkonumuza uzanan asma'dan toplardık yapraklarımızı, bahar aylarında kuşların sesi ile uyandığımız, bahçede karabaş ile oynadığımız, kapının önünde halılarımızı çıplak ayak keyifle yıkadığımız.

Annemin endişeleri olmadan büyüdüğümüz, tarçınlı kek kokan bir çocukluğumuz oldu.

Oyun arkadaşına hiç ihtiyacımız olmadı dışarıya çıkmamız yetiyordu, saklambaç,yakartop, 9 taş, sek sek, Bezirganbaşı, ip atlama en sevdiğimiz oyunlardı.

Bu fotoğraftaki minik kalbin heyecanı bana o günleri anımsattı.

Bu heyecan için AVM'lere ya da oyun gruplarında,bilgisayar başında buluşmamız gerekiyor artık. Sabah 07:00 akşam 19:00 okullar arıyoruz, kendi iş saatlerimize uygun, oysa biz öğlenci olmayı isterdik biraz daha yatağımızda keyif yapabilmek için, sabahçı da olsaydık kalan gün sokakta arkadaşlarımızla oynamak, arkadaşlarımızla birlikte ders yapmak keyifliydi. Okulumuza yürüyerek giderdik. Trafik stresi çekmezdik.

Anne gözüyle bakınca şimdiki koşullar yoruyor beni, gelecek için kızımın kendini keşfetmesine olanak tanımak, yeteneklerini keyifle ön plana çıkarabilmesi adına destekleyebilmek, İşinde ve özel yaşamında mutlu bir birey/ler görmek istiyorum.