12 Ocak 2010 Salı
Babalara Sertifika
Uzun uzun yazmıştım, bilgisayarım kitlendi hepsi uçtu gitti. O yüzden ilk olarak en bilgisayarcı baba sertifikası vermekle başlıyorum, zira ayda bir bozduğum bilgisayarları hiç ses etmeden!!! değiştirip bana başka bir çalışma alanı sağlayabilen bir mesleği var.
Bütün bu sakarlıklarıma, dikkatsizliklerime, çoğu zaman kontrolsüzlüklerime gösterdiği sabırdan dolayı: en sabırlı baba,
Hamileliğim boyunca Şişli-Kurtköy arası gidip geldiğim yolun uzunluğu ve beni yormasından dolayı eve geldiğimde yoga yapıp rahatlamamı bu sürede bana neredeyse her akşam yemek hazırladığı, doğumdan sonra işi bırakıp oğlumuza bakmama imkan sağladığı için: en destekçi baba,
Doğum normal sürecinde başlayamadığı için benimle ameliyata girip, hem doğumda elimi tutup hem de doğumu fotoğraflayıp ayakta kalabildiği için: en cesur baba,
Oğlumuz sünnet olurken, hem de en büyük korkusu olan kalça çıkığı hakkında doktorun" acil ultrason yapmalıyız" cümlesinde gerçek bir fenalık geçirdiği halde, beni üzmemek için bu konuyu bana aylar sonra anlattığı için: en metanetli baba,
Lohusalık boyunca bizde kalan annem ile beraber uyuyabilmem için salona yerleştiği ama yine de biz her uyandığımızda yardıma koştuğu, benim uyanamadığım zamanlarda annemle beraber sağdığım sütleri kaşık ile oğlumuza yudum yudum içirdiği, daha sonraları yine benim uyanamadığım zamanlarda altını değiştirip uyuttuğu hatta hala geceleri tuvalete kaldırdığı için: en yardımcı baba,
Evimiz 4. katta asansörümüz yok diye aldığımız en hafif bebek arabasının olmayan ana kucağı yerine başka bir ana kucağını dağcılık teknikleri ile kullanılabilir hale getirdiği ve benim sokağa çıkmamı kolaylaştırdığı için: en mucit baba,
Daha 5 aylıkken benim" ama olmaz bu daha bebek canım" demelermi göz ardı edip eski kamp yaşantımızı yeni yaşantımıza adapte edebilmemiz için bizi kampa götüren, 5 aylık bebek ile beraber bunun nasıl yapıldığını öğrenmemizi sağlayan, daha sonrasında sırtında uludağın zirvesine çıkartan, yaylalarda gezdiren bir baba olduğu için: en dağcı baba,
Sırf ben biraz ev hayatının monotonluğundan çıkabileyim diye bana ofiste bir oda , aynı zamanda oğlumuzada yanımda kalsın diye daha sonra hiç kullanılmadan sökülecek olan bir oyun bahçesini kuran, bunları kullanmayı beceremedik diye ağzını bile açmadan aynı şekilde düzeni toplayan bir kişilik olduğu için: en anlayışlı baba,
Doğum sonrası depresyondan çıkmamı sağlayacak oyun grubu platformunu oluşturma fikrini verdiği, destek olduğu, bana çok güzel dostlar kazandırdığı için: en dost baba,
Oğlumuzun ilk yaş gününde ormanda yer ayırabilmek için sabahın 6sında gidip biz gelene kadar kocaman bir alanı rezerve edebildiği için, en vefakar baba,
Ben biraz dinlenebileyim , kafam dağılsın, evde yalnız kalabileyim diye bıkmadan usanmadan haftada bir gece oğlumuzu aile büyüklerine taşıdığı ve bana " yalnız anne geceleri" yarattığı için: en duyarlı baba,
Benim mümkün değil aklıma gelmeyecek hikayeler, oyunlar, yöntemler geliştirerek oğlumuzla inatlaşmadan sorunları çözmeyi bana öğrettiği için: en akılcı baba,
Daha ben hamile bile değilken bana " günlük tutmalısın ve bunu internet üzerinde yapmalısın" diyerek bir adres alan, adını da pi-nik kuş koyarak, bugün elimdeki mesleğime zemin hazırlayan, yazmak konusunda beni cesaretlendiren biri olduğu için: en ön görüsü kuvvetli baba,
sertifikalarını oğlumun babasına, hayatımın en önemli iki erkeğinden biri olan eşime vermeliyim.
