Nasıl Bir Dünya?

Yazarlarımız

Hangi Konularda Yazdık?

Kim Ne Yazdı?

Sayfalar

28 Ocak 2010 Perşembe

Annelik zor,karne almak daha zor

1,5 sene oldu anne olalı,bir de 9 ayımız var anne gibi hissettiren.Bu zaman zarfında çok şey öğrendiğimi farkettim.

Senelerce, öğrenmeye çalıştığım bir çok şeyi ezdi geçti yenileri.Yazdıklarım,çizdiklerim,diktiklerim,ördüklerim,pişirdiklerim kısacası ürettiklerim, bir bedene yaşamayı öğretmenin yanında hiç gibi kaldı.

İlk önce anne olmaya cesaret ettiğim için notumu pekiyi olarak veriyorum.Bu büyük sorumluluğu kabullenebilmek, alışmak ve 9 ay 15 gün kocaman bir göbeğe sabretmek oldukça zordu.

Fiziken ne yaşamış olursam olayım, oğlumu gördüğüm an, herşeye değdiğini düşünerek de beğeni topladım kendimden.

Anne olmak, yaratılan bedene, verilen ruha saygı duymaktır.Onunla evirip çevirip istediğin şekle soktuğun bir hamur gibi uğraşmak değil mesele.Doğru yaşam anahtarlarının yerlerini göstermek annenin işi.Anne yolu tarif eder, çocuk gider bulur.Nasıl bulacağı,ararken neler yaşayacağı,bulunca ne yapacağına karışmadan izlemek gerekir.Çok zordur bu aslında.
Kısıtlamadan,kurallar koymadan,bastırmadan duygularını ifade etmesine yardımcı olabilmeli.Örnek olunarak anlatmalı,gerektiğinde yanında durmalı veya gerektiğinde uzaktan izlemeli.
Ama merhameti çok anneliğin; duygusal gel-gitleri, gelecek kaygıları ve mükemmelliyetçi yapısı buna izin vermeyebilir.

Annenin yedirmek,içirmekten çok manevi duygularının güçlü olmasını beklerim.Ahlaki yapısının,görgüsünün,bilgisinin güzel olmasını.Kendi önündeki tabaktan yemeği öğretsin çocuğuna.Edebi öğretsin.Karşısındaki susmadan konuşmamayı,herkese söz hakkı  tanımayı öğretsin.Herkes kendi kapısının önünü süpürürse tüm mahallenin temiz olacağını öğretsin.Toplum içinde yaşamayı,barışı,sevgiyi öğretsin.

Bunları başarırsam kendime taktir belgesi veririm.Ya da O'nun vermesini isterim...

Bu yüzden şimdilik temel ihtiyaçlarını her anne  gibi ben de karşılayabildiğim için, oğlumun "anne" diyerek sarılışlarını "pekiyi" olarak yazıyorum karneme:)

4 yorum:

Kaymaçina dedi ki...

Birben, yazına bayıldım, okurken içim üperdi ne kadar içten ne kadar doğal yazmışsın.. eminim oğlun sana kocaman bir pekiyi verecek bunları yazabilen bir anne oğluna tüm dilediklerini öğretebilir de öyle değil mi?
sevgiler,

28 Ocak 2010 11:06
SERRA dedi ki...

taşları yerine koyar gibi çok gerçek bir yazı, aklıma gelmemiti şimdiye kadar, bende pekiyi veriyorum kendime anne olmayı göze aldığım için hemde yıldızlı pekiyi ,hem de iki kere anne...

28 Ocak 2010 11:45
Birben dedi ki...

Kaymaçina,umarım bu yazdıklarımı tüm anneler gerçekleştirebilir.Teşekkür ederim.

Serra sen de çift yıldız var desene:)

28 Ocak 2010 19:35
elif ada dedi ki...

Birben, bir gün bu kadar duyarlı yetiştirdiğin oğlun sayesinde takdirname alacaksın eminim. Sevgiler
Umur

28 Ocak 2010 22:14