14 Aralık 2009 Pazartesi
Anne Olunca Anladım
Aslında 14 aylık bir anne olarak bu konuda ne kadar atıp tutabilirim bilmiyorum. Hele bir de anneliğime zorunlu bir mola vermişken. Yazasım yok aslında ama verdiğim sözü tutmak için yazacağım. Konu başlığını ilk okuduğumda ne kadar kolay yazabilirim diye düşünmüştüm. Üzerinde düşündükçe anladım ki annelik dedikçe yüreğimin bir yanı yanıyor. Söndüremiyorum içimdeki yangını. O yüzden benimki gözünün nurundan ayrı her günü cehennem gibi geçen bir annenin anladıkları olacak.
Anne olunca
- Mutluluktan ağlamanın ne kadar da sık başına gelmeye başladığını,
- Anneliğin çok çok yorucu ama bir o kadar da dünyanın en zevkli işi olduğunu,
- Biri için canını verebilmenin ne demek olduğunu,
- Dünyanın en güzel şeyi ne diye sorsalar benim bebeğimden başka aklına başka hiçbir cevap gelmediğini,
- Anneliğin uzun bir serüven olduğunu, hiç bir noktasında ben bu işi çözdüm diyemeyeceğini, onunla beraber senin de gün be gün büyüdüğünü,
- Mükemmel anne diye bir şey olmadığını,
- Sonsuz, sınırsız sevginin ne demek olduğunu,
- Sonsuz sevginin, ondan asla ayrılmam desen de onun iyiliği için ondan ayrı kalmak zorunda kalabileceğini ve kalbini onunla bırakabileceğini,
- Bazen onu özlememek için fotoğraflarına bile bakmaktan korkar hale gelebileceğini,
- Ondan ayrı kalmadan aslında hayatını besleyen şeyin o olduğunu anlamadığını,
- Dünyanın bütün çirkinlerinden nasıl koruyacağını düşünürken uykularının kaçtığını,
- Eskiden evladının hastalığını anlatan anneleri seyredip ne zor bir durummuş deyip geçerken anne olduktan sonra bir faydası olmasa da onlarla beraber oturup ağlanabileceğini,
- İçinde bir yerlerde kendinin bile ummadığı kadar kocaman bir şefkat barındırdığını,
- Yanına yaklaşmaktan korktuğun kedi, köpek yavrularını bile gördükçe içinin acıdığını, yardım etmek için uğraştığını,
- Kendinin bebeğiyle beraber birden etrafta gördüğün her çocuğun gözüne güzel ötesi göründüğünü,
- Hiçbir sarılmanın, hiç bir öpüşün onunki kadar içini ısıtmadığını,
- Neden bir annenin on çocuğa bakabileceğini ama on çocuğun bir anneye bakamayacağını,
- Herşey bir tarafa annemi biraz daha fazla anladım.
---İlknur Durgar---
Anne olunca
- Mutluluktan ağlamanın ne kadar da sık başına gelmeye başladığını,
- Anneliğin çok çok yorucu ama bir o kadar da dünyanın en zevkli işi olduğunu,
- Biri için canını verebilmenin ne demek olduğunu,
- Dünyanın en güzel şeyi ne diye sorsalar benim bebeğimden başka aklına başka hiçbir cevap gelmediğini,
- Anneliğin uzun bir serüven olduğunu, hiç bir noktasında ben bu işi çözdüm diyemeyeceğini, onunla beraber senin de gün be gün büyüdüğünü,
- Mükemmel anne diye bir şey olmadığını,
- Sonsuz, sınırsız sevginin ne demek olduğunu,
- Sonsuz sevginin, ondan asla ayrılmam desen de onun iyiliği için ondan ayrı kalmak zorunda kalabileceğini ve kalbini onunla bırakabileceğini,
- Bazen onu özlememek için fotoğraflarına bile bakmaktan korkar hale gelebileceğini,
- Ondan ayrı kalmadan aslında hayatını besleyen şeyin o olduğunu anlamadığını,
- Dünyanın bütün çirkinlerinden nasıl koruyacağını düşünürken uykularının kaçtığını,
- Eskiden evladının hastalığını anlatan anneleri seyredip ne zor bir durummuş deyip geçerken anne olduktan sonra bir faydası olmasa da onlarla beraber oturup ağlanabileceğini,
- İçinde bir yerlerde kendinin bile ummadığı kadar kocaman bir şefkat barındırdığını,
- Yanına yaklaşmaktan korktuğun kedi, köpek yavrularını bile gördükçe içinin acıdığını, yardım etmek için uğraştığını,
- Kendinin bebeğiyle beraber birden etrafta gördüğün her çocuğun gözüne güzel ötesi göründüğünü,
- Hiçbir sarılmanın, hiç bir öpüşün onunki kadar içini ısıtmadığını,
- Neden bir annenin on çocuğa bakabileceğini ama on çocuğun bir anneye bakamayacağını,
- Herşey bir tarafa annemi biraz daha fazla anladım.
---İlknur Durgar---
0 yorum:
Yorum Gönder