Bir anne babadan neler bekler sorusunun cevabını vermeye çalıştım. Bir anne babadan aslında kendi yaşam şartlarını değiştirmemeleri, yeni doğan bebeklerini süre gelen hayatlarına adapte edebilmek için destek bekler. Anne iyi olmalıdır ki bebeği de iyi olsun. Anne mutlu olmalıdır ki bebeği de mutlu olsun. Tabii tüm destek babadan anneye değil, karşılıklı olmalı.
Pek tabii babalık ancak bebek doğduktan ve biraz süre geçtikten sonra yerine oturmaya başlıyor, en azından benim gözlemim bu. Anne daha önce bu sürece doğal olarak giriyor. Bundan sebep anne olarak eşlerimizin bu süreci aşmaları sağlamalı daha sonra desteklerini beklemeliyiz. Annelik kadar babalık da büyük sorumluluk istiyor ve kendi içlerinde büyütmedikleri için bu sorumluluk bazen geç gelebiliyor. İki görevin de ulvi olduğunu unutmamak lazım.
Huzurlu aile - huzurlu bebek ..
--Ayça Oğuş --
4 yorum:
Gerçekten sertifikayı hakeden bir baba olmuş,tebrik ederim :)))
12 Ocak 2010 08:47öyle güzel anlatmışsın ki gözlerim doldu...çok tebrik ederim babayı....
12 Ocak 2010 12:15ben bebeğimle ilgili bir destek istediğimde lütfen yapan babamız var...bazı zamanlarda istekle baktığı yardımcı olduğuda oluyor ama...lohusalık döneminde benden daha fazla bunalıma girdiğinden ve anlamayışlarından dolayı hala cok kırgınım...belki yeni yeni ilgileniyor çünkü bebeğim artık 2 yaşında bir çocuk ve eğlenceli hale geldi...önceden ilgilense bile bunu sonrasında surat asmasıyla belli ederdi benden cok yorulur benden cok söylenirdi....neyse ki geçti....dertleşme gibi oldu ama...gerçekten babanızı cok cok tebrik ederim...sizde cok şanslısınız....sevgiyle mutlu kalın
çok güzel dile getirmişsin
12 Ocak 2010 14:32çok şanslısınız , nedense erkekler fırtınaları içlerinde yaşayıp sonra yüze çıkıyorlar, kadınlar gibi hemen herşeyi söylemiyorlar ,mutlu yuvanızın daim olması dileğiyle
Şanslı olduğumu itiraf etmeliyim. Aslında ben kendi babamlailgili pek de hoş anılara sahip değilim belki bundan hayat bana bu hediyeyi verdi. Hediye olarak görüyorum gerçekten. Daha sayfalar doldurabilirim ..bunun yanında negatif yanları da yok değik tabii..insanız en sonunda hiç birmiz mükemmel değiliz. Bu yazının konusu sertifika olunca pozitif taraflarından bakmak istedim:=)Bence babalık annelikten daha çok daha geç kavranıyor.Bizi anlasınlar diye bekliyoruz evet doğru anlasınlar ama biz de onları anlamaya çalışıyormuyuz ? bunu da gözden geçirmek lazım. Bir babanın da bebeği artık günümüzde sadece annenin değil kendisinin de katkıda bulunarak büyütüleceğini anlaması gerekiyor.
13 Ocak 2010 15:48Yorum Gönder